وقتی جای تماشاگر و تلویزیون عوض می‌شود
نویسنده مهمان: امیر کافه‌چی: بعضی وقت‌ها، ایده‌های جدید در عرصه‌ی فناوری حتی اگر با هدفی خیرخواهانه و ایده‌آل‌گرایانه عرضه شوند، در نظر مردم و گاهی هم از نظر دولت‌ها، چیزی بیشتر از یک روش دیگر برای کنترل، ردیابی و یا جاسوسی فعالیت‌های شخصی به‌حساب نمی‌آیند. در یکی از جدید‌ترین این ایده‌پردازی‌ها، شرکت فناوری Flingo در سانفرانسیکو، با تولید و توزیع نوع جدیدی از دستگاه‌های تلویزیونی که فعالیت کاربرانشان را رصد می‌کنند، به همین مشکل دچار شده است. تلویزیون‌های اینترنتی‌ای که این شرکت قرار است تا پایان سال میلادی جاری به به بازار بفرستد، این قابلیت را دارند که سلیقه‌ی دارندگانشان را در تماشای برنامه‌های مختلف تلویزیونی بصورت نامحسوس بررسی کرده و اطلاعات استخراج‌شده از آن را بصورت همزمان در اختیار وبسایت‌ها و تبلیغ‌کنندگان آنلاین قرار دهند تا بر اساس این اطلاعات، تبلیغات اینترنتی را برای افراد «شخصی‌سازی» کنند.
فناوری استفاده‌شده در این محصول، که Sync Apps نام دارد، لیستی از هر آنچه که روی تلویزیونتان تماشا می‌کنید (از جمله فیلم‌های DVD، شبکه‌های تلویزیونی کابلی، یا حتی فایل‌های ویدیویی که از روی کامپیوتر و از طریق شبکه‌ی خانگی‌تان به اشتراک گذاشته‌اید تا روی تلویزیون تماشایشان کنید) را برای سروری که محتویات رسانه‌ای فوق را بررسی و تشخیص می‌دهد می‌فرستد. سرور مذکور هم نتیجه‌ی پردازش خود را برای شبکه‌های اجتماعی و شرکت‌های تبلیغاتی می‌فرستد تا تبلیغات خودشان را بر اساس موضوعات مورد علاقهتان تنظیم و برای تلویزیون اینترنتی و سایر کامپیوتر‌ها (و تلفن‌های هوشمند) متصل به شبکه‌ی خانگی‌تان ارسال کنند. اگر کانال تلویزیونی‌تان را تغییر دهید، محتوای نمایش‌داده‌شده روی صفحه‌ی مانیتورتان هم بصورت همزمان تغییر خواهد کرد.
برای درک بهتر این فرایند، فرض کنید که در حال تماشای مجموعه‌ی مورد علاقهتان از تلویزیون هستید. یک انتقال ساده‌ی دیتا به سرور و بازگشت آن، می‌تواند اطلاعاتی درباره‌ی نحوه‌ی تهیه‌ی DVDهای مجموعه را از سرور وبسایت Amazon دریافت و روی صفحه‌ی کامپیوتر (یا تلویزیونتان) به نمایش بگذارد. شاید هم بتوانید اطلاعاتی در مورد قسمت‌های بعدی سریال و نقدها و امتیازات کاربران سایت IMDB برای این سریال خاص را تماشا کنید. تصور نمایش صفحه‌ی فیس‌بوک مجموعه هم، ایده‌ی دور از دسترسی نیست. بر طبق گفته طراحان SyncApps، تلویزیون‌های مجهز به این سرویس برای هر برنامه‌ای که تماشا می‌کنید، پنجره‌ی Pop-up ای باز می‌کنند که اطلاعات فوق را روی صفحه‌ی تلویزیون نمایش دهد.
این مثال اتفاقاً با دیدگاه Andy Tarczon ، تحلیل‌گر بازار رسانه، در مورد تقاضای مصرف‌کنندگان برای بدست آوردن هرچه بیشتر اطلاعات، بخوبی مطابقت دارد. آقای تارکزون معتقد است که کاربران رسانه‌های جمعی همواره به دنبال اطلاعات بیشتری درباره‌ی محتوای موردعلاقه‌شان هستند، اما ترجیح می‌دهند که برای بدست‌آوردن این اطلاعات، خیلی به خودشان زحمت ندهند. همین موضوع، بهانه‌ای شده است تا مدیران شرکت فلینگو ، این زحمت را از روی دوش کاربران برداشته و به خود دستگاه تلویزیون محول کنند.
شمایی که تا اینجای خبر را خوانده‌اید چه حسی نسبت به این فناوری جدید دارید؟ آیا فکر می‌کنید SynApps می‌تواند در نمایش تبلیغات مؤثرتر و بیشتر، کمک‌حال کاربرانش باشد؟
اگر فقط اهل دیدن نیمه‌ی پر لیوان باشید، احتمالاً با خواندن تمام ویژگی‌های بالا، آرزوی خریدن هرچه زودتر چنین تلویزیونی را در سر خواهید پروراند. اما شاید هم مثل خیلی‌های دیگر که با بدبینی به این فناوری جدید نگاه‌میکنند، آن را پروژه‌ای بدانید که قصد دارد برادر بزرگ را با دستان خودتان به خانه‌هایتان بیاورد. کانال‌های خصوصی که از کاربرانشان برای تماشای محتوا، حق عضویت دریافت می‌کنند، کانال‌های تلویزیونی مثل CBS و Fox در آمریکا که اتفاقاً روابط نزدیکی با کمپانی Flingo دارند، شاید بتوانند از این فناوری برای ردیابی کاربرانی استفاده کنند که بدون پرداخت پول قصد تماشای برنامه‌هایشان را دارند. اضافه بر مشکل بالا، موضوع، فقط ردیابی متخلفان نیست، بلکه ثبت و ضبط علایق رسانه‌ای شماست که شاید برای خیلی‌ها یک‌جور نقض حریم خصوصی به حساب بیاید.
از دیدگاه این دسته‌ی دوم از کاربران، شاید در ظاهر، شما تماشاگر تلویزیون باشید، اما در عمل، این تلویزیون است که شما را تماشا می‌کند! کمی ترسناک است. اینطور نیست؟! شاید SynApps، خشت اوّلی باشد بر ساختن دنیایی که جورج اورول در کتاب 1984 به تصویر کشید و در آن تمام حرکات و تفکرات کوچک و بزرگ شهروندانش را به شدت تحت کنترل برادر بزرگ توصف کرده‌بود تا مبادا دست از پا خطا کنند!
البته Flingo در تولید تلویزیون‌هایش، این نگرانی کاربران در مورد موضوع حریم خصوصی را هم لحاظ کرده و دست‌شان را برای فعال یا غیرفعال کردن سرویس SyncApps را روی تلویزیونشان باز گذاشته است. اما خوب، باید در نظر داشت که خیلی از کسانی که کاربران تلویزیون، اصولاً توانایی حوصله‌ی جستجو در منوها و زیرمنو‌های مختلف و اعمال تغییرات در تنظیمات دستگاه‌تلویزیون‌شان را در خود نمی‌بینند و بنابراین تنظیمات Privacy به‌همان‌صورت پیش‌فرض که مد نظر شرکت سازنده است، باقی می‌گذارند.
جدای از تمام این مزایا و معایب، یک ایراد عمده‌تر هم بهSyncApps و سرویس‌های مشابه وارد است. آنها همگی همانند حباب‌هایی هستند که کاربرانشان را از دسترسی به بخش عمده‌ای از اطلاعات محروم می‌کنند. این مفهوم، – حباب‌های فیلتر (Filter bubbles) – که یکی دو ماه پیش در یکی از کنفرانس‌های TED و توسط Eli Pariser مطرح شد (و پیشنهاد می‌کنم حتماً آن را تماشا کنید) در وصف الگوریتم‌هایی‌به کار می‌رود که خواسته یا ناخواسته، محتوای موردنظر کاربران را محدود به علایق و سلایق آنها و دیگر پارامترهای زمانی و مکانی می‌کند. بطور مثال، گوگل برای دو کاربر که هریک با حساب‌کاربری خودشان و یا از دو نقطه‌ی مختلف در دنیا، عمل جستجو را انجام می‌دهند، نتایج متفاوتی را برمی‌گرداند، و یا News feed فیس‌بوک، فقط آپدیت‌های آن دسته از دوستانتان را بیشتر با آنها در ارتباطید (و در نتیجه، علاقه‌ی بیشتری به محتوای مورد انتشار آنها دارید)، نشان می‌دهد و مثال‌هایی از این دست. SyncApps هم بصورت مشابه، صرفاً آنچه را که فکر می‌کند مورد پسند کاربر باشد برایش به نمایش در‌می‌آورد و بنابراین دسترسی او را به بخش بسیار وسیع‌تری از محتوای رسانه‌ای (یا تبلیغاتی) محدود می‌سازد. اتفاقی که می‌تواند حتی بیشتر از کاری که رسانه‌های امروز می‌کنند، خلاقیت را از تماشاگران بگیرند و چالش با موضوعات رسانه‌ای مختلف روز را به حداقل برسانند.
اولین نسل تلویزیون‌های مجهز به SyncApps که از تمامی امکانات دیگر تلویزیون‌های معمول روز هم بهره‌مند است، در در حال تولید در حجم انبوه برای ورود به بازار در پایان سال جاری است و قیمت آن قرار است چیزی در حدود کمتر از 500 دلار تمام شود. قیمتی که در مقایسه با خیلی دیگر از دستگاه‌های تلویزیونی موجود در بازار فعلی، بسیار مناسب، مقرون به صرفه و وسوسه‌انگیز به نظر می‌رسد. بنابراین باید منتظر ماند و بازخورد مصرف‌کنندگان بازار رسانه را بعد از ورود این تلویزیون‌ها به بازار تماشا کرد. شاید که SyncApps، آنقدرها هم سزاوار نگاه‌های بدبینانه‌ی منتقدانش نباشد و بتواند پایه‌گذار تحول دیگری در عرصه رسانه شود.
Moteshaker!
به نظر تکنولوژی های جدید که هدفشان رفاه بشر است رفته رفته دارن خودشون این راحتی رو از بشر میگیرن
احتمالاً تعداد کسایی که راحتی شون رو به نابود شدم حریم شخصی و فروخته شدن لیست علاقه مندی هاشون به شرکت های تبلیغاتی ترجیح می دهند خیلی زیاده که همچین محصولی به تولید انبوه می رسه
سلام
به دلایلی چند روز بود از وبلاگ شما دور افتاده بودم. حالا که دوباره تونستم بیام واقعا خوشحالم.
از آقای «امیر کافه چی» هم بابت نوشته های خوبشون متشکرم.
من که اصلا حاضر نیستم از همچین چیزی استفاده کنم. من یک پیشنهاد برای سازندگان این تکنولوژی هم دارم. اینکه یک چشم الکترونیک هم روی تلویزیون بگذارند و با تشخصی احساسات کاربران ، تبلیغات مربوط رو نشون بدهند.