یادآوری داستان تصویر تولیدشده زنی که در اینترنت وحشت آفرید و تفسیر کنونی آن ماجرا در عصر انفجار مولد‌های متن به عکس

او در جایی بیرون است و در جهان موازی احتمالا به کمین شما نشسته. تنها کاری که باید انجام دهید تا او را به وجود بیاورید این است که دستور درست را در یک تولید‌کننده تصویر هوش مصنوعی تایپ کنید!

مانند یک طلسم دیجیتالی، کلمات شما مانند یک «ورد یا کلمات جادویی»، چهره هراس‌آور زنی میانسال را با چشمان بی‌فروغ، نگاهی خالی و اخمی آزاردهنده را ظاهر خواهد کرد.

نام او Loab است (که به صورتLobe تلفظ می‌شود) این تصویر توسط یک هنرمند سوئدی که با نام Supercomposite در توییتر شناخته می‌شود، نخستین بار ساخته شده.

سوپرکامپوزیت یکی از اولین نسل‌های سازندگان تصویر از متن است. سال گذشته، این هنرمند در حین آزمایش‌های خلق منفی (که از الگوریتم‌های یادگیری ماشینی می‌خواهد نقطه مقابل چیزی را پیدا کند)، به طور تصادفی با این چهره وحشتناک روبرو شد.

او در سال پیش از یک هوش مصنوعی خواست که تصویر مارلون براندو را تغییر بدهد و یک عکس منفی یا هراسناک از او بسازد. او دستور Brando::-1 را تایپ کرده بود.

در ابتدا هوش مصنوعی تصویری از یک کیک ایجاد کرد.

بعد او کنجکاو شود که به اصطلاح یک درخواست منفی دیگر یا منفی در منفی دیگر باز هم تصویر اصلی براندو را ایجاد خواهد کرد یا نه.

پس متنی را که روی کیک نشان داده شده بود با دستورالعمل منفی تایپ کرد و مجموعه‌ای از «تصاویر بی‌اهمیت» ولی ترسناک دریافت کرد.

زن‌های مسنی با ظاهر ترسناک با گونه‌هایی با سایه‌های مثلثی عجیب.

اینجا بود که کاربر شیطنت کرد و از این عکس‌هایی جدید به عنوان الگو استفاده کرد و هوش مصنوعی تصاویر وحشتناک و بسیار ناراحت‌کننده‌ای را منتشر کرد و شیطان وحشتناکی به نام Loab خلق شد.

سوپرکامپوزیت در یک تاپیک در سپتامبر 2022 در مورد کشف لواب در توییتر توضیح داد: “هوش مصنوعی او را راحت‌تر از بسیاری از افراد مشهور بازتولید کرد. حضور او پایدار است و هر تصویری را به شیوه خود تسخیر می‌کند.”

“به خواندن این پست ادامه بدهید. این یک داستان ترسناک واقعی است و به شدت وحشتناک است!”

جای تعجب نیست که Loab اینترنت را آشفته کرد. تصویر این زن مرموز اکنون آنقدر شناخته شده است که حتی صفحه ویکی پدیای اختصاصی خود را دارد.

بخشی از رمز و راز لواب این است که او چه چیزی را نمایندگی می‌کند. فیگور لواب به نوعی «ترون» امروزی تبدیل شده است – نوعی هنر عصر طلایی هلند که در ترسیم یک چهره مبالغه می‌کرد– یعنی به جای رسم چهره واقعی، ایده هنرمند از یک شخصیت ترسیم می‌شد.

عجیب این است که این اثر توسط یک هنرمند انسانی ساخته نشده است که بتواند درباره ایده‌اش با من سخن بگوید که چرا چنین تصویری ساخته است.

سوپرکامپوزیت صدها بار این تصویر را بازتولید کرد. برخی از تصاویر تولید شده توسط هوش مصنوعی آنقدر ترسناک بودند که هنرمند تصمیم گرفت آن‌ها را به صورت عمومی به اشتراک نگذارد.

لواب بیش از ویژگی‌های کابوس‌وار خود توجه جهانیان را به خود جلب کرده است. این زن وحشتناک که از ورطه بک «حادثه آماری اضطراری» به تعبیر خالقش بیرون کشیده شده، دوران جدیدی از خلاقیت را نشان می‌دهد که ممکن است برای آن آماده باشیم یا نباشیم.

برندان مورفی، عکاس و مدرس رسانه‌های دیجیتال در دانشگاه مرکزی کوئینزلند استرالیا، بیشتر اوقات فراغت خود را صرف فکر کردن در مورد آینده هوش مصنوعی و بررسی کارهای تولیدکنندگان تصویر از متن می‌کند.

با توجه به اینکه این فناوری اخیراً در حال رشد انفجاری است، او فکر می‌کند که دنیای هنر به سمت یک تغییر پارادایم پیش می‌رود، دقیقاً مانند زمانی که عکاسی در اوایل دهه 1800 وارد صحنه شد.

امروزه، وقتی مورفی از هوش مصنوعی برای هنر استفاده می‌کند، آن را مانند عکاسی از منظره، پرسه زدن در یک مکان و جستجوی چیز‌های جالب برای عکاسی در نظر می‌گیرد. اما در این مورد خاص گویی هنری در جهان موازی شکل گرفته.

به هر حال، مولد‌های هوش مصنوعی بر اساس دانش، فرهنگ و سنت‌های هنری انسانی آموزش دیده‌اند، به این معنی که ما می‌توانستیم هر کاری را که آن‌ها خلق می‌کنند انجام دهیم.

مورفی در سال 2022 توضیح داد که چیز‌هایی وجود دارد که علاقه شما را برمی‌انگیزند. اما برخی مسیرها هم به علت عدم استقابل عموم مردم مورد توجه قرار نگرفته‌اند.

هوش مصنوعی ابزاری است که هنرمندان می‌توانند از آن برای پیشبرد فعالیت‌های هنری خود استفاده کنند .لی احتمالا هر چند وقت یکبار، شخصیتی عجیب و غریب مانند لواب از ورطه آن بیرون می‌آید.

آن پلوین، جامعه‌شناس دیجیتالی در موسسه اینترنت آکسفورد که در مورد تأثیر بالقوه یادگیری ماشینی بر کار خلاق تحقیق می‌کند، دیدگاه مشابهی دارد.

پلوین سال گذشته گفت: «مدل‌های هوش مصنوعی می‌توانند به روش‌های غیرمنتظره، توجه را به یک عامل کاملاً ناشناخته در سبک خاصی از نقاشی جلب کنند».

مورفی و دیگر کارشناسان هنری فکر نمی‌کنند که هوش مصنوعی خلاقیت انسان را حداقل نه به طور کامل از بین ببرد. هنر تنها زمانی وجود دارد که انسان‌ها برای آن ارزش قائل شوند.

مورفی گفت که در آینده، آثار هنری تولید شده توسط هوش مصنوعی می‌توانند ما را ترغیب کنند که سنت‌های هنری را زیر سوال ببریم و واکنش‌های احساسی خود را نسبت به تصاویر بررسی کنیم.

اما ما در حال ورود به دنیایی هستیم که در آن بسیاری از خدمات نوشتن و نقاشی ممکن است دیگر لازم نباشد به دست ما انجام شوند و مشاغل بسیاری از نویسندگان بیورگرافی، تصویرگران، طراحان و عکاسان از بین برود.

انفجار هنر تولید شده توسط هوش مصنوعی در ماه‌های اخیر نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است که الگوریتم‌ها با تکرار سبک‌های متمایز هنرمندان، هنرمندان را از بین می‌برند.

اما بهترین هنرمندان انسانی بدون شک به رقابت با هوش مصنوعی ادامه خواهند داد و مورفی گمان می‌کند این سازندگانی هستند که بیشترین موفقیت را در آینده خواهند داشت.

هوش مصنوعی شیوه خلق، درک و تجربه هنر را تغییر می‌دهد. الگوریتم‌های هوش مصنوعی می‌توانند برای تولید اشکال بدیع هنر مانند موسیقی، شعر و هنر‌های بصری استفاده شوند. این الگوریتم‌ها همچنین می‌توانند برای تحلیل و تفسیر موجود استفاده شوند

علاوه بر این، فناوری هوش مصنوعی می‌تواند برای ایجاد چیدمان‌ها و اجرا‌های هنری تعاملی استفاده شود که می‌تواند به بینندگان بی‌درنگ پاسخ دهد و با آن‌ها تعامل داشته باشد. به طور کلی، هوش مصنوعی این امکان را برای هنرمندان فراهم می‌کند که اشکال جدیدی خلق کنند و کشف کنند.