سال 92، سال احیای دوباره وبلاگنویسی در ایران
بارها و بارها در «یک پزشک»، نقبی به سالهای طلایی وبلاگستان فارسی زدهام (+ و +) و از اینکه دیگر چنان جو و تعاملاتی را شاهد نیستیم، نالیدهام.
در این سالها با اینکه وبلاگ خودم، بیوقفه فعالیت کرد و هیچگاه کارش متوقف نشد، اما روزانه هنگام مرور وبلاگهای شاخص ایرانی، همواره دریغی در ذهنم شکل میگیرد، دریغ و افسوس بابت اینکه حس میکنم جامعه آنلاین بزرگ ایران، امکان بالقوه ایجاد محیط آنلاینی زایندهتر و پویاتر از وضعیت فعلی را دارند.
متأسفانه با گذشت سالها هنوز بسیار از دانشگاهیان و صاحبان فکر و ایده، از نوشتن و خودابرازی واهمه دارند.
این امر میتواند به خاطر مشکلات فرهنگی سنتی باشد که ما را تشویق میکنند، افکار خود را به صورت برهنه عرضه نکنیم یا به خاطر ترس از خوانده نشدن درست مطالبی که خلق آنها مستلزم صرف نیرو و وقت زیاد است.
به راستی در شرایط حاضر وبلاگی که مثلا دو سه پست ژرف در مورد مسائل مختلف در هر هفته بنویسد و کارش را تازه شروع کرده باشد، چه بختی برای خودنمایی خواهد داشت، آیا مطالبش در میان مطالب وبلاگهایی با محتواهای سطحی دفن نخواهد شد؟ آیا ساز و کاری برای تشویق این دسته وبلاگنویسها وجود دارد؟ آیا اگر آنها به یاری بخت و اقبال، از سوی چند وبلاگ سرشناس حمایت نشوند، به تدریج دلسرد نخواهند شد.
یکی از افسانههایی که متأسفانه بعد از اوج گرفتن شبکههای اجتماعی باورمان شده است، این است که محبوبیت شبکههای اجتماعی، باعث در سایه رفتن وبلاگنویسی شده است. بر اساس این تصور، وقتی کاربران درمییابند، با فعالیت بسیار کم، خیلی راحت میتوانند چند صد دنبالکننده پیدا کنند و لایک و کامنت دریافت کنند، چرا دنبال کار دشوار وبلاگنویسی بروند؟!
با این همه به گمان من، هنوز هم اگر کسی در صدد است یک شخصیت آنلاین تمامعیار برای خود تعریف کند و یک رسانه واقعی برای خودش دست و پا کند، باید روی وبلاگنویسی تمرکز کند.
وبلاگنویسی، خیلی وقتها یک کلاس آموزشی رایگان است، کلاسی که به تدریج باعث میشود، جسارت نوشتن را پیدا کنید، از حالت فردی خجول به درآیید، مهارتهای نوشتاری خود را افزایش بدهید، بتوانید مطالب طولانی را با زبان اصلی با سرعت بخوانید، حتی در نهایت امر، وبلاگنویسی میتواند سود مالی هم دربرداشته باشد.
به شبکههای اجتماعی نگاه کنید، آنها تشنه مطالب جدید برای لینک دادن هستند، بعضیها فکر میکنند که وبلاگها و شبکههای اجتماعی در تضاد با هم هستند، در صورتی که شبکههای اجتماعی میتوانند ابزارهایی برای کمک به وبلاگها و بیشتر دیده شدن مطالبشان باشند. درست به همین خاطر است که معتبرترین سایتهای خبری و وبلاگها، همه در شبکههای اجتماعی هم حضور دارند.
جالب است که روز به روز به تعداد شرکتهایی که وبلاگ دارند، افزوده میشود، در این وبلاگها معمولا اخباری به روز، با محتوایی خودمانیتر به مخاطب عرضه میشوند.
اگر بخواهیم با عدد و ارقام و صحبت کنیم، باید بگوییم که وبلاگنویسی هنوز هم در جهان یک پدیده است. وبلاگنویسی هرگز نمرده است. بنا بر آمارها رشد وبلاگهای تجاری از 16 درصد در سال 2007 به 29 درصد در سال 2009 و 43 درصد در سال 2012 رسید.
همچنین طبق آمارها اقبال عمومی به وبلاگنویسی نیز با رشد قابل ملاحظهای روبرو بوده است. بر طبق بررسی صورت گرفته توسط NM Incite تعداد وبلاگ نویسان از 36 میلیون در سال 2006 به بیش از 181 میلیون در سال 2011 رسیده است.
بررسی آمارها نشان می دهد که در سطح جهانی بیش از 18 درصد وبلاگها به وبلاگ نویسان حرفهای و تمام وقت تعلق دارند و 21 درصد وبلاگها نیز وبلاگ های شرکتی و متعلق به صاحبان مشاغل هستند که همانطور که اشاره شد رسانههای اجتماعی در شکل گیری این وضعیت نقش به سزایی ایفا کردند.
اما در ایران با وجود اینکه وبلاگنویسی همگام با جریان جهانی رشد خود را حفظ کرده است، جو رکودی حکمفرما است. این رکود بیشتر از نظر محتوایی مشاهده میشود. بله! وبلاگهای حاوی مطالب کپی پیستی، عکسها و محتوای تفریحی فراوان هستند، اما وبلاگهایی که در آن نوشتههای متفاوت و تأثیرگذار درج شوند که تاریخ مصرفشان مثل عمر گجتها محدود نباشد، بسیار انگشتشمار هستند.
یکی از مشکلات جدی در این میان، شاید این باشد که در حال حاضر کاربران ایرانی، هیچ سرویس وبلاگنویسی با کیفیت «در دسترسی» ندارند، با احترام به سرویسهای وبلاگنویسی رایگان مشهور فارسی، باید گفت که آنها به هر دلیل از نظر جلب کاربران تازهای که میخواهند امکانات استاندارد و بهروز وبلاگنویسی داشته باشند، موفق نبودهاند.
بنابراین تصور میکنم، یکی از کارهایی از عهده توسعهدهندگان ایرانی برمیآید، این است که سرویسهایی تازه مرتبط با وبلاگنویسی برپا کنند.
شخصا با کسانی برخورد داشتهام که با اینکه ایده و انگیزه کافی برای وبلاگنویسی داشتهاند، اما به خاطر راضی نبودن از امکانات سرویسهای وبلاگنویسی در دسترسی کنونی، مدتی روی ایجاد یک وبلاگ در فضا و دامنه اختصاصی تمرکز کردهاند و چون از نظر فنی، مهارتهای لازم را نداشتهاند، بعد از مدتی سرخورده، وبلاگنویسی را رها کردهاند.
در این میان سرویسهای تازهای مثل بلاگ بیانblog.ir (به زودی مطلب جداگانهای درباره blog.ir خواهم نوشت) که خدمات به روزتر و حرفهایتری را ارائه میدهند، بتوانند شرایط را تغییر دهند.
بلاگ بیان فعلا ثبتنامهای رایگان خود را محدود به دارندگان دعوتنامه کرده است.
این نوشتهها را هم بخوانید
آگهی های اجباری و آزاردهنده سرویس دهنده های فارسی کاربران حرفه ای را فراری می دهد.
اینکه بلاگ بیان آگهی اجباری ندارد واقعا قابل تحسین است. سایر امکانات همککه واقعا عالی است. فقط حیف که برخی امکاناتش پولی است :-\
ممنون دکتر جان.
امیدوارم این نام گذاری شما به حقیقت بپیونده و سال پر باری برای وبلاگستان باشه.
برای من مطالب وبلاگ ها همیشه دارای اعتبار بسیار بالاتری نسبت به شبکه های اجتماعی هستند و به قول شما کم پیش اومده یک مطلبی که پشتش یه تفکر هست رو تو شبکه های اجتماعی بخونم.
جناب مجیدی به دلایل خوبی اشاره کردید، اما وقتی روند وبلاگستان پارسی رو که میبینیم، شاهدیم عدهای بعد از یک تاریخ مشترک اندک اندک از وبلاگ نویسی دست کشیده اند.
ضمن اشاره مجدد به دلایل شما، این نکته فراموش نشه که متاسفانه ذهن بیشتر اهل فن در ایران به سمت و سوی سیاسی بوده در نتیجه شرایط به گونهای است که ننوشتن بهتر از نوشتن است.
من هم معتقدم …. یکبار وقتی به صفحهی پیونده ارجاع داده شدم، بخش علمی آن را باز کردم و به دنبال وبلاگهای فیزیک، نجوم، و طبیعت گشتم. وارد چندتا از وبلاگها شدم. باورتان نمیشود. اولاً که بسیاریشان باز نمیشدند و ثانیاً آنها که باز میشدند آخرین بهروز رسانیشان مربوط به سال ۸۵ بود با مطالبی راجع به عزاداری و … . ببینید چه وبلاگهایی را در صفحه پیوندها (که جزء پربازدیدترین صفحهها است! ) به عنوان وبلاگ علمی گذاشتهبودند!
نداشتن سرویس وبلاگدهی مناسب، یکی از دغدغههاست. سرویسی که فضای ذخیرهسازی بدهد، رایگان باشد، امکان اتصال دامنه و ارسال پست از طریق نرمافزارهای جداگانه (همچون Live Writer) داشته باشد و …
سرویس Bloghaa بود که دارندهاش بیخیال آن همه وبلاگ و مطالب شده و هم اکنون در دسترس نیست! انگار که دارندهاش به مشکل مالی برخورده و در صدد فروش سرویس در ازاری ۱۰میلیون تومان است.
اگر از wordpress.com رفع فیل۰تر میشد، سرویس بسیار خوبی بود، گرچه باز امکان بسته شدن و از دست دادن بازدیدها را دارد.
من پیشنهاد میکنم که شما جلو بیفتید و با چندنفر از فعالان اینترنتی یک همچنین پروژهای راه بیندازید.
بدون پشتوانهای افراد معروف یا سرویسهای بااعتبار، دیگر نمیشود به سیستمهای ایرانی اعتماد کرد.
من خیلی وقته وبلاگ دارم، توی خیلی از سرویس ها کار کردم و عشق خاصی به این کار دارم. و بعد از همه اینها دامین اختصاصی خودم را با مخارج بالا، بدون در آمد و با مشکلات خاص ایرانی ها، راه اندازی کردم و سعی کردم بیشتر به مطالب مفید و کاربردی بپردازم. حتی خیلی وقت ها ازم انتقاد شده که چرا مطالب تفریحی کم دارم. اما خب سایت های با مطالب زرد به اندازه کافی و حتی بیش از حد وجود داره.
جدیدا هم شروع کردم به ترجمه مطالب مفید از سایت های خارجی.
راستش یک زمانی هم خواستم کلا بی خیال بشم و بیشتر به شبکه های اجتماعی بپردازم، اما دیدم بهتره از شبکه های اجتماعی استفاده کنم برای بالا بردن کاربرام.
دلایلی که برشمردید کاملاً در خصوص من صادق بود. با اینکه همچنان یک وبلاگ نویس نشدهام اما صادقانه عرض میکنم که اینگونه مطالب شما تأثیر فراوانی بر نوشتن من در اینترنت داشته. یک موضوع دیگر هم به این موارد اضافه بفرمایید. خود من اعتراف میکنم اصلاً راه و رسم وبلاگنویسی را بلد نیستم! انشاء خوبی دارم و قدرت بیانم به گفتهی اطرافیانم خوب است و اطلاعات عمومیام هم بدک نیست و در حوزههای به خصوصی هم مدام سمینار و کلاس برگزار میکنم اما راه و چاه وبلاگ نویسی را نمیدانستم و هنوز هم اول راهم. در اینترنت زیاد جستجو کردم و مطالبی خواندم و به خاطر وبلاگنویسی در دورههای مختلف سایت درسنامه شرکت کردم. اما در یکپزشک بعضاً فوت و فنهایی را بازگو میکنید که برای من نوعی تازهکار جالب و گره گشا بوده. مثلاً در پست ۲ روز پیش نوشتید که هر مطلب جالبی که میبینید را برای خودتان ایمیل میکنید. راه سادهای است اما من تا به حال این کار را برای وبلاگنویسی استفاده نمیکردم و مطالب را در ذهنم نگه میداشتم و وقتی خیلی جدی میشد گاهاً روی کاغذ هم میآوردم. با این کاری که شما گفتید، خب خیلی از مطالب فراموشم نخواهد شد.
یک بار از شما خواسته بودیم که چم و خم مدیریت زمانتان را برای ما هم بگویید. شما شکسته نفسی فرمودید و عنوان کردید وقت کم میآورید و راه بهخصوصی ندارید اما همین ریزه کاریها هم برای یک تازهکار میتواند مفید باشد. شما سال گذشته سلسله مطالبی در خصوص متفاوت اندیشیدن و خلاقیت نوشتید. خیلی خوب بود. خواهشی دارم و آن اینکه در این سال جدید که آن را «سال احیای وبلاگ نویسی» نامگذاریاش کردید ( (; )، مجموعه مطالبی درباره وبلاگنویسی بنویسید.
سایت نارنجی مسابقهای عکاسی با موضوع میز کار برگزار کرد. وقتی عکسها را میدیدم خیلی ایدهها به ذهنم رسید که چگونه سر و سامانی به میز و اتاق مطالعهام بدهم. قبل از اینکه عکسهای مسابقه نارنجی را ببینم در کامنتی از شما همین را تقاضا کردهبودم. ما در یک پزشک مطالب زیادی میخوانیم اما از پزشکی که وبلاگنویس معروف و موفقی شده کمتر میدانیم. شما را در لابلای پستهای یک پزشک جستجو میکنیم. در جایی مصاحبهای از خواهرتان را خواندم و برایم جالب بود. شاید اینگونه مصاحبهها با شما در یکپزشک، به پستها جذاب و آموزندهای تبدیل شود.
اما من احساس میکنم وبلاگنویس شدن را نمیتوان در یک پست گنجاند و نیاز به مجموعهای از مطالب دارد. آن اصول کلی را میشود در جاهای دیگر هم یاد گرفت ولی وبلاگنویسی به سبک یکپزشک را فقط از خود شما باید آموخت. منظورم از سبک، فوتهای کوزهگریتان است.
جسارت من را ببخشید.
چند وقت پیش وبلاگ منو بستن . الان شبها ا… نمیتونم راحت بخوام.عجب غلطی کردم ….به اونهایی که تازه کارن توصیه میکنم بی خیال وبلاگ نوسیس بشن. البته بجز کسانی که فقط درمورد ای تی مینویسن
نمیدونم این مطلب یک رپورتاژ آگهی بود که حلال مشکلات را blog.ir معرفی میکرد یا اینکه تنها نویسنده قصد داشت با معرفی یک سرویس بهتر افراد رو به وبلاگ نویسی تشویق کنه.
به هرحال این سرویس هرچقدر هم خوب باشه به پای سرویس های خارجی مثل وردپرس نمیرسه! به علاوه مشکلی که نام بردید همچنان به قوت خودش باقی میمونه ( ( ..آیا اگر آنها به یاری بخت و اقبال، از سوی چند وبلاگ سرشناس حمایت نشوند، به تدریج دلسرد نخواهند شد؟..))
به نظر این حقیر اگر سرویس جدیدی در وبسایت خودتون ایجاد کنید و در اون به معرفی وبلاگ های تازه کار اما پربار بپردازید، بسیار زیاد در افزایش وبلاگ نویسی در ایران کمک خواهید کرد.
من هم مثل شما فکر میکردم به پای وردپرس نمیرسه ولی وقتی باهاش کار کردم نظرم عوض شد :)
سلام، سال نو مبارک. جناب دکتر، دست به قلم شدن و نوشتن همیشه مارو به یاد آزادی بیان مینداره، اما توی ایران متاسفانه یکی از دلایل کمتر نوشتن، اینه که نوشتن تبدیل به یک چیز محدود شده!
– پیروز باشید!
سلام
ممنون از مطالب زیبائی که مینویسید.
اما مشکل این نیست بلکه مشکل اینه که مثلاً یه مطلبی رو 3 سال پیش نوشتین امروز شورای فیلترینگ اونو تو موتور جستجو پیدا میکنن واونو میبنده. لامصب فیلتر نمیکنه بلکه صفحه مدیریتش رو محو میکنه و چون مطالب چند سال پیش باعث اینکار شده شما نمی تونین بفهمین که واسه کدوم مطلب بوده.
انصافاً بیائین قضاوت کنید. وبلاگ ننویسان بخاطر امکانات سرویس های ایرانی نمی نویسن. ؟؟؟!!!!فکر کنم این قضاوت درستی نباشه
هر چند که خودتون بهتر میدونین این حرفها رو
بهانه قراردادن فیل… منطقی نیست
ساز و کار فیل… دامن یک صدم وبلاگ های تخصصی را هم نخواهد گرفت
چرا وبلاگ های خوی راجع به طبیعت ، کشاورزی، ستاره شناسی، مکانیک ، فیزیک ، باستان شتاسی، شیمی ، آشپزی، شیرینی پزی ، منزل آرایی، روانشناسی، تربیت کودک و صدها موضوع متنوع دیگه به زبان فارسی نداریم ولی به انگلیسی اونقدر هست که خستت میکنه ؟!
به نظر من مشکل فرهنگی ما ایرانی هست که بخیلیم و کمتر حاضریم دانسته های مفیدمون دو به اشتراک بزاریم.
بیشتر مایلیم فقط مصرف کننده باشیم
متاسفانه باور اینکه “هر چی ارزون تر بهتر” تو کشور ما جا افتاده. اینو میشه از همین چند تا نظری که گذاشته شده هم فهمید (اگه کسی تو جامعه نبوده باشه) این باعث شده که مردم حاضر نباشن برای پیشرفت خودشون و مهم تر از اون برای جامعشون پول خرج کنن. از نظر من وبلاگ نویسی و قشر وبلاگ نویس نمای فرهنگ یه کشورن. ولی متاسفانه هیچ پشتیبانی از وبلاگ نویسا نمیشه. سرویس بلاگ شرکت بیان خوشبختانه نشان دهنده شروع این پشتیبانیه. برای کسایی که پول خرج نمیکنن به هر دلیلی خیلی از سرویس هاش هم رایگانه و سرویس های حرفه ای پولی هستن.
هاست هم برای یه وبلاگ نویس تازه کار زیاد گرون در نمیاد و با 30 40 هزار تومن به راحتی میتونه یه وبلاگ راه بندازه.
آموزش HTML و CSS هم که پره تو اینترنت پس چرا نشستین؟ سه سوت اینا رو یاد بگیرین دعوتنامه بیان هم خواستین به من ایمیل بزنین و یا خیلی از وبلاگ نویسای دیگه عموما به اندازه 10 نفر دعوتنامه دارن.
به من فقط 2 تا دعوتنامه دادن. چه جوریاست ؟!
سرویس بلاگها از وردپرس استفاده میکنه. یعنی تقریبا تمام امکانات اونو در اختیار کاربرای ایرانی میزاره. ولی خب…
نمونه یکی از وبلاگ های پربار فارسیدکه قبلا یادمه در بلاگر گوگل بود و الان به بلاگ بیان مهاجرت کرده وبلاگ استادان علیه تقلب هست که مچ اساتید و دانشجوهای متقلب رو بی رحمانه میگیره !
pap.blog.ir
موافقم! خصوصا با این خط: “این امر میتواند به خاطر مشکلات فرهنگی سنتی باشد که ما را تشویق میکنند، افکار خود را به صورت برهنه عرضه نکنیم.”
خب اگر روی این خط کمی بیشتر فکر کنن بعضیها و سعی کنن خودشون رو اصلاح کنن! بسیاری از مشکلات حل میشه.
مطلب خوبی بود. تشکر.
بفرما …
اینم که دعوت نامه و …
کلا برای خواصه
…
دکتر جان به جای این حرفا لطفا دعوتنامه جور کن زودتر. من پارسال تو فهرست انتظار ثبت نام کردم. تا الان که این کامنت رو میذارم نوبتم نشده. رندوم دعوتنامه میدن من هم که خدا جای شانس فقط بهم هوش و استعداد داده !
سال نو مبارک . من هم مثل شما متاسفم که حالا هر کسی که می خواهد بنویسد در فیس بووک خودش می نویسد چون آن سایه ترس را ندارد که چگونه قضاوت می شود چون هر کسی توانایی ورود به آن صفحه را نخواهد داشت و من هم عتقدم وبلاگ نویسی بخشی لاینفک از خود ابرازی ست که باید باشد و باید تقویت شود و نه این که در سایه قرار بگیرد . گو این که حاکمیت موجود این کارایی را در اختیار افراد نمی گذارد و همیشه مشغول دسته بندی ست .
ضمن احترام به دلایلی که شما بر شمردید، از دیدگاه بنده مشکل بر می گردد به اینکه شوربختانه ما ایرانی ها عادت به “مصرف کردن” داریم و تمایلی به “تولید محتوا” نداریم. کند تایپ بودن، نداشتن سواد کافی برای نوشتن و … بهانه های کلیشه ای می باشند برای شانه خالی کردن از این مسئولیت و خود بهتر از همه می دانیم که این مهارت ها را با تمرین می توانیم تقویت کنیم.
بهاران خجسته باد
اشاره نمودهاید که عموما مطالب عمیق و ژرف یک وبلاگ حرفهای که مطالب مبتلابه شهروندی را تنظیم و منتشر میکند، در بین انبوه وبلاگهایی که مطالب سطحی را منتشر میکنند، و یا مشغول کپی کردن مطالب از این طرف و آن طرف هستند، گم میشود. اما ظاهرا این مشکل راه چاره دارد. وبلاگنویسان حرفهای و شناخته شده میتوانند با لینک دادن، بازنشر مطالب، معرفی و … دست این نوع وبلاگها را بگیریند. اصلا وبلاگنویسی درست را میتوان صاحب شبکه نموده و اعضای شبکه ضمن آنکه به باروری محتوای تولید شده کمک میکنند از طرف دیگر نیز میتوانند مساعدت کنند مطالب یک وبلاگ مورد توجه بیشتری قرار بگیرد
چند سال در بلاگها می نوشتم
البته هر ماه نسخه پشتیبان از مطالبم تهیه می کردم
ولی بی خبر سرویس بلاگها تعطیل شد
حس توهین و بی ارزش انگاشتن به من دست داد یه جورایی سر خورده شدم
الان هم که دیگه بلاگهایی در کار نیست
هاست و دومین شخصی هم به علت نداشتن توجیه اقتصادی زیاد طرفدار نمی تونه پیدا کنه
این سرویس ایرانی جدیدی که معرفی کردید و دعوتنامه نیاز داره
آیا بر پایه وردپرس هست ؟
امکانش هست که دعوتنامه ایی برای من بفرستید ؟
پادکست ها و رادیو های فارسی در حال رشد هستند در سال اخیر
من چهارسال هست یک وبلاگ آموزشی دارم و به صورت تخصصی از باغبانی مینویسم در واقع از رویدادهایی که هر فردی که به پرورش گیاه در منزل علاقه دارد و با آن برخورد میکند مینویسم و تمام مطالب و عکس ها حاصل کار خودم و تجربیاتم هست به این صورت که اول گیاه مورد نظر را تهیه و معرفی میکنم و به مرور فنون پرورش و کاشت و نگهداری و افات و بیماری ها و تکثیر آن را با عکس هایی که تهیه میکنم در وبلاگم ثبت میکنم.کار سخت و وقت گیری هست و با مشغله ها من کمی کار سخت می شود و گاهی از استراحت خودم میزنم اما من شدیدا به آموزش دادن و تدریس علاقه دارم و تنشنه آموزشم برای همین از وبلاگ نویسی ام لذت میبرم.
به نظرم مشکل اصلی ننوشتن تنبلی هست.درسته مشکلاتی در سرعت اینترنت و کمبود امکانات در وبلاگ و … وجود دارد اما اگر فردی میل به نوشتن و آموزش و اشتراک دانش و یافته های خودش داشته باشد با این مشکلات یا کنار میاد و یا به رفعشان کمکی میکند.پس بهتره تنبلی و کم کاری و خساست در شر دانش خودمان را کنار بزاریم.
من در این مدت وبلاگ نویسی با افراد بسیار خوب و بزرگواری آشنا شدم و اطلاعات بسیار خوبی بدست آوردم که بعضا برایم درآمد زا نیز بوده است.
سلام . با اینکه این نوشته مشیه گفت کمی جانبدارانه بود ولی به حق که از به مظلومیت رفتن وبلاگنویسی خوب گفته بود ولی از حق هم نگذریم تو این هیاهوی سیستم های وبلاگ نویسی سرویس blog.ir بااینکه قدمتش از بیشتر سرویس های وبلاگ نویسی معروف بیشتره ولی داره خوب عمل میکنه و من که به عنوان یک کاربر ساده این سیستم تا امروز از پیشرفتش و عملکرد راضی بودم
راستی من چند تا از دعوتنامه های بلاگ رو دارم هر کسی خواست تو banai.blog.ir بگه تابراش بفرستم
عید همگی هم مبارک باشه
با سلام خدمت آقای دکتر ، حدود 30 تا 40 دعوتنامه دارم ، هرکس خواست آدرس میلش رو واسم بفرسته تا براش ارسال کنم
سلام، من طی یک مطلب اعلام کردم که دوستانی که قصد فعالیت در «بلاگ.آیآر» رو دارند، میتون به من بگن تا براشون بفرستم.
http://ireza.blog.ir/1392/01/29/send-blogir-invite