وقتی میکروبی که باعث عفونت ریه شما شده؛ از بیمارستان بوده باشد: پنومونی بیمارستانی

پنومونی بیمارستانی

پنومونی بیمارستانی (nosocomial) پس از بستری شدن عارض می‌گردد.

پنومونی بیمارستانی به سه زیرگروه تقسیم‌بندی می‌شود: پنومونی اکتسابی از بیمارستان؛ پنومونی مرتبط با دستگاه تهویه مصنوعی؛ و پنومونی مرتبط با مراقبت بهداشتی،

پنومونی اکتسابی از بیمارستان بصورت یک پنومونی که ۴۸ ساعت یا بیشتر پس از پذیرش ] در بیمارستان[عارض می‌گردد و به نظر نمی‌رسد که در زمان پذیرش در حالت نهفتگی به سر می‌برده، تعریف می‌شود.

پنومونی مرتبط با دستگاه تهویه مصنوعی نوعی پنومونی اکتسابی از بیمارستان است که ۴۸ تا ۷۲ ساعت یا بیشتر پس از لوله‌گذاری داخلی نائل عارض می‌گردد.

پنومونی مرتبط با مراقبت بهداشتی بصورت یک پنومونی تعریف می‌شود که در فردی اتفاق‌می‌افتد که بستری نبوده اما تماس زیادی با مراقبین بهداشتی داشته است و شامل بستری اخیر در بیمارستان، سکونت در مؤسسهٔ مراقبت یا سایر مکان‌های نگهداری طولانی مدت و درمان داخل وریدی اخیر می‌باشند. این بیماران باید در معرض خطر بالا برای ابتلا به ارگانیسم‌های مقاوم و در نتیجه نامناسب برای درمان رایج تجربی برای پنومونی اکتسابی از جامعه در نظر گرفته شوند.

پنومونی بیمارستانی دومین عفونت شایع در بیماران بستری و شایع‌ترین عفونت در واحد مراقبت‌های ویژه (ICU)‌ می‌باشد.

بیماری‌زایی پنومونی بیمارستانی بر پایهٔ استقرار (colonization) عوامل بیماری‌زا (pathogens) در حلق دهانی و معده و متعاقباً آسپیراسیون این ارگانیسم‌ها به درون دستگاه تنفسی تحتانی می‌باشد.

با خنثی‌سازی اسید معده استقرار ارگانیسم‌های گرم منفی در معده افزایش می‌یابد. در پنج روز اول پس از بستری اغلب هموفیلوس آنفلونزا، استرپتوکک پنومونیه و استافیلوکک طلایی جدا می‌شوند. پس از این مدت پنومونی اغلب توسط سودومونا آیروژینوزا، استافیلوکک طلایی، میکروب‌های بی‌هوازی، گونه‌های آسینتوباکتر و انواع باسیل‌های گرم منفی روده‌ای ایجاد می‌شود. این یافته نتایج درمانی مهمی در بر دارد چرا که این ارگانیسم‌ها به طور شایع‌تری با مقاومت به چند داروی آنتی‌بیوتیک همراه می‌باشند. درمان با ترکیبی از پنی‌سیلین بتالاکتام ضد سودمونا یا سفالوسپورین و یک آمینوگلیکوزید یا کینولون صورت می‌گیرد. در صورت شک به استافیلوکک طلایی مقاوم به متی‌سیلین، ونکومایسین اضافه می‌گردد. اغلب در این بیماران با استفاده از روش‌های تهاجمی‌تر مثل مکش از لوله داخل نای در بیمارانی که لوله‌گذاری شده‌اند یا برونکوسکوپی فیبر نوری قابل انعطاف به دنبال شناسایی دقیق‌تر ارگانیسم‌ها و حساسیت آنها به آنتی‌بیوتیک‌ها می‌گردیم. با این حال به نظر می‌رسد بهترین پیش‌بینی کنندهٔ سرانجام بیمار مبتلا پنومونی اکتسابی از بیمارستان کفایت رژیم آنتی‌بیوتیکی تجربی اولیه می‌باشد.