چرا باید هوش مصنوعی را غیریکنواخت و عجیب و جذاب نگه داریم؟
در دنیای هوش مصنوعی، خلاقیت و نوآوری از اهمیت ویژهای برخوردار است. یکی از مسائل مهم در این زمینه، حفظ ویژگیهای عجیب و غریب و جلوگیری از همسانسازی و یکنواخت شدن این فناوری است. آمون هگرتی، طراح و تکنولوژیست خلاق، در مقالهای به بررسی این موضوع پرداخته و اهمیت حفظ ویژگیهای منحصر به فرد هوش مصنوعی را توضیح میدهد.
چرا باید هوش مصنوعی را عجیب نگه داریم؟
هوش مصنوعی، به ویژه مدلهای زبان بزرگ (LLM)، بازتابی از انسانیت است. اما در حال حاضر، این بازتاب عمدتاً نمایانگر دیدگاههای آمریکایی و سفیدپوستان است. خطر اصلی اینجاست که مدلهای پایهای هوش مصنوعی ممکن است برای بهینهسازی ارزشهای تجاری (به سبک سرمایهداری آمریکایی) آموزش داده شوند و ایدههای رادیکال و غیرهمسان را سرکوب کنند.
تاریخچهای از عجیب بودن هوش مصنوعی
از آزمایشهای اولیه در هوش مصنوعی مانند “آرون” (1972) که مدل پایهای در تصمیمگیری هنری را آموزش میداد، تا “راکتر” (1984) که متون خیالی و سوررئالیستی تولید میکرد، هوش مصنوعی همیشه در مرزهای عجیب و غیرمعمول بوده است. جدیدترین نمونهها مانند “گوگل دیپدریم” (2015) تصاویری تولید میکنند که شبیه به توهمات هستند.
فضای لیمینال: مرزی بین واقعیت و تخیل
این وضعیتهای مرزی در تکامل هوش مصنوعی، به نظر هگرتی، جالبترین و انسانیترین جلوهها هستند. این حالت مرزی در خلاقیت انسانی نیز مورد بررسی قرار گرفته و به عنوان “فضای لیمینال” شناخته میشود – آستانهای بین واقعیت و تخیل.
پس حفظ ویژگیهای عجیب و غریب هوش مصنوعی نه تنها به نوآوری و خلاقیت کمک میکند، بلکه باعث میشود این فناوری انسانیتر و متنوعتر باقی بماند.
(تصویر نخست تصویری ساخته DeepDream است. که 8 سال پیش رونمایی شده بود.)