دانشمندان نحوه آسیب به سر و چهره فینیاس گیج را بازسازی کردند که از فرو رفتن میله آهنی در مغز جان سالم به در برده بود

در 13 سپتامبر 1848، فینیاس گیج، سرکارگر راه‌آهن، یکی از وحشتناک‌ترین حوادث محل کار در تاریخ را متحمل شد: یک میله آهنی جمجمه‌اش فرو رفت و بخش قابل توجهی از مغزش را از بین برد. علیرغم این آسیب ، گیج 12 سال و نیم دیگر زندگی کرد و در تمام مدت فعال و (نسبتا) عادی بود.

برای اولین بار، دانشمندان چهره گیج را همانطور که در زمان آسیب دیدگی ظاهر می‌شد بازسازی کردند. تقریب صورت توسط طراح سه بعدی و متخصص پزشکی قانونی سیسرو مورائس، یک مدل دیجیتالی بر اساس اسکن‌های توموگرافی کامپیوتری جمجمه گیج ایجاد کرد که پس از مرگ او به موزه تشریحی وارن دانشکده پزشکی هاروارد اهدا شده بود.

این حادثه زمانی رخ داد که گیج در حین ساخت یک خط راه آهن در ورمونت بود و آماده انفجار چند سنگ بود. در نقطه‌ای، سرکارگر تمرکز خود را از دست داد و میله آهنی سنگینی را که از آن برای کوبیدن باروت استفاده می‌کرد، انداخت.

سپس میله به سنگ برخورد کرد و جرقه‌ای ایجاد کرد که باروت را به راه انداخت. این باعث شد که میله مانند یک موشک کوچک شلیک شود و از بالای جمجمه از طریق گونه چپ وارد جمجمه گیج شود.

این پرتابه فلزی جامد با طول 1.1 متر و 3.2 سانتی‌متر قطر و وزن حدود 6 کیلوگرم، پس از عبور از سر قربانی، در 10 متری او فرود آمد و در این فاصله ردی از خون و بافت مغز او را به جا گذاشت.

کارگر آسیب دیده سپس با گاری «گاو»کشی به هتل خود منتقل شد و ظاهراً بدون کمک از پله‌ها بالا رفت و به اتاقش برده شد. دکتری که برای معاینه او آمد، بعداً حدود 28 گرم دیگر از مغز  له شده او را قبل از پانسمان کردن جمجمه برداشت.

به طور باورنکردنی، گیج در عرض یک ماه دوباره روی پای خود ایستاد و بعداً به شیلی نقل مکان کرد تا به عنوان یک دستیار کار کند. با وجود بهبود جسمانی قابل توجه او، دوستان و همکارانش خاطرنشان کردند که گیج پس از مصدومیت، همان فرد قبلی نبود.

به عنوان مثال، او را از نظر ظرفیت فکری، حالتی کودکانه پیدا کرده بود و کچ‌خلق شده بود . احترام کمی به افراد دیگر می‌گذاشت. او سرانجام در 21 مه 1861، دقیقاً 12 سال و شش ماه و هشت روز پس از از دست دادن بخشی از مغزش در اثر میله آهنی درگذشت.

در طول بازسازی صورت گیج، موراس تأیید کرد که به نظر می‌رسد اکثر آسیب‌ها در اطراف لوب پیشانی چپ مغز متمرکز شده است.

همین موضوع باعث شد پزشکان پی به نقش این بخش از مغز ببرند و بعدها با توجه به اینکه چگونه این آسیب شخصیت گیج را تغییر داد، جراحان مغز بعداً به برداشت عمدی بخش‌هایی از لوب پیشانی بیماران مبتلا به اختلالات روانی یا ویژگی‌های شخصیتی نامطلوب پرداختند، فرآیندی که به عنوان لوبوتومی شناخته می‌شود.

با این حال، متأسفانه، بوضعیت سیاری از بیماران لوبوتومی به مراتب بدتر از فینیاس گیج شد.

در اینجا ویدئوی این بازسازی را می‌توانید ببینید: