حدود ۲۹ میلیون نفر در ایالات متحده برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی، هر روز
آسپرین مصرف می‌کنند. البته آسپرین، در سن بالا خطر خونریزی گوارشی را بالا می‌برد،
اما از سوی دیگر ممکن است در تحریک سیستم ایمنی برای کمک به از بین بردن برخی سرطان‌ها مفیدتر باشد.تحقیقاتی وجود دارد که نشان می‌دهد مصرف منظم و طولانی مدت آسپرین با دوز پایین با ابتلای کمتر به سرطان روده بزرگ (CRC) مرتبط است. اما تا حالا دانشمندان کاملاً مطمئن نبودند که چرا این داروی رایج بدون نیاز به نسخه، این تأثیر مشخص را بر رشد و گسترش سرطان روده بزرگ دارد و جمع‌آوری داده‌های بلندمدت در این زمینه از مصرف آسپرین چالش‌برانگیز بوده است.
مطالعه قبلی به رهبری هاروارد نشان داد که یک رژیم منظم آسپرین می‌تواند از تقریباً ۱۱ درصد سرطان‌های روده بزرگ و ۸ درصد سرطان‌های دستگاه گوارش که هر ساله در ایالات متحده تشخیص داده می‌شوند، پیشگیری کند.
اکنون، محققان ایتالیایی سوابق بالینی و پاتولوژیک همه بیماران سرطان روده بزرگ را که در واحد Chirurgia Generale در پادووا، ایتالیا، از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ تحت عمل قرار گرفته‌اند، بررسی کرده‌اند. از این ۲۳۸ بیمار، فقط ۳۱ بیمار (۱۳٪) آسپرین مصرف میٰ‌کردند.
این ۲۳۸ بیمار – در این مطالعه اصطلاحا کوهورت METACCRE – تحت تجزیه و تحلیل بافت‌شناسی قرار گرفتند و دانشمندان به بررسی لنفوسیت‌های نفوذکننده تومور (TIL)، ایمونوشیمی و داده‌های جهش پرداختند. زیرمجموعه‌ای از بیماران در گروه IMMUNOREACT۱ قرار گرفتند که بر اساس ایمونوهیستوشیمی و فلوسیتومتری در این دسته قرار گرفته بودند.
به عبارت ساده‌تر، استفاده منظم آسپرین متاستاز را محدود می‌کند و تعداد بیشتری از لنفوسیت‌های نفوذکننده تومور را تولید می‌کند -یعنی سلول‌های T و B که می‌توانند سلول‌های سرطانی را شناسایی کرده و آن‌ها را بکشند.
در گروه IMMUNOREACT۱ متشکل از ۱۳۰ بیمار (۱۴ یا ۲۲ درصد مصرف‌کنندگان آسپرین)، تجزیه و تحلیل مخاط سالم رکتوم نشان داد که افرادی که آسپرین مصرف می‌کردند
بیان بسیار بالاتری از CD۸۰ اپیتلیال داشتند – پروتئینی که نقش مهمی در فعال کردن سلول‌های ایمنی ضد سرطان ایفا می‌کند.
پس این تحقیق، علاوه بر مکانیسم دارویی کلاسیک کاهش التهاب ایجاد شده توسط آسپرین، مکانیسم‌های دیگری برای کاهش سرطان مطرح می‌کند.
در ضمن به طور کلی، نسبت نوتروفیل به لنفوسیت پایین‌تر در بیمارانی که آسپرین مصرف می‌کردند با پیشگیری بهتر از سرطان همراه بود. در حالی که همه مکانیسم‌ها شناخته شده نیستند، به نظر می‌رسد که توانایی آسپرین برای کمک به سیستم ایمنی در شناسایی و حمله به سلول‌های سرطان روده بزرگ و مبارزه با گسترش تومور، آن را نه تنها یک پیشگیری‌کننده، بلکه به یک ابزار ایمنی درمانی مفید در درمان سرطان تبدیل کند.
البته یک دشواری وجود دارد:
آسپرین به میزان قابل توجهی با انتشار غیرفعال در روده بزرگ جذب می‌شود. جذب آن خطی است و به غلظت در طول روده بستگی دارد و در رکتوم یا راست‌روده، غلظت آسپرین خوراکی می‌تواند بسیار کمتر از آسپرین باشد. بقیه روده بزرگ بنابراین، اگر بخواهیم از اثرات آن در برابر سرطان کولورکتال استفاده کنیم، باید به این فکر کنیم که چگونه تضمین کنیم که آسپرین در دوز‌های کافی به دستگاه کولورکتال برسد تا مؤثر باشد.
این مطالعه در مجله Cancer منتشر شده.
