فلج فوق هسته‌ای پیش‌رونده یا PSP چیست و چه علائم و نشانه‌هایی دارد؟

چه بیماری‌های دیگری شبیه فلج فوق هسته‌ای پیش‌رونده هستند؟

• دژنراسیون کورتیکوبازال
• بیماری پارکینسون
• سندرم شای دراگر

چگونگی ایجاد و علت‌های فلج فوق هسته‌ای پیش‌رونده

• اختلال حرکتی است که با دیستونی، رژیدیته در ماهیچه‌های محوری بدن مشخص می‌شود و به طور اختصاصی حرکات چشمی را درگیر می‌کند.
• یک اختلال دژنراتیو بدون علت است که در نواحی مختلفی در مغز میانی رخ می‌دهد و همراه با تجمع پروتئین تائو، شبکه‌های نوروفیبریلاری و پلاک‌های پیری (senile) است و از نظر پاتولوژیک با دژنراسیون کورتیکوبازال مشابه است.
• دمانس حقیقی اغلب دیده می‌شود.
• در مراحل میانی تا انتهای زندگی دیده می‌شود.

علایم و نشانه‌های بالینی فلج فوق هسته‌ای پیش‌رونده

• «هشیار خیره شدهٔ متحیر»
• اختلال در حرکات چشمی به طوری که فرد برای فیکس‌کردن نیاز به حرکت‌دادن همه بدن دارد.
• تنه به صورت هیپراکستانسیون و دستونیک در می‌آید.
• سقوط‌های مکرر و اغلب به سمت عقب
• دیس‌فاژی و دیس‌آرتری
• دمانس خفیف در مراحل انتهایی
• گاهی تشنج رخ می‌دهد.
• علایم پیرامیدال مثل بابنسکی ممکن است وجود داشته باشد.

چگونه بیماری فلج فوق هسته‌ای پیش‌رونده را تشخیص بدهیم؟ روند و شیوه بررسی

• تاریخچه و معاینه معمولاً تشخیصی است.
• روش آزمایشگاهی برای اثبات آن وجود ندارد.
• MRI ممکن است آتروفی مغز میانی را نشان دهد.
• راه‌های درمان +++
• درمان ابتدا به صورت درمان علامتی است.
• داروهای دوپامینرژیک به صورت خفیفی مؤثرند.
• ضدافسردگی‌های سه حلقه‌ای ممکن است مفید باشند.
• SSRI ها در درمان افسردگی به کار می‌روند.
• پیش‌آگهی/ عوارض
• پیش‌آگهی بدی دارد.
• به طور متوسط 5 تا 8 سال زنده می‌مانند.

مرگ ثانویه به پنومونی ناشی از آسپیره‌کردن و یا سقوط‌های مکرر رخ می‌دهد.