محمد رضا لطفی به ایران بازگشت

طرح یک فیلمنامه: فیلمهایی
که داستانشان بر مبنای اختلالات روانی و شخصیتی باشند ، همواره مورد توجه منتقدان و
مخاطبانی از اقشار مختلف و جشنواره‌های فیلم بوده‌اند. هر سال فیلمهای زیادی که
کاراکترهای دچار اختلال روحی-روانی دارند ، ساخته می‌شود ، امروز یکی برای من تعریف
می‌کرد که چگونه برای معاف شدن از خدمت نظام وظیفه یکی دو شب تمارض کرده و در بخش
روانی بستری شده. چیزهای جالبی می‌گفت. می‌گفت که انگار که تفاوت بیماران با
افراد”نرمال” ، تنها در آن لباسی بود که تنشان کرده بودند ، حتی آشنایش در
بیمارستان بعد از اینکه لباس بیمارستان تنش کردند ، با نگاه دیگری به وی نگاه
می‌کرد. خوب خودتان تصور کنید ، همین نمی‌تواند طرحی برای یک فیلمنامه خوب باشد؟
همین آدم را در چنین فضایی قرار می‌دهیم و چند کاراکتر بیمار دیگر اضافه می‌کنیم.
در روانپزشکی مطرح می‌شود که بیماریهای روانی اساس روانی- بدنی-اجتماعی دارند ، پس
می‌شود چند بیمار را که هر کدام بیماریشان به علت یکی از این سه علت ایجاد شده یا
تشدید شده به داستان اضافه کرد و بعد برخورد شخص متمارض ، با این سه نفر و با
پزشکان و پرستاران را وارد داستان کرد.

دوم: محمد رضا لطفی به
ایران بازگشت. خدا کند بماند و باز اسباب رنجشش را فراهم نکنند.

سوم : کسی نرم‌افزاری سراغ
ندارد ، که آدرس سایتها را بشود به خوردش داد و بعد نرم‌افزار به طور خودکار صفحه
آغازین آنها را دانلود کند و در یک فولدر سیو کند و دست آخر سیستم را
shut down کند. البته اگر خودش بتواند فید
سایت یا وبلاگ را چک کند و در صورت تغییر فید ، سراغ سایت برود ، بهتر است. کم
توقعم؟ نه!

چهارم: آن نویز مشکوک روی
خط تلفنم که با روشن شدن لامپ تیر برق جلوی خانه‌مان شروع می‌شد و با خاموش شدنش ،
ناپدید ، مدتی است دست از سرم برداشته.