سونوگرافی مجاری صفراوی و کیسه صفرا چرا انجام می‌شود و با آن می‌توان به چه یافته‌هایی دست یافت؟

مجاری کبد و سونوگرافی کیسه صفرا می تواند چندین یافته را نشان دهد، از جمله:

سنگ کیسه صفرا:

سونوگرافی معمولا برای تشخیص سنگ های صفراوی استفاده می شود که رسوبات سختی هستند که در کیسه صفرا ایجاد می شوند. آنها به عنوان ساختارهای روشن و اکوژنیک در کیسه صفرا ظاهر می شوند.

التهاب کیسه صفرا (کوله سیستیت):

سونوگرافی می تواند علائم التهاب کیسه صفرا، مانند ضخیم شدن دیواره کیسه صفرا، تجمع مایع در اطراف کیسه صفرا، یا تورم کیسه صفرا را نشان دهد.

اتساع مجاری صفراوی:

سونوگرافی می تواند اتساع یا بزرگ شدن مجاری صفراوی را شناسایی کند که ممکن است نشان دهنده انسداد یا انسداد در سیستم صفراوی باشد. مجرای صفراوی مشترک و مجاری داخل کبدی از نظر هر گونه ناهنجاری بررسی می شوند.

سنگ مجرای صفراوی:

سونوگرافی همچنین می تواند سنگ های داخل مجاری صفراوی را تشخیص دهد که می تواند باعث انسداد شود و منجر به علائمی شبیه به سنگ کیسه صفرا شود. این سنگ ها ممکن است به عنوان ساختارهای اکوژنیک در داخل مجاری دیده شوند.

تنگی صفراوی:

تنگی یا تنگی مجاری صفراوی را می توان با استفاده از سونوگرافی مشاهده کرد. این می تواند ناشی از شرایط مختلف، از جمله جای زخم، تومور، یا مداخلات جراحی قبلی باشد.

تومورها یا توده ها:

سونوگرافی می تواند به شناسایی تومورها یا توده های داخل کبد یا کیسه صفرا کمک کند. اینها می توانند خوش خیم یا بدخیم باشند و ممکن است نیاز به بررسی یا مداخله بیشتر داشته باشند.

سیروز کبدی:

سونوگرافی می تواند شواهد غیرمستقیم سیروز کبدی را با نشان دادن ویژگی هایی مانند سطح ندولار کبد، کانتور نامنظم کبد، یا علائم فشار خون پورتال، مانند گشاد شدن وریدهای پورتال یا آسیت (تجمع مایع در شکم) ارائه دهد.

آبسه یا کیست:

سونوگرافی می تواند آبسه یا ساختارهای کیستیک در کبد یا کیسه صفرا را تشخیص دهد. اینها ممکن است به صورت ضایعات پر از مایع یا پیچیده ظاهر شوند.

تنگی مجرای صفراوی:

سونوگرافی می تواند مناطق باریک یا تنگی مجاری صفراوی را شناسایی کند که می تواند ناشی از شرایطی مانند کلانژیت اسکلروزان اولیه، تنگی صفراوی یا تومور باشد. این تنگی ها می تواند منجر به انسداد جریان صفرا شود.

لجن صفراوی:

سونوگرافی می تواند لجن صفراوی را که مخلوطی از کریستال های کلسترول، نمک های کلسیم و سایر موادی است که می توانند در کیسه صفرا یا مجاری صفراوی تجمع کنند، تشخیص دهد. لجن صفراوی می تواند به تشکیل سنگ های صفراوی کمک کند و ممکن است با شرایط خاصی مانند کاهش وزن سریع، بارداری یا ناشتا بودن طولانی مدت همراه باشد.

اتساع درخت صفراوی:

سونوگرافی می تواند به ارزیابی اتساع مجاری صفراوی داخل و خارج کبدی کمک کند، که می تواند به دلایل مختلفی از جمله انسداد سنگ کیسه صفرا، تومورها یا تنگی ها رخ دهد. درجه و محل اتساع می تواند اطلاعات ارزشمندی را برای ارزیابی و مدیریت بیشتر ارائه دهد.

کیست های صفراوی یا کبدی:

سونوگرافی می تواند ساختارهای کیستیک در کبد یا سیستم صفراوی را تشخیص دهد. این کیست ها ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشند و از نظر اندازه و ظاهر متفاوت باشند.

آبسه های کبدی:

سونوگرافی می تواند آبسه های داخل کبد را شناسایی کند که معمولاً به صورت ضایعات پر از مایع با مرزهای مشخص دیده می شوند. آبسه ها ممکن است در نتیجه عفونت هایی مانند عفونت های باکتریایی یا انگلی ایجاد شوند یا ممکن است با بیماری های زمینه ای کبد مرتبط باشند.

تومورهای صفراوی یا کبدی:

سونوگرافی می تواند وجود تومورها یا توده ها را در کبد یا سیستم صفراوی نشان دهد. اینها می توانند شامل کارسینوم کبدی، کلانژیوکارسینوما، ضایعات متاستاتیک یا تومورهای خوش خیم مانند همانژیوم یا آدنوم باشند.

ناهنجاری های مجرای صفراوی:

سونوگرافی می تواند به شناسایی ناهنجاری های مادرزادی دستگاه صفراوی مانند آترزی صفراوی، کیست های کلدوک یا پیکربندی های مجرای صفراوی غیرعادی کمک کند. این ناهنجاری ها می توانند بر جریان طبیعی صفرا تأثیر بگذارند و نیاز به مدیریت مناسب دارند.

پولیپ کیسه صفرا:

سونوگرافی می‌تواند وجود پولیپ‌ها را در کیسه صفرا تشخیص دهد که زائده‌های کوچکی هستند که از پوشش داخلی کیسه صفرا بیرون زده‌اند. این پولیپ ها می توانند خوش خیم یا در موارد نادر بدخیم باشند. سونوگرافی به ارزیابی اندازه، تعداد و ویژگی های پولیپ کمک می کند.

تنگی یا تومور مجرای صفراوی:

سونوگرافی می تواند تنگی ها یا تومورهای داخل مجاری صفراوی را شناسایی کند. اینها می توانند در اثر شرایط مختلف، از جمله تنگی صفراوی، بدخیمی های اولیه یا ثانویه، یا شرایط التهابی مانند کلانژیت اسکلروزان اولیه ایجاد شوند.

کیست های کبدی:

سونوگرافی می تواند وجود کیست ها را در کبد نشان دهد که ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشند. کیست های کبدی می توانند از نظر اندازه و تعداد متفاوت باشند و ظاهر آنها در سونوگرافی به تعیین ماهیت و عوارض احتمالی آنها کمک می کند.

همانژیوم کبدی:

سونوگرافی می تواند همانژیوم کبدی را که تومورهای خوش خیم متشکل از رگ های خونی هستند، تشخیص دهد. آنها معمولاً به صورت ضایعات کاملاً مشخص و هایپراکویک (روشن) در کبد ظاهر می شوند.

ضخیم شدن دیواره مجاری صفراوی:

سونوگرافی می تواند ضخیم شدن دیواره مجاری صفراوی را نشان دهد. این یافته می تواند با شرایط مختلفی از جمله کلانژیت اسکلروزان اولیه، عفونت مجاری صفراوی یا اختلالات التهابی مرتبط باشد.

انقباض و تخلیه کیسه صفرا:

سونوگرافی می تواند توانایی کیسه صفرا را برای انقباض و تخلیه مناسب ارزیابی کند. این ارزیابی به ویژه در موارد مشکوک به اختلال عملکرد کیسه صفرا یا اختلالات حرکتی مفید است.

ترومبوز ورید پورتال:

سونوگرافی می تواند وجود لخته های خون را در ورید پورتال شناسایی کند که می تواند جریان خون را مختل کند و منجر به عوارضی مانند فشار خون پورتال شود. این یافته مستلزم بررسی و مدیریت بیشتر است.

تغییرات آناتومیک مجرای صفراوی یا کبدی:

سونوگرافی می تواند تغییرات آناتومیکی یا ناهنجاری های مجاری صفراوی یا کبدی را نشان دهد. این تغییرات ممکن است پیامدهایی برای برنامه ریزی جراحی یا مداخلات مربوط به سیستم صفراوی داشته باشد.

بی نظمی دیواره مجرای صفراوی:

سونوگرافی می تواند بی نظمی یا ضخیم شدن دیواره مجرای صفراوی را تشخیص دهد که ممکن است نشان دهنده شرایطی مانند عفونت مجرای صفراوی، کلانژیت اسکلروزان اولیه یا اختلالات خود ایمنی موثر بر مجاری صفراوی باشد.

تنگی مجرای صفراوی به دلیل جراحی های قبلی:

سونوگرافی می تواند تنگی یا تنگ شدن مجاری صفراوی را که ممکن است ناشی از مداخلات جراحی قبلی مانند کوله سیستکتومی (برداشتن کیسه صفرا) یا جراحی های مجاری صفراوی باشد، شناسایی کند. این تنگی ها می توانند باعث انسداد جریان صفرا شوند و نیاز به ارزیابی و مدیریت بیشتر دارند.

اتساع مجاری صفراوی در بالای تنگی:

در موارد تنگی مجاری صفراوی، سونوگرافی می تواند اتساع مجاری صفراوی واقع در بالای محل انسداد را نشان دهد. این یافته نشان می دهد که به دلیل انسداد صفرا پشتیبان وجود دارد.

گاز صفراوی:

سونوگرافی می تواند وجود گاز را در مجاری صفراوی تشخیص دهد که می تواند نشان دهنده شرایطی مانند فیستول صفراوی- روده ای، عفونت یا سوراخ شدن کیسه صفرا باشد.

میکرولیتیازیس صفراوی:

سونوگرافی می تواند وجود سنگ های صفراوی ریز را در مجاری صفراوی تشخیص دهد که به عنوان میکرولیتیازیس صفراوی شناخته می شود. این سنگ های کوچک می توانند به انسداد صفراوی یا دوره های مکرر قولنج صفراوی کمک کنند.

استئاتوز کبدی:

سونوگرافی می تواند درجه استئاتوز کبدی را که تجمع چربی در کبد است، ارزیابی کند. استئاتوز به صورت افزایش اکوژنیسیته یا روشنایی پارانشیم کبد در سونوگرافی ظاهر می شود.

نشت صفراوی:

سونوگرافی می تواند به شناسایی نشت صفرا از سیستم صفراوی کمک کند، که می تواند در نتیجه تروما، عوارض جراحی یا اختلالات مجاری صفراوی رخ دهد. نشت صفرا ممکن است به صورت تجمع مایع یا بیلوم در اطراف کبد یا مجاری صفراوی ظاهر شود.

ضایعات کبدی کانونی:

سونوگرافی می تواند ضایعات کانونی مختلف کبد، از جمله ضایعات خوش خیم مانند هیپرپلازی ندولار کانونی یا آدنوم سلول های کبدی و همچنین ضایعات بدخیم مانند کارسینوم کبدی یا تومورهای متاستاتیک را تشخیص دهد.