دروغ سیزده وبلاگ «یک پزشک» چه بود؟!

اوه! داستان اونقدر حرفه ای و با مهارت نوشته شده بود که هیچ کس نتونست حدس بزنه!

آسیموف بهت افتخار می‌کنه. شاید هم حسودی!

وقتی اصطلاح «شبکه الکترونیک» رو تو داستان خوندم با خودم گفتم عجب آینده نگریی داشته این آسیموف:))

عالی بود! سرشار از خلاقیت!

بسیار عالی بود. هم داستان و هم دروغ سیزده!
اگر از ابتدا هم به عنوان داستان خودتان معرفی میشد باز هم با علاقه به خواندن آن می پرداختم.

و حالا!
انتشارات یک پزشک! 🙂

جالبه
خیلی توانایی ها داری دکتر قدر خودت رو بدون

به این میگن دروغ 13 به سبک یک پزشک!

کاری که کردی دکتر، بی‌نظیر بود …

به این خلاقیتتون تبریک میگم.
امیدوارم آغازی باشه برای داستانهای بیشتر از شما.
منتظر میمونیم…

سلام
علیرضای عزیز
من از خوانندگان کتابای آسیموف هستم و تقریبا کتابی نبوده از اون تو حوزه علمی تخیلی که نخونده باشم.
داستان خیلی خیلی عالی نوشته شده بود و نشاندهنده آشنایی کاملت با فضاهای ذهنی آسیموف است. من به خاطر اینکه می دونستم که به آسیموف علاقهمندی و از طرفی اعتبار وبلاگت اصلا به ذهنم خطور نکرد که داستان آسیموف نیست. اما چند تناقض جدی با نحوه داستان نویسی آسیموف داشت که به شدت ذهنم رو آزار می داد و اونقدر که خواستم کامنت بنویسم اما چون با عجله داستان رو خوندم دنبال یک فرصت مناسب تر بودم.
اما الان جالب دیدم که اونا را با تو در میون بذارم.
داستان های آسیموف دنیای به هم پیوسته ای دارند به طوری که بعدد از مدتی احساس می شه همه یک داستان خیلی خیلی بزرگ هستند.
مثلا در مجموعه های مرتبط با رباتها و فضا که داستان های متعددی هستند ، قوانین و حتی شخصیت ها از داستانی به داستان دیگر منتفل می شوند.
یکی از مسایلی که هرگز آسیموف حاضر نمی شد از ان عدول کند دستکاری در قوانین بود.
چندین یار در کتابهای متفاوتش به این مسئله پرداخته بود که هرگز امکان ندارد مغز پوزیترونیکی طراحی شود که بتواند از قوانین عدول کند.
چند بارش را که یادم می اید اشاره می کنم ، در کتاب غارهای پولادی وقتی به این مسئله پرداخته می شود که ممکن است روباتی قاتل باشد با دلایل و مستندات قوی نشان می دهد که امکان پذیر نیست این تغییر قوانین.
در یکی از کتاب های بعدی که روباتی در سیاره ای دست به قتل می زند و الیجاه بیلی و آر-دانیل اولیواو به آنجا می روند و خود بیلی هم هدف حمله ربات ها قرار میگیرد با اینکه ظاهرا در مغزهای پوزیترونیکی تغییری حاصل شده اما سرانجام معلوم می شود که دقیقا از قوانین اطاعت می شود و بعد از اینکه نتوانسته اند در آن سیاره که از تمدن معمولی دور بوده مغز های پوزیترونیک را تغییری دهند ، موفق شدند تعریف انسان را عوض کنند و انسان بودن را در ذهن ربات ها به “حرف زدن با تلفظی خاص ” عوض کردند و این کار هم فقط به دلیل عدم حضور انسان بوده و در زمین یا مرکز کهکشان غیر ممکن بوده.
سرانجام در داستان دیگری جسیکارد و اولیواو که سعی دارند طبق الگوی همان سه قانون برای نجات کل بشریت قوانین را اندکی توسعه دهند و قانون صفرم را بنا می گذارند که جسیکارد بعد از اجرای قانون صفرم از کار می افتد.
حالا گذر خیلی ساده از این زیر بنای داستان های روباتی آسیموف به شدت سوال بر انگیز شده بود.

مسئله دوم که با روح آسیموف نا سازگار است ، محدودیت ها در آینده است.
دنیای بسیار محدود و بسته ای که با الهام از چند قدرت غول آسای داستان 1984 تصویر شده ، با مرزهای بیکرانی از پیشرفت در دنیای آسیموف اساسا مغایر است و هرگاه از محدودیت ها و دنیاهای خیلی بسته حرف می زند مثل اوایل کتاب غارهای پولادی موقتی است و بعد از آن ما را بدرون فضاهای نامحدودی که دیگر انسان ها خلق کرده اند وارد می کند.
راستش رو بخوای من موقعی که خواندم که آن شرکت کذایی کنترل صنایع روباتیک رو در دست گرفته منطقی بود برام ، چون در آی-روبات هم این فضا ها بود ، اما در جمله بعدی که هر سال با ارتقا جزئی کلی پول گیرش می امد، منو شوکه کرد!!
ولی نکته قوت داستان همان نقطه ضعف ان بود یعنی استفاده از عناصر آشنای دنیای آسیموف ، کاراکتر های قبلی، فوانین ، جدل بر سر نحوه استفاده از قوانین ، راستش رو بخوای اینقدر ذوق زده شده بودم که داستان جدیدی از آسیموف خوندم که می گفتم بابا حالا آسیموف هم گند می زنه گاهی وقتا! مگه تو داستان عطارد نبود که یک طرف اونو در تاریکی مطلق نگه می داشت و بعد از اینه دانشمندا فهمیدن که اینطور نیست نوشت هیچ راهی ندارم که داستان رو درست کنم و میذارم تو دسته فانتزی ها!
یا سفر شگفت انگیز که بعد از کشفیات جدید در علم و دریافت جند انتقاد علمی تمامی داستان را مجددا بازنویسی کرد.
در هر صورت خیلی خیلی کار خوبی کردی.

عالی بود آقای دکتر . از دیروز داشتم فکر می کردم که این تقسیم بندی جهانی جورج اورول در 1984 (اوراسیا، ایستاسیا و اوشنیا) چه طور از داستان آسیموف سر در آورده ! بعضی جاها هم به پیشگوییهای تکنولوژیک پیامبر گونه آسیموف ایمان آوردم. خوب مارو سر کار گذاشتید.

اون موقع ها که تو دانشگاه بودم اگر یکی از بچه از این کار ها می کرد همه می گفتند :
بابا تو دیگه کی هستی!
بابا تو دیگه کی هستی!
بابا تو دیگه کی هستی!

سلام، داستان جالبی با تمی نزدیک به داستانهای آسیموف مرحوم بود، شاید بد نباشد در کنار نوشتن مطالب پزشکی و آی تی، کمی هم در زمینه نوشتن داستان های علمی تخیلی تلاش نمایید. به نظر من که از مشتاقان این گونه داستان ها هستم، شانس خوبی برای موفقیت دارید، احتمالا نوشتن چند داستان در ماهنامه اینترنتی شگفت زار برای گامهای اول و کسب تجربه بیشتر موثر خواهد بود.

انقدر خوب بود که تقریبا داشت باورم می شد اما بعد که رفتم نسخه اصلیش رو پیدا کنم فهمیدم دروغه!
و وقتی دیدم تو 13 فروردین منتشر شده باورم شد که دروغ اول آوریله. ولی داستانی که نوشتی، انقدر گیرا بود که فایل pdf اش رو درست کردم و چاپ کردم و خوندم! برای آنکه بتونم کلمه به کلمه و سر فرصت بخونم و از تک تک جملات لزت ببرم که بردم! نویسنده‌ی بزرگی هستید! شک نکنید.
قبول دارید که وبلاگ نویسی قوه‌ی تخیل و قدرت و شیوه‌ی نگارش و بیان مطلب رو به شدت افزایش می‌ده و باعث بالا رفتن مطالعات بلاگر می‌شه؟

سلام
دست مریزاد
داستان قشنگ و گیرایى بود
و ازاون قشنگتر تحقیقاتى بود که واسه نوشتن داستان کرده بودید.
به قول فرانسویها chapeau

دکترجان یک خواهش دارم دروغ بود یا هر چی ولی نوشتن داستان علمی تخیلی رو ادامه بده خیلی خوب بود منکه شک نکردم و لذت بردم جدا استعدادتو تو این زمینه امتحان کن شاید یک نویسنده برجسته شدی.خیلی خوب بود

خیلی حرفه ای بود.احسنت به این همه خلاقیت
نمادها بسیار دقیق و ظریف بودند، F یعنی Female و M یعنی Male؟

بعد از خواندن داستان با خودم گفتم
چه می کند این اسیموف
عالی بود