یک نشانه عجیب مرحله زوال شناختی در پارکینسون: احساس تنها نبودن در یک اتاق خالی!
توهمات حضوری توهماتی هستند که در آن بیمار در تنهایی می‌پندازد شخصی که وجود خارجی ندارد در نزدیکی اوست و احساسی مبهم از او دارد.
این توهمات را شاید ما خاص بیماران روانپزشکی بدانیم. اما جالب است که تحقیقاتی انجام شده که نشان داده این توهم در بیماری پارکینسون هم شایع است و پژوهش جدید نشان می‌دهد که آنها ممکن است کاهش شناختی در این بیماری را نیز پیشبینی کنند.
محققان گزارش داده‌اند که تصور می‌شود از هر دو فرد مبتلا به پارکینسون یک نفر به طور مرتب این توهم را تجربه می‌کند. در یک سوم بیماران، این علامت قبل از علائم شناخته شده‌تری مانند لرزش ظاهر می‌شوند.
این داده‌ها روی 75 بیمار مبتلا به بیماری پارکینسون، بین 60 تا 70 سال، با استفاده از مصاحبه‌های عصبی روان‌شناختی برای ارزیابی زوال شناختی و الکتروانسفالوگرافی (EEG) برای اندازه‌گیری مغز در حالت استراحت جمع‌آوری شد. همچنین از بیماران در مورد تجربه توهم حضوری سؤال شد.
پژوهشگران دریافتند که کاهش عملمرد شناختی در قشر پیشانی مغز که مسئول توجه، حل مسئله، تنظیم هیجانی و کنترل تکانهاست، در طول پنج سال در بیمارانی که توهم را در اوایل پیشرفت بیماری تجربه کرده بودند، سریعتر بود.
اولاف بلانکه پزشک و متخصص مغز و اعصاب از موسسه فناوری فدرال سوئیس لوزان می‌گوید: اکنون می‌دانیم که توهمات اولیه باید در بیماری پارکینسون جدی گرفته شود.
محققان همچنین الگویی از افزایش فعالیت نوسانی تتا فرونتال (4 تا 8 هرتز) را در مغز مشاهده کردند – اما فقط در کسانی که در شروع پارکینسون این توهم داشتند. این نشانه دیگری است که متخصصان سلامت می‌توانند در آینده به آن توجه کنند.
بلانکه و همکارانش هر کسی که مبتلا به پارکینسون است و توهم حضور دارد را تشویق می‌کند تا تجربیات خود را به پزشکان خود بیان کند. این توهمات اغلب گزارش نمی‌شوند، نادیده گرفته می‌شوند، یا به عنوان عوارض جانبی درمان در نظر گرفته می‌شوند.
بلانکه می‌گوید: «تشخیص اولین نشانه‌های زوال عقل به معنای مدیریت زودهنگام بیماری است که به ما امکان می‌دهد تا درمان‌های ارتقایافته و شخصی‌سازی‌شده‌ای را در جهت اصلاح سیر بیماری و بهبود عملکرد شناختی توسعه دهیم.»
توهمات به عنوان ادراک نادرست از تجربه حسی تعریف می‌شود که معمولاً از ناهنجاری در عملکرد مغز ناشی می‌شود، بنابراین جای تعجب نیست که با ظهور بیماری‌های مغزی مانند پارکینسون شیوع بیشتری پیدا کند.
گام بعدی محققان، بررسی راه‌هایی است که در آن می‌توان از این سیستم هشدار اولیه به راحتی و با اطمینان استفاده کرد. این می‌تواند شامل تشخیص الگو‌های فعالیت مغزی باشد که با توهم‌ها مرتبط است، حتی قبل از اینکه واقعاً ظاهر شوند.
این تحقیق در Nature Mental Health منتشر شده.
