بررسی فیلم «حسابدار ۲»: بازگشت یک قاتل اوتیستیک و دنیای پررمزورازش

چرا شخصیت‌های اصلی فیلم The Accountant 2 مانند دو روی یک سکه‌اند؟

در دنباله‌ای که تقریبا یک دهه پس از فیلم اول ساخته شد، «حسابدار ۲» یا The Accountant 2 وعده‌ای از یک ماجرای اکشن پیچیده و بازگشت قهرمان اوتیستیک‌مان را می‌دهد. فیلم نه‌تنها داستانی پُر از تعقیب‌وگریز و هک‌های فناورانه ارائه می‌دهد، بلکه با پرداختن به رابطه برادرانه و دنیای تاریک قاچاق انسان، سعی می‌کند جای خود را در دل علاقه‌مندان به این ژانر پیدا کند. در این ماجرا، دوباره با کریستین وُلف و برادرش براکستون روبه‌رو می‌شویم که گویی هر دو روی یک سکه‌اند: یکی سرد و دقیق، دیگری خشن و پرهیجان. شاید این بار داستان کمی اغراق‌آمیز و عجیب باشد، اما از همان ابتدا جذابیت خاص خودش را دارد.

یادداشت اخلاقی

لازم به یادآوری‌ست که عبارت «قاتل اوتیستیک» در این متن، تنها بازتابی از روایت داستانی فیلم «حسابدار ۲» است و به هیچ‌وجه نباید به‌عنوان توصیف یا تحقیر افراد مبتلا به اوتیسم برداشت شود. اوتیسم یک اختلال عصبی-رشدی‌ست و واقعیت این بیماری با کلیشه‌های سینمایی تفاوت دارد. افراد مبتلا به اوتیسم، با چالش‌های شخصی و اجتماعی خود دست‌وپنجه نرم می‌کنند و نباید با تصاویر خشونت‌بار یا کلیشه‌ای در دنیای سرگرمی اشتباه گرفته شوند. این نقد و بررسی صرفاً در بستر داستان فیلم و بدون هیچ‌گونه ارزش‌گذاری اخلاقی بر افراد واقعی نوشته شده است.

بازگشت یک قهرمان در سایه تردیدها

در «حسابدار ۲» به کارگردانی گوین اوکانر، بار دیگر به دنیای کریستین وُلف (بن افلک) قدم می‌گذاریم؛ حسابدار نابغه‌ای که دنیای او بین اعداد سرد و نبردهای خونین تقسیم شده است. داستان با قتل مرموز کارآگاه خصوصی ریموند کینگ (جی. کی. سیمونز) آغاز می‌شود، مردی که قبل از مرگش پیامی روی بازویش می‌نویسد: «حسابدار را پیدا کنید». این پیام سرنخی‌ست که معاون مالی خزانه‌داری، مریبث مدینا (سینتیا آدایی-رابینسون)، را به سمت کریستین می‌کشاند.

کریستین که حالا بیشتر شبیه یک مبارز بازنشسته است، به‌طور غریزی وارد ماجرا می‌شود. او از یک مرد منزوی با زندگی ساده در کاروان قدیمی‌اش، دوباره به حسابدارِ مبارز تبدیل می‌شود. در این داستان، قاتل اوتیستیک ما، دیگر فقط یک مأمور مالی نیست، بلکه درگیر پرونده‌ای‌ست که سرنخ‌های آن به قاچاق انسان و شبکه‌های جنایی بین‌المللی گره خورده است. در همین حال، برای جذاب‌تر شدن داستان، برادرش براکستون (جان برنتال) وارد ماجرا می‌شود. رابطه‌ی این دو برادر که در فیلم اول شبح‌وار بود، حالا بیشتر شبیه یک همکاری پُر از بگو‌مگو و رقابت‌های برادرانه است.

اما چیزی که این فیلم را متفاوت می‌کند، نگاه انسانی به شخصیت کریستین است: مردی که اوتیسم، نبوغ محاسباتی و آسیب‌پذیری انسانی را همزمان در خود دارد. فیلم با تکیه بر این شخصیت‌پردازی و همین رابطه‌ی عجیب بین دو برادر، حال و هوای یک فیلم «دو نفره» کلاسیک را زنده می‌کند.

پرده‌برداری از دسیسه‌ها: پیچش‌های داستانی و شخصیت‌های تازه

در ادامه‌ی ماجرای «حسابدار ۲»، مدینا که علی‌رغم تردیدهایش مجبور است با کریستین همکاری کند، وارد دنیای تاریک و درهم‌تنیده‌ای می‌شود. او از دیدن تکنیک‌های غیرقانونی کریستین و دوستانش، به‌خصوص هکرهای اوتیستیک ساکن مرکز «هاربر نوروساینس»، شگفت‌زده می‌شود. این گروه نابغه‌های کم‌سن، با مهارت‌های فناورانه‌شان، همانند قهرمانان کمیک‌بوک، در نقش پشتیبانان عملیات‌های پرخطر کریستین ظاهر می‌شوند. در اینجا، مفهوم «قاتل اوتیستیک» تنها محدود به خود کریستین نیست، بلکه به گروهی گسترش یافته که از مرزهای اخلاقی و قانونی عبور می‌کنند.

نقطه‌ی اوج این بخش، زمانی‌ست که مدینا در بیمارستانی در لس‌آنجلس سرنخ‌های تازه‌ای کشف می‌کند: آنااِیس (دنیلا پینِدا) – زنی مرموز که در حقیقت مادر خانواده‌ی گمشده است – پس از یک حادثه‌ی مرگبار حافظه‌اش را از دست داده و حالا به یک ماشین کُشنده بدل شده است. آنااِیس، قربانی قاچاق انسان بوده، اما حالا به لطف همان سانحه، مهارت‌های رزمی و تاکتیکی عجیبی پیدا کرده است؛ ترکیبی از تراژدی انسانی و دنیای فانتزی ابرقهرمان‌ها.

این تحول شخصیت آنااِیس – از مادری در جستجوی خانواده‌اش به یک «قاتل اوتیستیکِ» بالقوه – نه‌تنها بار عاطفی ماجرا را بالا می‌برد، بلکه سؤالات اخلاقی مهمی را پیش‌رو می‌گذارد: آیا قربانی حق دارد به قاتلی بی‌رحم تبدیل شود؟ و آیا دست‌زدن به چنین خشونتی، واقعاً راهی برای آزادی است یا تنها دور باطل انتقام؟

کریستین و براکستون، هر دو، در میانه‌ی این دسیسه‌ی پررمزوراز، مجبورند برای نجات پسر آنااِیس – آلبرتو – دست به اقدامی خطرناک بزنند. آن‌ها با حمله به اردوگاه قاچاقچیان انسان در خوارز مکزیک، تماشاگر را وارد دنیای خونین و پرهیجان «حسابدار ۲» می‌کنند. در این اردوگاه، کودکان بی‌پناهی مانند آلبرتو، اسیر جنایاتی هستند که به‌طرز تکان‌دهنده‌ای از واقعیت الهام گرفته‌اند.

در این بخش، فیلم بر مفاهیمی چون «قدرت ذهنی» و «تراژدی انسانی» تکیه می‌کند؛ ویژگی‌هایی که در پس انفجارها و گلوله‌ها، هویتی انسانی و دردناک به فیلم می‌بخشند.

صحنه‌های اکشن و دوگانه‌ی اخلاقی: شوخی یا جدی؟

در ادامه فیلم «حسابدار ۲»، مخاطب به نقطه‌ای می‌رسد که سکانس‌های پرزرق‌وبرق اکشن و طنز تلخ فیلم، مثل دو قطب متضاد، در هم می‌پیچند. این فیلم، به سبک دهه هشتادی، ترکیبی از «بادی-اکشن» و «قصه‌گویی تاریک» را پیش می‌برد. لحظات انفجاری فیلم در اردوگاه خوارز – جایی که براکستون و کریستین با هم وارد عمل می‌شوند – سرشار از انرژی و هیجان است، اما همزمان در لایه‌ای عمیق‌تر، فیلم مدام این پرسش را پیش می‌کشد: آیا خشونت این‌چنین می‌تواند راه‌حل درستی باشد؟

منتقدان به این نکته اشاره می‌کنند که نقطه قوت فیلم، شیمیِ بازیگران اصلی است. بن افلک در نقش کریستین و جان برنتال در نقش براکستون، با بازی‌های پرشور و حس برادریِ متناقض‌شان، به این اثر اکشن روحی تازه می‌دهند. حتی در میانه‌ی تیراندازی‌ها و مبارزه‌های خونین، صحنه‌ای مانند رقص خطی (Line-Dancing) – که بین دو برادر شکل می‌گیرد – لحنی سبک‌تر و انسانی‌تر به فیلم می‌دهد. این صحنه‌ی خاص، درخشان‌ترین بخش فیلم است و به‌نوعی یادآور فیلم‌های کلاسیک اکشن/کمدی است.

اما در عین حال، منتقدانی چون جان سرْبا و آدریان هورتون معتقدند که فیلم، در روایت‌پردازی و شخصیت‌پردازی عمق کافی ندارد. طرح داستانی شلوغ، استفاده‌ی دم‌دستی از مفاهیمی چون «اوتیسم» یا «قاچاق انسان»، و طنز بی‌هدف فیلم، سبب شده‌اند که بعضی از تماشاگران، فیلم را فاقد اصالت و حتی توهین‌آمیز بدانند. در نظر این گروه، فیلم با نمایش آدمکش‌های اوتیستیک و استفاده‌ی سطحی از رنج قربانیان، بیشتر به یک «سرگرمی هیجان‌انگیز» تبدیل شده تا یک اثر جدی و تأثیرگذار.

از سوی دیگر، گروهی از مخاطبان و منتقدان، فیلم را همچون یک تجربه‌ی سرراست اکشن می‌بینند: اثری که قرار نیست پیچیدگی‌های فلسفی ارائه دهد، بلکه صرفاً آمده تا تماشاگر را با ضرب‌آهنگ تند، خوشحال و سرگرم کند. همین دوگانگی اخلاقی – میان جذابیت اکشن و سطحی‌نگری – باعث شده فیلم «حسابدار ۲» بحث‌های زیادی را در دنیای منتقدان برانگیزد.

جمع‌بندی نهایی 

«حسابدار ۲» هم‌زمان یک اکشن تماشایی و یک بستر داستانی متناقض است. فیلم با حضور بازیگران جذاب و ترکیب خشونت و طنز، مخاطبان خود را به سفری پرهیجان می‌برد. اما روایت شلوغ، شخصیت‌پردازی‌های ناقص و استفاده‌ی سطحی از موضوعات مهم اجتماعی، باعث شده‌اند که در نهایت فیلم بیشتر شبیه به یک تجربه سرگرم‌کننده باشد تا یک اثر با درون‌مایه عمیق.

به طور خلاصه، فیلم به‌عنوان دنباله‌ای بر اثر اصلی، توانسته ترکیبی از صحنه‌های اکشن و شوخ‌طبعی برادرانه را به نمایش بگذارد. بن افلک و جان برنتال، در نقش دو برادر متضاد، موفق‌ترین بخش داستان را شکل داده‌اند. اما اگر از زاویه‌ی اخلاقی به ماجرا نگاه کنیم، شاید این بار فیلم بیش از آنکه حقیقتی انسانی را روایت کند، تنها به‌دنبال یک سرگرمی پرهیجان باشد.

آیا خشونت می‌تواند ناجی قربانی باشد؟

وقتی کریستین وُلف و براکستون، با دنیای بی‌رحم قاچاق انسان روبه‌رو می‌شوند، این پرسش اساسی پیش‌رو قرار می‌گیرد: آیا خشونت، چاره‌ای اخلاقی و انسانی‌ست یا تنها چرخه‌ای از انتقام و رنج را بازتولید می‌کند؟ «حسابدار ۲» با تمام شوخی‌ها و سکانس‌های اکشنش، این دغدغه را در ذهن ما زنده می‌کند که مرز میان قهرمان و قاتل، گاهی چقدر باریک است.

❓ سؤالات رایج (FAQ)

۱. آیا فیلم «حسابدار ۲» ادامه‌ی مستقیمی بر داستان قسمت اول است؟
بله، این فیلم مستقیماً به داستان فیلم اول ادامه می‌دهد و شخصیت‌های اصلی مانند کریستین وُلف و براکستون را دوباره به میدان می‌آورد.

۲. آیا «حسابدار ۲» به همان اندازه اکشن و هیجان دارد؟
بله، این فیلم سرشار از صحنه‌های اکشن، درگیری‌های برادرانه و نبرد با قاچاقچیان انسان است.

۳. نقش آنااِیس در فیلم چیست و چه تأثیری بر داستان دارد؟
آنااِیس مادر خانواده‌ی گمشده است که به‌خاطر حادثه‌ای تبدیل به یک مبارز کشنده شده و نقشی کلیدی در گره‌گشایی داستان دارد.

۴. بازی بن افلک و جان برنتال در فیلم چگونه است؟
این دو بازیگر در قالب دو برادر متضاد، شیمیِ جالبی را خلق می‌کنند که یکی از نقاط قوت فیلم به شمار می‌رود.

۵. آیا فیلم به مسائل اجتماعی مانند قاچاق انسان هم می‌پردازد؟
بله، اما بیشتر به‌عنوان پس‌زمینه‌ی داستان استفاده می‌شود و تمرکز اصلی فیلم روی ماجراهای اکشن و رابطه‌ی برادرانه است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]