مستندی که باید دید: الیزابت هولمز از تاسیس شرکتی که ادعای «اپل» دنیای پزشکی شدن را داشت تا رسوایی و بدنامی

معمولا بسیاری از مستندهای خوب مغفول می‌مانند و ما هم اغلب به گاه خستگی ترجیح می‌دهیم یک فیلم خوب تماشا کنیم تا یک مستند عبرت‌‌آموز و دانش‌افزا. من که شخصا تصمیم گرفته‌ام، حتی به قیمت کمتر دیدن فیلم و سریال، از شروع سال نو، بیشتر مستند ببینم!

در یک دهه اخیر شرکت نوگام یا استارت‌آپ‌ها، فرهنگ و جو خاصی در کشورهای مختلف ایجاد کرده‌اند. استعدادها و جوانان بسیاری تلاش کرده‌اند که ایده‌های خوب داشته‌اند، سعی کرده‌اند که با جذب سرمایه، یک انقلاب و تحول در فناوری ایجاد کنند و به سودهای کلان دست پیدا کنند.

اما در این میان افرادی پوچ، توخالی یا آنهایی که بیش از حد خوشبین هستند و بزرگنمایی می‌کنند، هم کم نیستند.

HBO به تازگی یک مستند جالب به نام The Inventor: Out for Blood in Silicon Valley تهیه کرده است که داستان الیزابت هولمز و شرکت جاه‌طلبانه او به نام Theranos را روایت می‌کند.

الیزابت هولمز در سال 2004 از دانشگاه استنفورد بیرون آمد و با پول ناچیز حق‌التدریس‌اش شرکت Theranos را پایه بگذارد. محصول اصلی شرکت او فناوری معجزه‌آسای انجام آزمایش‌های پزشکی با مقدار بسیار اندک خون بود، چیزی که می‌توانست پزشکی را متحول کند.

الیزابت هولمز در حالی که بلوز مشکی یقه‌اسکی به سبک استیو جابز می‌پوشید و عامدانه به صدایش عمق می‌داد به این سو و آن سو می‌رفت تا سرمایه جذب کند.

او قدرت تاثیرگذاری واقعا زیادی داشت، طوری که توانست حمایت و سرمایه افراد مشهور و صاحب‌نفوذی مثل بیل کلینتون، روپرت مورداک، هنری کسینجر و لری الیسون را جلب کند.

در حالی که فناوری آنها با کندی پیشرفت می‌کرد، رسانه‌ها از شنیدن اخبار مربوط به یک زن جوان صاحب استارت‌آپ به هیجان آمدند. در سال 2015، فوربس او را به عنوان جوان‌ترین و ثروتمندترین بانوی خودساخته آمریکا با برآورد ثروت 9 میلیارد دلار انتخاب کرد.

اما سال بعد فریبکاری شرکت او و غیرواقعی بودن وعده‌های فناوری انقلابی‌اش فاش شد و این بار فورچون او را در فهرست ناامیدکننده‌ترین رهبران دنیا قرار داد!

تحقیقات بعدی نشان دادند که او گرچه ایده خوبی داشت، اما از اول می‌دانست که این ایده تا واقعی شدن راه زیادی دارد. اما تلاش داشت که با برپا کردن سرو صدای زیاد، سرمایه زیادی جذب کند. در این بازه زمانی او از دروغگویی و ارائه نتایج کاذب هم ابایی نداشت. راهبرد این بود که تا زمانی که ایده واقعی بشود، دروغ مصلحت‌آمیز در مورد محصول بگوید.

این راهبردی است که با اصطلاح جالب Fake it till you make it از آن یاد می‌شود! در مورد این اصطلاح جالب، می‌توانید در اینجا بخوانید.

منبع