بازسازی چهره 10 شخصیت مشهور تاریخ: از کوپرنیک و باخ تا شکسپیر و ملکه نفرتیتی

آخر ما چرا برای تصوری شخصیت‌های تاریخی فقط به پرتره‌هایی که نمی‌توان به صحت آنها اطمینان داشت اکتفا کنیم و یا اینکه تصور کنیم آثار سینمایی که در مورد آنها ساخته شده‌اند، کاملا واقع‌گرا هستند؟

آیا بهتر نیست که با استفاده از دانش، بازسازی عینی‌تری از چهره آنها داشته باشیم؟

در این پست با هم می‌بینیم که چطور مدل سه‌بعدی 10 شخصیت مشهور تاریخ با استفاده از ترکیب دانش جنایی و بازسازی چهره، تاریخ و ذوق هنری ساخته شده است:

1- ریچارد سوم

ریچارد سوم ( ۱۴۵۲ –  ۱۴۸۵)، پادشاه انگلستان، سلطنتی توأم با قتل و وحشت ایجاد کرد، وی برای رسیدن به تاج و تخت، برادرزاده‌های خود را که ملقب به «شاهزاده‌های برج» بودند را به قتل رساند. این شاهزاده‌ها تنها پسران ادوارد چهارم و در زمان مرگ پدرشان ۹ و ۱۲ ساله بودند. دوران حکومت ریچارد سوم کوتاه بود. او ۲۶ ماه سلطنت کرد و در ۳۲ سالگی  در نبرد بوسورث توسط هنری تیودور کشته شد.

ریچارد سوم را آخرین پادشاه بریتانیا در قرون وسطی می دانند. با مرگ او در جنگ سی ساله رزها، سلسله پلانتاجنت پس از ۳۳۱ سال منقرض شد و سلسله تودور به قدرت رسیدند.

در سال ۲۰۱۳ پژوهشگران دانشگاه لستر اسکلت ریچارد سوم را پس از حدود پانصد سال در زمین یک پارکینگ عمومی در شهر لستر که در گذشته کلیسای محل دفن این پادشاه بوده پیدا کردند.

داستان زندگی ریچارد سوم که که آخرین پادشاه از دودمان پلانتاجنت بود، موضوع نمایش‌نامه‌ای مشهور از ویلیام شکسپیر به نام ریچارد سوم شد. نمایش‌نامه ریچارد سوم، پُر شخصیت‌ترین نمایش از میان نمایش‌نامه‌های ویلیام شکسپیر است و ماجرای آن در اواخر سده شانزده میلادی بر اساس نحوه ظهور و سقوط شاه ریچارد سوم نوشته شده است.

بازسازی چهره او با استفاده از اسکلت او چهره ملایمی از او را به ذهن متبادر می‌کند و آدم باورش نمی‌شود که همین چهره یک آدمکش بی‌رحم باشد. بررسی اسکلت او نشان می‌دهد که او مبتلا به اسکولیوز (انحراف ستون مهره‌ها) بود، بنابراین گوژپشتی او که در تاریخ به آن اشاره شده بود، حقیقت داشت.

2- توت آنخ آمون

در سال 1922 زمانی که هووارد کارتر و جورج هربرت، مقبره دست‌نخورده توت آنخ آمون را پیدا کردند، این موضوع مورد توجه زیاد جهانیان و رسانه‌ها قرار گرفت و علاقه همگانی به تاریخ مصر باستان ایجاد شد.

این بازسازی چهره او با استفاده از اسکن سه‌بعدی مومیایی اوست، توت آنخ آمون تنها 19 سال عمر کرد، در بازسازی چهره می‌بینیم که جمجمه او تا حدی ناهنجاری داشته است که احتمالا به خاطر مشکلات ژنتیکی بوده است.

بررسی اسکلت او نشان می‌دهد که پای او شکسته بود و بنابراین حدس می‌زنند که علت مرگ او افتادن از اسب یا ارابه باشد.

3- کوپرنیک

نیکلاس کوپرنیک که باور گردش خورشید به دور زمین را به چالش کشید در سال 1543 میلادی در 70 سالگی درگذشت.

پیکر او به تازگی در یک کلیسای لهستانی پیدا شد و تطابق DNA جسد با مویی که در یکی از کتاب‌های او به جا مانده بود، نشان داد که حدس واقعا جسد کوپرنیک بوده است.

بازسازی چهره او نشان می‌دهد که او بینی شکسته و زخمی بالای چشم چپش داشته است.

کوپرنیک خیلی شبیه جیمز کرامول -هنرپیشه مشهور هالیوود و سریال‌ها تلویزیونی- است!

4- باخ

پرتره باخ، آهنگ‌ساز معورف قرن هجدهم- در طول عمرش تنها یک بار کشیده شد. اما بازسازی چهره او که با استفاده از قالب برنزی اسکلت انجام شده، تأییدکننده گردن کلفت و چهره عبوس اوست.

5- شکسپیر

ما خیلی چیزها را در مورد شکسپیر نمی‌دانیم، از رنگ موها گرفته تا سوگیری جنسی‌اش را! حتی خیلی‌ها شک دارند که واقعا آثاری که او به نسبت داده می‌شود، نوشته خود او باشد!

علاوه بر مصر باستان در اروپا در قرن هفدهم مرسوم بود که قالبی از موم یا گچ از روی صورت فرد درگذشته درست شود.

بازسازی چهره شکسپیر با استفاده از «ماسک مرگ» او نشاندهنده مردی غمگینی است که از سرطان رنج می‌برده است.

6- دانته

دانته آلیگیری (زادهٔ فلورانس در سال ۱۲۶۵ و درگذشتهٔ راونا در سپتامبر ۱۳۲۱ میلادی) شاعر اهل ایتالیا بوده‌است. وی در سیاست زادگاه خود عاملی موثر بود. نوشته‌های دانته در ادبیات ایتالیا و سراسر اروپا موثر افتاده‌است.

دانته در دوران زندگی خود دست به انتشار کتاب‌های متعددی زد که معروف‌ترین آن‌ها «کمدی الهی». «زندگانی نو»، «ضیافت»، «سلطنت»، و «آهنگ‌ها» است. کتاب «کمدی الهی» در سه بخش نگاشته شده‌است: دوزخ، برزخ و بهشت.

پس از مرگش اهالی فلورانس داد و فریاد به راه انداختند که جسد شاعر و نابغه بزرگ خود را پس بگیرند اما راونایی‌ها زیر بار نرفتند و این بار فلورانسی‌ها لشکرآرایی کردند تا «خاک راونا را به توبره بکشند» و جسد دانته را پس بگیرند. اما این بار «برادران کهتر» راونا دست به حیله زدند و فلورانسیان را فریب دادند و جسد بزرگترین میهمان شهر خود را در خاک خویش نگه داشتند. امروز آرامگاه دانته در شهر راوناست.

وصف چهره او، تصور آدم بسیار زشتی را به دست می‌داد، مردی با چانه نوک تیز، چشم‌های کوچک و بینی منقاری بزرگ!

اما در سال 1921، تنها باری که اسکلت او خارج شد، اندازه‌گیری‌هایی از جمجمه او انجام شد. بازسازی چهره او با استفاده از این اندازه‌گیری‌ها نشان می‌دهد که آنقدرها هم زشت نبوده و در وصف چانه و چشم‌ها و بینی‌اش غلو شده بود!

7- آنری چهارم

آنری چهارم ( ۱۵۵۳ –  ۱۶۱۰) نخستین پادشاه از دودمان بوربون بود که از ۱۵۸۹ تا هنگام مرگ بر فرانسه فرمان راند. او یکی از محبوب‌ترین شاهان فرانسه بود و در دوره او آزادی مذهب حاکم بود، تقریبا همه با او خوب بودند، جز کلیسای کاتولیک.

او جمجمه او بعد از انقلاب فرانسه، گم شد، تا اینکه در سال 2010،  یک روزنامه‌نگار فرانسوی مجددا سر او را در دارایی‌هایی یک جمع‌کننده بازنشسته مالیات پیدا کرد.

8- خواهر کلئوپاترا

گفته می‌شود کلئوپاترا -ملکهٔ مصر از ۵۱ تا ۳۰ پیش از میلاد- زیبایی فوق‌العاده‌ای داشته است و اگر اینگونه نبود او چگونه می‌توانست دل از سزار و مارک آنتونی ببرد؟

اما او از خواهر ناتنی خود -آریسون چهارم- متنفر بود، تا حدی که او را از معبد آرتمیس بیرون کشید و به قتل رساند.

پژوهشگران ادعا می‌کنند که مقبره آرسیون را یافته‌اند، بازسازی چهره او نشاندهنده یک نوجوان با ظاهر آفریقایی- اروپایی است.

9- بابا نوئل

بابا نوئل اشاره به نام یکی از کشیشان مسیحی به نام سن نیکولاس دارد که در قرن چهارم میلادی می‌زیست و از اهالی بیزانس و منطقه آناتولی در ترکیه فعلی بوده‌است. وی به خاطر کمک و دادن هدیه به فقرا شهرت داشت. جسد سنت نیکلا (نیکلاس) اکنون در کشور ترکیه در منطقه Demre (سواحل دریایی مدیترانه) مدفون است. دانشمندان در سال ۲۰۰۳ موفق به باز سازی صورت وی از روی استخوانها شدند و با کمال تعجب دریافتند که بابا نوئل واقعی رنگین پوست (پوستی به رنگ قهو ای روشن) بوده‌ است.

او پیکری کوچک و سری بزرگ داشت، چانه‌اش مربعی بود و عضلات گردنش قوی بود و بینی‌اش شکسته بود.

10- نفرتیتی

نفرتیتی همسر فرعون مصر، آخناتون بود . او و همسرش به خاطر یکتاپرستی و تبدیل دین در تاریخ فراعنه پرآوازه هستند. نفرتیتی همچنین در تاریخ مصر به خاطر زیباییش شناخته شده‌است.

تندیس نفرتیتی، در موزه مصرشناسی برلین نگاه‌داری می‌شود. در مارس ۲۰۰۹ با سی‌تی‌اسکن این تندیس مشخص شد که یک مجسمه دیگر در داخل آن قرار دارد که چهره نفرتیتی را به گونه‌ای متفاوت، با جزئیات بیشتر و با زیبایی کمتری تجسم کرده ‌است.

اما در مورد چهره واقعی او چه می‌توان گفت؟

باستانشناسی به نام خوآن فلچر، باور دارد که مومیایی‌ای یافته است که به احتمال زیاد مومیایی نفرتیتی است. برای بازسازی صورت، او به دو متخصص چرم‌شناسی برتانیایی مأموریت داد، منتها به آنها نگفت که در حال بازسازی چهره چه کسی هستند، نتیجه کار آنها زن زیبایی را می‌نمایاند با گردن دراز، استخوان‌های گونه برجسته و لب‌های درشت.

منبع