کابوس‌های دیستوپیایی: ۱۰ فناوری ترسناک آینده

هر فناوری جدید نکات منفی خود را نیز به همراه دارد، اما برخی از عوارض جانبی خطرناک‌تر از بقیه هستند. در بیشتر موارد عوارض جانبی که اکنون با آن‌ها مواجه می‌شویم تنها ناراحت‌کننده هستند، اما در آینده ممکن است کشنده باشند.

فناوری‌های پیشرفته هر روز بیش از پیش از داستان‌های تخیلی بیرون آمده و در زندگی روزمره ما جای می‌گیرند. ما امروزه می‌توانیم کارهایی را انجام دهیم که نسل پیش از ما تنها رویای آن‌ها را می‌دیدند. نکته‌ای که برای ما تاسف‌برانگیز خواهد بود این است که نه تنها رویاها که کابوس‌های آن‌ها نیز برای ما به واقعیت خواهد پیوست. به نظر شما کدام فناوری‌ها هستند که در آینده عوارض جانبی‌شان ما را غافلگیر خواهد کرد؟ در ادامه به ۱۰ مورد از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

چاپ اندام‌های بدن

به گفته استوارت ویلیامز (Stuart Williams) ‌از انستیتوی نوآوری کاردیوواسکولار، قلب مصنوعی که با پرینترهای سه‌بعدی چاپ شده باشد، کمتر از ده سال دیگر در دسترس خواهد بود. همان‌طور که پیش از این نیز درباره چاپ اندام‌های مصنوعی در ۱پزشک نوشته‌ایم(+و+)، فواید چاپ اندام‌های مصنوعی کاملا آشکار است. مثلا بدن شما دیگر اندامی را که با سلول‌های خودتان روی قالبی چاپ‌شده رویانده شده باشد پس نخواهد زد. حتی انتظار برای اهداکننده عضو نیز بی‌معنی خواهد شد. اما عوارض جانبی آن هم قابل توجه و حتی ترسناک است. آیا با تکیه بر این واقعیت که می‌توانیم اعضا و جوارح یدکی برای خودمان چاپ کنیم، زندگی پرخطرتری را پیش نخواهیم گرفت؟ چه زمانی طول خواهد کشید تا تصمیم بگیریم که کل بدن انسان را از نو اختراع کنیم؟

لینک: چاپ سه‌بعدی جان یک کودک را نجات داد!

گوشت مصنوعی

خوردن زیاد گوشت برای بدن مضر است، برای محیط زیست زیان‌آور است و میلیون‌ها حیوان را نیز به کشتن خواهد داد. شرکت Modern Meadow از جمله گروه‌هایی است که راه‌حلی برای این مشکل دارد: گوشتی که ساخته می‌شود نه این‌که از ذبح حیوانی به دست بیاید.

این فناوری از همان بافت‌ها و مصالحی استفاده می‌کند که در کاربردهای پزشکی هم به کار برده می‌شوند، اما این‌بار از آن‌ها گوشت تولید می‌شود. ممکن است نگرانی‌هایی بابت سلامت غذایی این محصولات وجود داشته باشد، اما مساله اصلی این است که آیا مصرف‌کنندگان ایده گوشت مصنوعی را آن‌قدر ترسناک خواهد یافت که به آن فکر هم نکنند؟

لینک: آیا شما یک همبرگر 210 هزار پوندی مصنوعی را می‌خورید؟

انسان‌های قابل هک شدن

در اکتبر سال گذشته، یکی از محققین همکار مک‌آفی با مهندسی معکوس یک فرستنده پیس‌میکر (ضربان‌ساز قلب) توانست به شیوه‌ای دست یابد که به کمک آن می‌توانست شوک الکتریکی کشنده‌ای را به پیس‌میکری که در فاصله ۳۰ فوتی (۹ متری) قرار داشت ارسال کند.

او به این دلیل توانست چنین کاری را انجام دهد که غالب ایمپلنت‌های امروزی قابل ارتقا هستند، به همین شکل فرم‌ویرهای پیس‌میکرها را هم می‌شد از راه دور فلش کرده و از نو برنامه‌ریزی کرد.

این موضوع هنگامی که ایمپلنت یا پروتز شما توسط افراد خوب به روز شود بسیار عالی خواهد بود، اما به این معنی هم هست که سخت‌افزارهای انسانی را می‌توان برای انجام قتل‌ آن هم به صورت ناشناس و از راه دور هک کرد.

لینک: حتی بدون اندام‌های مصنوعی هم فناوری فیزیک بدنی ما را تغییر می‌دهد. گزارش TechRadar در مورد افزایش هک‌های بدن انسان.

حشرات الکترونیکی

اگر حشرات واقعی برای شما مزاحم محسوب می‌شوند، نظرتان درباره سوءاستفاده از droneهایی در ابعاد و اندازه حشرات چیست؟ این جانوارن الکترونیکی به کمک میکروفون و دوربین‌های‌شان می‌توانند شما را پاییده، ردگیری کرده و حتی نمونه‌هایی از DNA شما را استخراج کنند. البته فراموش نکنید که این ابزارها چندان هم از تبدیل شدن به واقعیت دور نیستند.

لینک:  PW Singer‌ با ما در مورد انقلاب‌های صورت گرفته در علم نبرد صحبت می‌کند.

تشخیص چهره

گوگل همین حالا هم اپ‌های تشخیص چهره را برای گوگل گلس (حداقل تا زمانی که راه‌حل‌های محافظتی معقولی پیدا شوند) ممنوع کرده است، اما این تنها یک قطره از دریا است. فناوری اسکن کرد جمعیت (آن هم به صورت بی‌درنگ) پیش از این نیز وجود داشته است. این فناوری روز به روز هوشمندتر، سریع‌تر و قدرتمندتر می‌شود.

سیستم‌هایی نظیر BioSurveillance NEXT برای مکان‌های شلوغی نظیر فرودگاه‌ها، مراکز خرید و استادیوم‌ها طراحی شده‌اند و با پیشرفت فناوری‌های مورد استفاده در دوربین‌ها چنین سیستم‌هایی دقیق‌تر شده و کاربردهای بیشتری می‌یابند.

لینک: آیا سرقت و جعل هویت می‌تواند جامعه را به نابودی بکشاند؟ به نظر مایکل مارشال بله!

تبلیغات هوشمند تهاجمی

تبلیغات هوشمند و مزاحم فیلم گزارش اقلیت از چیزی که فکر می‌کنید به ما نزدیک‌تر هستند. فناوری‌هایی نظیر SignEye دوربینی را به یک بیلبورد متصل کرده و با استفاده از فناوری‌های تشخیص چهره موارد کلی نظیر رده سنی و جنسیت شما را مشخص می‌کنند. به این ترتیب می‌توانند تبلیغاتی درست مناسب شما پخش کنند و پرتوهای صوتی هولوسونیک (Holosonic) می‌هوانند پیام‌های گفتاری و موزیکال را بدون ایجاد مزاحمت برای بقیه به سمت گوش‌های شما ارسال کنند. تصور کنید چنین فناوری‌ای با مثلا اطلاعات گوگل پلاس یا فیسبوک ترکیب شده یا با پایشگرهای سلامت شما (که احتمالا پوشیدنی خواهند بود) ارتباط برقرار کند!

لینک: گوگل می‌گوید به حریم شخصی شما احترام می‌گذارد، اما شما که باور نمی‌کنید؟

اسکنر عنبیه آی‌فون

سایت The Verge در مقاله‌ای درباره AOptix می‌پرسد: «زمانی که تشخیص و اثبات هویت به سادگی گرفتن یک عکس باشد، دنیا چگونه جایی خواهد بود؟» این گجت درواقع قابی برای آی‌فون است که یک اسکنر عنبیه را نیز در خود دارد. اسکنری که ممکن است در فواصل 60 فوتی (18 متری) نیز کار کند! فهمیدن این که چنین فناوری را می‌پسندیم یا نه تنها به اندکی زمان نیاز دارد.

از این سیستم‌های تشخیص هویت بیومتریک می‌توان برای ردگیری افراد در گروه‌های زیاد استفاده کرده و عملا جامعه را به یک ایست و بازرسی بزرگ تبدیل کرد. اگر از ایده کارت‌های شناسایی ملی واهمه دارید، نظرتان درباره چنین فناوری‌هایی چیست؟

لینک: آیا می‌توانید دوباره کنترل داده‌های شخصی‌تان را بازپس بگیرید؟

پاک‌کننده‌های مغز

احتمالا شما هم فیلم‌های مردان سیاه‌پوش و درخشش ابدی یک ذهن پاک را دیده‌اید. آن ایده‌ها در حال تبدیل شدن به واقعیت هستند: پاک‌کننده‌های مغز می‌توانند خاطرات بد، ناراحت‌کننده و یا مطالب سیاسی نامناسب را از ذهن شما پاک کنند.

این کار به ابزارهای نورانی یا ماشین‌های عظیم احتیاجی ندارد، در عوض بوسیله ترکیبی شیمیایی انجام می‌شود که پروتئین‌های خاصی را بدن هدف گرفته و باعث شکستن پیوندهایی می‌شود که ما را قادر به یادآوری موارد خاص می‌کند.

البته شاید خبرهای خوبی هم داشته باشیم. تاد ساکتور (Todd Sacktor) که یک نورولوژیست است به وایرد گفته است: «کارهای دیستوپیایی زیادی وجود دارد که می‌توان با این داروها انجام داد، اما پاک‌کننده‌های حافظه فعلا فقط به مغز موش‌ها محدود هستند.

لینک: فناوری درست به همان شکل که حافظه انسان را شبیه‌سازی می‌کند، می‌تواند آن را پاک کند. ببینید که کامپیوترها چگونه برای کپی کردن مغز ما طراحی شده‌اند.

لیزرهای کوچک

مشکل اسلحه‌های لیزری حجم بزرگ آن‌ها است و این کارایی‌شان را کم می‌کند. شما به سختی می‌توانید یک ناو جنگی را به داخل یک شهر بیاورید یا یک ۷۴۷ را مانند یک هواپیمای جنگنده برانید. این‌جا است که DARPA وارد می‌شود. یکی از پروژه‌های تحقیقاتی این سازمان Excalibur نام دارد که هدف آن کوچک و کوچک‌تر کردن اسلحه‌های لیزری تا اندازه‌ای است که بتوان آن‌ها را روی یک هواپیمای جنگنده، یک drone یا یک وسیله نقلیه کوچک نصب کرد.

این فناوری امکان استفاده عملی از لیزرهای توان بالا را روی طیف وسیعی از پلتفرم‌های نظامی فراهم کرده و امکان شلیک با دقت بسیار بالا به اهداف زمینی و هوایی را نیز فراهم می‌کند.

لینک: زپپپپ! ارتش ایالات متحده هم‌اکنون هم از سلاح‌های لیزری استفاده می‌کند.

اسلحه‌های زیستی

اسلحه‌های زیستی از دوران باستان و استفاده از پیکان‌های زهرآلود مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند، اما نمونه‌های امروزی به شدت کشنده‌تر هستند. ترتیب‌دهی و ترکیب DNA دانشمندان را قادر ساخته است تا ویروس‌های کشنده‌ای را که مدت‌ها پیش از میان رفته‌اند دوباره بازسازی کنند. به عنوان مثال ویروس آنفولانزای سال 1918 در سال 2004 بازسازی شد و همان‌طور که هیلاری کلینتون می‌گوید: «با استفاده از یک نمونه بسیار کوچک از هر یک از پاتوژن‌های موجود که به سادگی هم در دسترس هستند، وسایل ارزان‌قیمت و دانش شیمی و بیولوژی در حد دانشجویان کالج، می‌توان یک سلاح تروریستی زمخت اما به شدت کارآمد ساخت.»

لینک: برای تقویت افکار پارانویایی‌تان به دلایل بیشتری نیاز دارید؟ این مطلب را ببینید!

منبع (+)