برآورد احساسات همگانی در پهنه‌ای به نام اینترنت

کامپیوتر‌ها، ابزارهای خوبی برای گردآوری اطلاعات عددی هستند، اما آیا می‌توان از آنها برای برآورد احساسات هم استفاده کرد؟

هم‌اکنون به یاری وبلاگ‌ها و شبکه‌های اجتماعی، همگان قادر به اظهار نظر شخصی هستند و می‌توانند به صورت جمعی در مورد پدیده‌ها و رخدادهای مختلف اظهار نظر کنند، کالاهای مختلف را ارزش‌گذاری کنند و چیزهای مختلف را به مخاطبان خود توصیه کنند.

اگر از دید ژرف‌تری به این موضوع نگاه کنیم، می‌بینیم که این اطلاعات می‌توانند به مانند ابزاری کارا در خدمت دانشمندhنی قرار بگیرند که قصد دارند، قضاوت و عکس‌العمل جمعی کاربران اینترنت را بسنجند.

به تازگی زمینه پژوهشی جدیدی به نام تحلیل احساسات در عرصه علوم کامپیوتر و اینترنت در حال شکل‌گیری است که مراد آن ترجمه احساسات آدم‌ها به اطلاعات قابل پردازش و رقومی است.

تحلیل احساسات کاربران اینترنت، چیزی نیست که گروهی صرفا به خاطر سرگرمی و یا انجام دادن یک کار جالب غیر معمول به دنبال آن باشند، آگاهی از نظر مردم می‌تواند شرکت‌ها را از میزان محبوبیت یک کالای تجاری آگاه کند و به آنها در برنامه‌ریزی‌هاشان کمک کند و آنها را متوجه شکایات و یا تعریف‌هایی کند که از آنها در محیط وب می‌شود.

در حال کار انحصاری شرکت‌هایی مثل Scout Labs این است که با جستجو کاوش در وبلاگ‌ها و فوروم‌ها و شبکه‌های اجتماعی، اطلاعاتی پردازش‌شده در مورد محصولات، خدمات و یا موضوعات دیگر به دست آورند و آنها را در اختیار مشتریانشان قرار دهند. Jodange و Newssift سرویس‌های مشابه دیگر هستند.

Tweetfeel, Twendz و Twitrratr سرویس‌هایی هستند که کارشان ارزیابی و مرتب کردن نظرات مثبت و منفی کاربران توییتر در مورد یک موضوع است و برای کاربران عادی قابل دسترسی هستند. مثلا اگر tweeters استفاده کنید، می‌بینید که 77 درصد مردم، فیلم «جولی و جولیا» را پسندیده‌اند. اما در عین حال باید متذکر شد که این سرویس‌ها هنوز هوش چندانی دارند و گاه در ارزیابی مثبت یا منفی بودن یک توییت محاوره‌ای دچار اشتباه می‌شوند، مثلا وقتی کسی توییت می‌کند که «بعد از دیدن جولی و جولیا، بسیار گرسنه شدم.»؛ الگوریتم‌های سایت، «گرسنه» را یک اظهار نظر منفی تلقی می‌کنند!

گرچه Scout Labs, Jodange و Newssift از الگوریتم‌های بهتری بهره می‌برند اما هیچ کدام از این سرویس‌ها هم بی‌نقص نیستند. با این همه، تلاش زیادی برای تحلیل‌های دقیق‌تر و توانمند‌تر کردن این الگوریتم‌ها در حال انجام است. در صورتی که پژوهشگران موفق شوند، شاید روزی فرا برسد که موتورهای جستجوی کیفی در اختیار داشته باشیم و جستجوی کلیدواژه‌هایی مثل «بهترین هتل ایران» یا «زیباترین فیلم امسال» واقعا معنی داشته باشد.

منبع: نیویورک تایمز