چند وقت پیش که از بعد مدت‌ها فیلم «کمال الملک» با کیفیت قابل قبول به دستم رسید و تجدید خاطره‌ای کردم با این اثر علی حاتمی، این سکانس را که مدت‌ها هوس دیدنش را داشتم، چند بار مرور کردم. گرچه همه سکانس‌های فیلمهای حاتمی پر از شاعری هستند، هیچ دقت کرده‌اید که از بسیاری از سکانس‌های فیلمهای او می‌توان عکس‌های دیدنی برداشت؟
مظفرالدین شاه قاجار خطاب به کمال الملک:
«به قوه سحر زندان را شکافته و رفته، عجبا!
جل الخالق! مرحبا استاد نقاش، بارک‌الله! مرحبا!
ذی جودی که آزادی را به این خوبی مصور کند، از بند تن رهاست، چه رسد به محبس.
طوطیک پرواز کن برو! ..»
مظفرالدین‌شاه: حالا بفرمایید بنشینید زیر کرسی قریبی نکنید!
اتابک:ممنون، قصد سفر دارم!
کجا انشاءالله؟
– مکه!
از کدام راه می‌روید؟
– روسیه!
این راه شما را به خدا نمی‌رساند! به خانه‌ی خدا؛ شاید!
– یکی از چندین سکانس به یادماندنی کمال‌الملک-
حیف جمشید مشایخی، که نام بلند کاراکترش را، به بازی در کمال‌الملکی باخت که «محمدرضا ورزی» برای تلویزیون ساخت. که نه کمالی داشت و نه جلالی! حیف که شاعرانگی تصویر خاطره را به نان «از تاریخ، دروغ بسازیم و به خورد ملت دهیم» فروخت. همین می‌شود که باید دلتنگ آقا، علی حاتمی، شویم. حیف که حرف زیاد است، بغض ولی…
سلام.
دکتر عزیز، با افتخار لینک شدید.
حاتمی همه چیزش خوب است.
حتا وقتی از مصائب تاریخی یک قوم می گوید!
سلام
ممنون به خاطر پست قبلی. قطعاً بهترین مطلبی بود که در مورد آل پاچینو خواندم!
و اما این پست:
نمیدانم چرا نمیتوانم با هیچ یک از آثار علی حاتمی ارتباط بر قرار کنم!
شاید اگر زنده بود و در این زمان فیلم میساخت این نظر را نسبت به ایشان نداشتم!
فقدان علی حاتمی خدابیامرز ضربه بزرگی بود و هست به سینمای ما… من نمیدونم این جماعت غریبه پرست که عشق کیشلوفسکی و آلتمن و برگمان خفه شون کرده هیچ شده بشینند با دقت نگاه کنن فیلمهای این مرحوم رو… شرقی ترین و کامترین و ماندگارترین فیلمهای این سرزمین ساخته دست کسی است که دغدغه های درونی اش بسیار بالاتر از داستانهای عامه پسند بود و تکنیکی ساختن صرف … و عجیب اینکه هم عامه پسندترین بود (سوته دلان، مادر، هزار دستان و…) و هم تکنیکی ترین (نماهای داخلی فیلم مادر با اون میزانسن فوق العاده همگی بی گمان ارزش یک تابلو نفیس رادارند) و … اونهایی که هی بیخود (دقیقاً بیخود) به آدمهایی کم مایه مثل تروفو و رنوار اسم فیلسماز مولف!!! میدند یکبار هم شده همین فیلم کمال الملک رو با دقت ببینند… خدابیامرزدش
در فیلمهایی که من از علی حاتمی دیدم حس شاعری موج می زند. انگار هر جمله از دیالوگهای فیلمهایش زخمه ای است بر ساز کوک نوازنده. حقیقتا در کارش خبره بود.
راستی با حرف شما در مورد عکس موافقم و یک ایده به ذهنم رسید. فکر نکنم تا به حال کسی به طور مجزا فیلمهای او را از این منظر دیده و با عکاسهای ساخته های او مصاحبه کرده باشد. حد اقل یک مجموعه عکس از کارهای او جالب خواهد بود.
ممنون و موفق باشید
ببخشید فیلمهای علی حاتمی را از کجا میشه پیدا کرد؟ مثلا همین فیلمو
خیلی ممنون میشم اگه بهم جواب بدید