اینترنت و دلخوشی‌های کوچک ما – امیدواری به احترام، درک و اعتماد متقابل

22

اسفند سال 90 در پستی به عنوان «ما، بچه‌های وب»، حس و حالم را در مورد «اینترنت» نوشتم.در اینجا با بیان و از زاویه دید دیگری به همان موضوع نگاه می‌کنم:

نگاه‌های خیره

در ایران، کسانی که فعالیت هدفداری در وب دارند، همواره از نگاه‌های خیره و مبهوت کسانی که بیرون گود نشته‌اند، نالانند.

فرقی نمی‌کند که کاربری شما چقدر پیشرفته، پیراسته، دانش‌افزا و یا لذت‌بخش باشد، از دریچه چشم بعضی‌ها، فرقی بین وقت‌گذرانی صرف و «دیتینگ» و دلبری‌های آنلاین، با فعالیت وبلاگ‌نویسی، تولید محتوا، کاربری هدفدار در شبکه‌های اجتماعی یا پژوهش‌های علمی آنلاین نیست!

برای مثال در مورد خودم تقریبا مطمئنم که دید بسیاری از کسانی که از نزدیک من را می‌شناسند در مورد فعالیت‌های آنلاینم، چیزهایی در همین سطح هستند.


وصله‌های ناجوری که ناگهان کشف می‌کنند الماس‌های تراش‌نخورده‌اند!

گاهی ما در دنیای پیرامونمان، از یافتن دوستانی با عقاید و سلیقه‌ها و دغدغه‌های مشابه عاجز می‌شویم، ناامیدی ناشی از این سرخوردگی تا به آنجاست که ما گاهی به خودمان شک می‌کنیم و حس غیرنرمال بودن هم به ما دست می‌دهد، انگار که «وصله ناجوری» در جامعه هستیم.

اما در محیط آنلاین همه چیز فرق می‌کند، با اینترنت شما می‌توانید در طی چند ماه یا چند سال حلقه‌ای از دوستان هم‌فکر بیابید، آن وقت است که موقع تماشا کردن فوتبال، خواندن یک کتاب، دیدن یک فیلم و یا در زمان‌های شادی و ناامیدی، دوستانی برای اشتراک افکار و یا درد دل خواهید داشت.

بگذارید، مثالی بزنم، دو روز پیش، مستند بسیار زیبایی را کشف کردم، با همین وضعیت ناجور اینترنت، 1.5 گیگ از پهنای باندم را صرف دانلودش کردم، می‌دانید که مستندها به خصوص مستندهای اجتماعی چیزهایی نیستند که هر کسی علاقه داشته باشد، نگاهشان کند.

از این کشف خصوصی، سر ذوق آمدم، اما این ذوق‌زدگی برایم کافی نبود، چون در طی سال‌های وبلاگ‌‌نویسی عادت کرده‌ام، هر وقت چیز جالبی پیدا کنم، در موردش مطالعه کنم و مثل یک الماس صیقل‌خورده عرضه‌اش کنم. پست‌های وبلاگی من به خاطر دانش اندکم، چیزهای دندان‌گیری نیستند، اما شاید به خاطر اینکه از دل برمی‌آیند، با لطف خوانندگان مواجه می‌شوند.

بله، در صدد بودم، که در مورد مستندی که گفتم، چیزکی بنویسم که متوجه شدم، یک وبلاگ‌نویس دیگر، درست هم‌زمان با من همان مستند را دیده، ساعت‌ها در مورد آن فکر کرده و مطلب خوانده است و مطلب خوبی نوشته است.

آیا ناراحت شدم؟ ابدا! بلکه بر شادی‌ام افزوده شد، چون فهمیدم که هنوز هم می‌شود کسانی را پیدا کرد که با وجود اینکه خیلی از من دورند، افکارشان و سبک فکر کردنشان شبیه من است! من خوشحال شدم از اینکه می‌توانم بعدا از زاویه دیگری مستند را بررسی کنم.

بی‌شک چنین لحظات شادی‌بخشی برای شما هم در دنیای آنلاین اتفاق افتاده‌اند و شما هم از اینکه توسط یک جمع غریبه پذیرش شده‌اید یا اینکه هم‌فکرانی برای خود پیدا کرده‌اید، مثل من شاد شده‌اید.

اینترنت خیلی وقت‌ها برای ما کاربردهای بدیعی پیدا می‌کند و تبدیل می‌شود به یک استادیوم به هنگام تماشای مسابقه‌های ورزشی، یک سینما، هنگامی که چند نفرتان یک فیلم را با فاصله کم دانلود می‌کنید و می‌بینید، یک انجمن کتابخوانی و شعرخوانی.


جستجوی کاربردهای بدیع شبکه‌های اجتماعی

برایتان در مورد کاربردهای بدیع اینترنت در دو بند بالا نوشتم و نیز در مورد کسانی که این دلخوشی‌های کوچک ما را درک نمی‌کنند.

به شبکه‌های اجتماعی نگاه کنید و این همه جار و جنجالی که در حواشی آنها به‌پا می‌شود. واقعیت این است که شبکه‌های اجتماعی، به خودی خود، ماهیتی ندارند، این ما هستیم که به آنها جان می‌بخشیم، کاربرد برایشان پیدا می‌کنیم و به آنها هویت می‌دهیم.

از صحبت در مورد فیس‌بوک و توییتر پرهیز می‌کنم و روی اینستاگرام متمرکز می‌شوم، از دید بعضی اینستاگرام ممکن است ابزاری باشد برای وقت‌گذرانی‌، مراوده‌های بدون محدودیت و اشتراک بی‌تأمل و بیهوده عکس‌ها.

اما همان طور که گفتم اینستاگرام یک ابزار در دست ماست و کاربران ایرانی‌اش هم کاربردهای جالبی برای آن یافته‌اند.

جالب است که همان کاربرد ظاهرا سطح پایین آن که بعضی‌ها را نگران می‌کند، یعنی همان اشتراک لحظه‌ای بی‌تأمل عکس‌ها، از دید من عالی‌ترین کاربرد آن است.

چرا؟!

این را اگر کاربر اینستاگرام بوده باشید، می‌دانید!

استریم عکس‌ها در اینستاگرام، برای من تبلور از زندگی‌های دیگران هستند، من با مرور روزانه عکس‌ها در اینستاگرام، یک حس سرزندگی پیدا می‌کنم، عکسی از سفره و یا تنقلات یک دوست، عکسی از گربه دیگری، عکسی از یک میز کار، عکسی از یک عمل جراحی، عکسی از سفر.

همه اینها زندگی را فریاد می‌زنند، وقتی عکس‌ها بی‌مشکل بارگزاری می‌شوند، درست مثل این می‌ماند که می‌توانم بی‌مشکل زندگی‌های دیگری را از دور تجربه کنم.

اما این همه کاربری‌های اینستاگرام نیست، افراد باهوشی، کاربری‌های دیگری هم برای آن یافته‌اند، مثلا دوستی را می‌شناسم که با اینستاگرام، وبلاگ می‌نویسد!یک عکس می‌گذارد و بعد شعری و حرف و حدیثی زیر آن می‌گذارد، او با این کار یک وبلاگ محبوب برای خود دست و پا کرده است!

اشخاص و شرکت‌هایی هم هوشمندانه از اینستاگرام برای تبلیغ برند خود استفاده می‌کنند.

اما جالب است که کاربردی که خودم کشف کرده‌ام را به شما معرفی کنم: پیدا کردن و آشنا شدن با کتاب‌ها تازه!

من از راه‌های مختلفی کتاب‌های تازه را پیدا می‌کنم و تازه‌ترین شیوه‌ای که از آن بهره می‌برم، جستجوی هشتگ «کتاب» در اینستاگرام است.

آیا تا به حال این کار را کرده‌اید؟

اگر آدم کتابخوانی باشید، قطعا سر ذوق می‌آیید و می‌فهمید که علیرغم تیراژهای محدود کتاب و با وجود اینکه خیلی وقت‌های حس می‌کنیم دیگر کتاب برای کسی مهم نیست و نسل خوره‌های کتاب برافتاده است، هنوز هم مشتقان کتاب در ایران زیاد هستند.

در اینجا با عرض پوزش از دوستان و کاربرانی که اسمشان را نمی‌توانم در این پست بیاورم، توجه شما را به تعدادی از این عکس‌ها جلب می‌کنم، عکس‌هایی زیبا از کتاب و کتابخوانی! این همه عکس را به خاطر این، در اینجا منتشر می‌کنم تا بدانید طعم جریان سیال محتواها در یک شبکه اجتماعی چگونه می‌تواند باشد و اینکه هر کاربر به فراخور نیازها و علایق خود ممکن است چه کاربردهایی در یک شبکه اجتماعی پیدا کند.

12-2-2013 11-22-23 PM

12-2-2013 11-22-08 PM

12-2-2013 11-21-59 PM

12-2-2013 11-21-49 PM

کاربردهای شبکه‌های اجتماعی

12-2-2013 11-21-28 PM

12-2-2013 11-21-18 PM

12-2-2013 11-21-06 PM

12-2-2013 11-20-56 PM

12-2-2013 11-20-44 PM

12-2-2013 11-20-33 PM

12-2-2013 11-20-17 PM

12-2-2013 11-20-07 PM

12-2-2013 11-19-58 PM

12-2-2013 11-19-48 PM

12-2-2013 11-19-36 PM

12-2-2013 11-19-26 PM

12-2-2013 11-19-15 PM

12-2-2013 11-19-05 PM

12-2-2013 11-18-56 PM

12-2-2013 11-18-43 PM

12-2-2013 11-18-34 PM

12-2-2013 11-18-13 PM

12-2-2013 11-18-02 PM

12-2-2013 11-17-51 PM

12-2-2013 11-17-38 PM

12-2-2013 11-17-16 PM

12-2-2013 11-17-04 PM

12-2-2013 11-16-53 PM

12-2-2013 11-16-42 PM

12-2-2013 11-16-28 PM

12-2-2013 11-16-15 PM

12-2-2013 11-16-01 PM

12-2-2013 11-15-39 PM

12-2-2013 11-15-11 PM

12-2-2013 11-14-40 PM

12-2-2013 11-14-22 PM

12-2-2013 11-13-54 PM

12-2-2013 11-13-36 PM

12-2-2013 11-13-17 PM

12-2-2013 11-13-04 PM

12-2-2013 11-12-54 PM

12-2-2013 11-12-44 PM

12-2-2013 11-12-32 PM

12-2-2013 11-12-03 PM

12-2-2013 11-11-50 PM

12-2-2013 11-11-40 PM

12-2-2013 11-11-28 PM

12-2-2013 11-11-02 PM

12-2-2013 11-10-45 PM

12-2-2013 11-10-29 PM

12-2-2013 11-10-16 PM

12-2-2013 11-09-56 PM

12-2-2013 11-09-14 PM

12-2-2013 11-08-58 PM

12-2-2013 11-08-23 PM

12-2-2013 11-08-09 PM

12-2-2013 11-07-59 PM

12-2-2013 11-07-38 PM

12-2-2013 11-07-19 PM

12-2-2013 11-06-45 PM

12-2-2013 11-06-24 PM

12-2-2013 11-06-00 PM

12-2-2013 11-05-37 PM

12-2-2013 11-05-16 PM


احترام، درک و اعتماد

ما کاربران اینترنت، آدم‌های پرتوقعی نیستیم، چیزهای کوچکی می‌توانند دلخوشمان کنند. کشف یک عکس، موسیقی، مطلب کوتاه یا پست وبلاگی، می‌تواند روزمان را بسازد و در مقابل آپلود نشدن یک عکس، لود نشدن یک صفحه یا تعطیلی یکی شبکه‌های اجتماعی، می‌تواند ناخوشمان کند، طوری که حس کنیم در قفسی بتونی، گرفتار آمده‌ایم.

چیزی که می‌خواهیم، احترام و درک شدن و اعتماد است، احترام به دلخوشی‌هامان، درک شدن روح و چینی نازک احساساتمان و اعتماد به توانایی‌مان در تمیز خوب از بد.


اگر خواننده جدید سایت «یک پزشک»  هستید!
شما در حال خواندن سایت یک پزشک (یک پزشک دات کام) به نشانی اینترنتی www.1pezeshk.com هستید. سایتی با 18 سال سابقه که برخلاف اسمش سرشار از مطالب متنوع است!
ما را رها نکنید. بسیار ممنون می‌شویم اگر:
- سایت یک پزشک رو در مرورگر خود بوک‌مارک کنید.
-مشترک فید یا RSS یک پزشک شوید.
- شبکه‌های اجتماعی ما را دنبال کنید: صفحه تلگرام - صفحه اینستاگرام ما
- برای سفارش تبلیغات ایمیل alirezamajidi در جی میل یا تلگرام تماس بگیرید.
و دیگر مطالب ما را بخوانید. مثلا:

نوستالژی: سیر در لوازم التحریر قدیمی

لوازم التحریر زمان کودکی ما نه کیفیت لازم را داشتند (به جز استثنائاتی) و نه تنوع کافی را. خوبی‌اش این بود که ما اصلا نمی‌دانستیم که لوازم التحریر با کیفیت عالی‌تری هم وجود دارد و فاصله فقیر و غنی در مدارس آنقدرها هم زیاد نبود. یعنی تقریبا…

ربات‌هایی که در دنیای سینما و تخیل دوستشان داشتیم یا در مواردی از آنها می‌ترسیدیم!

انسان‌ها همیشه از تحولات تازه می‌ترسند و از زمانی که تخیل آدم ماشینی ایجاد شد، ترس از این توده‌های آهنی هم ایجاد شد. شخصیت ربات‌ها در ابتدا در داستان‌ها خیلی سطحی و بیشتر هراس‌‌انگیز بود، اما بعدا ربات‌ها دارای شخصیت شدند تا جایی که حتی…

داستان قهرمانانه خواهران میرابال، فعالان دومینیکنی که به سرنگونی یک دیکتاتور کمک کردند

خواهران میرابال: پاتریا، مینروا و ماریا ترزا که در خانواده‌ای کشاورز از طبقه متوسط به دنیا آمدند، در جمهوری دومینیکن زندگی نسبتاً راحتی داشتند.اما با به قدرت رسیدن رافائل تروخیو، دیکتاتور خشن، در سال ۱۹۳۰، زنجیره‌ای از حوادث به راه…

مجموعه باور نکردنی از عکس‌های تاریخی که توسط عکاسان آنها امضا و حاشیه‌نویسی شده

عکس بالا عکس اتاق موقعیت اضطراری است که توسط جو بایدن امضا شده است . لحظات پرتنش عملیات نپتون نیزه را نشان می‌دهد که نیرو‌های دریایی ایالات متحده به محوطه اسامه بن لادن یورش بردند. امضا کرد: ایمان را حفظ کن!مجموعه‌ای از عکس‌هایی که…

سرژ ورونوف: پزشکی که بیضه‌های میمون‌ها را به مردها پیوند می‌زد تا آنها را جوان کند!

یکی از پر شورترین ارائه‌ها و سخنرانی‌ها در کنگره بین‌المللی جراحان در لندن در سال 1923 توسط جراح فرانسوی متولد روسیه به نام سرژ ورونوف انجام شد.سه سال پیش‌تر، ورونوف با آزمایش‌های بحث‌برانگیز پیوند غده‌ که به ادعای خودش آدم‌ها را چند…

عکس‌های این عکاس فرانسوی مانند تابلوهای نقاشی زیبای سبک امپرسیونیسم هستند

امپرسیونیسم یک جنبش هنری است که در اواخر قرن نوزدهم، عمدتاً در فرانسه ظهور کرد. مشخصه آن تاکید بر ثبت اثرات زودگذر نور و رنگ در دنیای طبیعی است. نقاشان امپرسیونیست به دنبال این بودند که برداشت‌های دیداری فوری خود را از یک صحنه به تصویر…
آگهی متنی در همه صفحات
دکتر فارمو / شیشه اتومبیل / نرم افزار حسابداری / خرید سیلوسایبین / هوش مصنوعی / قیمت وازلین ساج / مقاله بازار / شیشه اتومبیل / نهال بادام / قیمت ایمپلنت دندان با بیمه /سپتیک تانک /بهترین دکتر لیپوماتیک در تهران /بهترین جراح بینی در تهران / آموزش تزریق ژل و بوتاکس / دوره های زیبایی برای مامایی / آموزش مزوتراپی، PRP و PRF /کاشت مو / مجتمع فنی تهران /قیمت روکش دندان /Hannover messe 2024 /خدمات پرداخت ارزی نوین پرداخت / درمان طب / لیست قیمت تجهیزات پزشکی / دانلود آهنگ / سریال ایرانی کول دانلود / دانلود فیلم دوبله فارسی /داروخانه اینترنتی آرتان /جارو استخری /میکروبلیدینگ / اشتراك دايت /فروشگاه لوازم بهداشتی /داروخانه تینا /لیفت صورت در تهران /فروش‌ دوربین مداربسته هایک ویژن /سرور مجازی ایران /مرکز خدمات پزشکی و پرستاری در منزل درمان نو /توانی نو / ثبت برند /حمل بار دریایی از چین /سایت نوید /پزشک زنان سعادت آباد /کلاه کاسکت / لمینت متحرک دندان /فروشگاه اینترنتی زنبیل /ساعت تبلیغاتی /تجهیزات پزشکی /چاپ لیوان /خرید از آمازون /بهترین سریال های ایرانی /کاشت مو /قیمت ساک پارچه ای /تولید محتوا /دانلود نرم افزار /
22 نظرات
  1. senaps می گوید

    سلام… متاسفانه درک متقابل در بالاترین سطح هم نیست…
    وزیر مربوطه از افزایش پهنای باند و افزایش سرعت کاربران خبر داد، ولی من دیروز مخابرات رفتم و در کمال تعجب دیدم که علاوه بر گران تر کردن اینترنت، قراره کلیه‌ی اینترنت های نامحدود رو از ما بگیرن و تبدیل به محدود بکنن…
    من بین 512 نامحدود و 5 مگ محدود، به طور قطع اینترنت نامحدود رو انتخاب میکنم و اشاره میکنم که در 150 کیلومتری خونه‌ی من، در سلیمانیه‌ی عراق، دوستانم از اینترنت های چند ده! مگی بدون محدودیت و هم قیمت با من استفاده میکنن….:(

    1. متین می گوید

      هم قیمت ؟؟…..
      فکر نکنم

    2. Seyed Sam می گوید

      منم شنبه رفتم مخابرات تا نتم رو تمدید کنم گفتن که نت نامحدود فقط ۱۲۸،۲۵۶ داریم و سرعت بالاتر فقط حجمی هست، من که تا حالا فقط نت 1نامحدود داشتم گفتم خوب یه بار برای تست نتباسرعت ۲و حجم ۴ بگیرم ببینم چجوری ؟!
      سرعت دانلوش بیشتر از ۱۳۰یا۱۴۰نمیرفت که هیچ در کمال تعجب دیشب تموم شد ، درصورتی که دانلود نداشتم فقط گوشیمو آپدیت کردمو همین .

      واقعا وضعیت نت ایران افتضاح هست.
      کشورهای همسایه ایران از نسل ۵م نت همراه یا همون 5g استفاده میکنند ما هنوز توو 2g موندیم

      1. سعید۱۷۰۹ می گوید

        5g?
        4g الآن هنوز عادی نشده و پیش‌بینی می‌شه 5g از ۲۰۲۰ به بعد مورد استفاده قرار بگیره!

  2. ميرتوحيد می گوید

    جناب مجیدی عزیز، با تک تک کلمات شما موافقم و اون احساس سرخوشی حین مواجه شدن با همفکران یا همسلیقه ها رو کامل میتونم بفهمم. یک نوشته عالی… بسیار ممنونم از شما.

  3. idrom می گوید

    واقعا حرف دل ما رو زدی آقای مجیدی . شدیدن با شما حس همذات پنداری دارم سر این قضیه . البته این نگاه با درجات مختلف مشمول همه ی کسایی که کار فرهنگی می کنن میشه . نویسنده ، شاعر ، فیلمساز های مستقل و بلاگ نویس های اهل دلی مثل شما

    راه حلش به نظر من اینه که آدم خیلی دنبال تایید دیگران نباشه ، بلکه فقط به رضایت شخصی خودش بسنده کنه. وقتی از یه کار لذت می برم ، برای چی خودم رو محدود به قضاوت های دیگران کنم . بعضی ها هستن که دوست دارن ثابت کنن راه های خودشون بهتره و از شما برترن . بزارید که به خیالات خودشون خوش باشن

    و از طرف دیگه شما باید بدونید که همیشه کسایی مثل من هستند که ارزش کار شما رو می دونن . همین که دوست دارید لحظه های خوشتون رو با بقیه شریک شید . یا یه تاثیر حداقلی تو ذهن مخاطبینتون موندگار کنید ، خودش یه عالمست

    من خودم به شخصه به این جمله خیلی اعتقاد دارم که:
    ذکات علم ، تحمل نادان هاست

    :))))

  4. فرشاد می گوید

    این یکی از اون پست‌های خاص یک پزشک بود! من که لذت بردم. خط به خط، جمله به جمله، کلمه به کلمه‌ش درد مشترک بود!

  5. Saeed می گوید

    واقعا عالی بود.
    ممنون

  6. Ali.online می گوید

    بسیار نوشته زیبایی بود

  7. maryam می گوید

    عالی بود ، چه خوب ،معرفی کتاب هم شد.

  8. پویان می گوید

    اصلا یکی از دلایل دنبال کردن وبلاگتون همین موضوعه (هم فکری )

  9. پژمان می گوید

    دکتر مستند “نمایش قتل” که بهش لینک دادی همون مستندی نیست که میخواستی راجع بهش بنویسی؟

  10. mina می گوید

    یادم میاد وقتی اولین سودوکوی درجه سختو حل کردم تو جمع یه خورده ذوق زده شدم ولی نگاه دیگران به ذوق ودرک من دیدن داشت برای من درد هم داشت . خیلیهاشون نمی دونستن سودوکو چیه . دکتر این پستتون دلنوشته های ناگفته ماست مقاله تون مصداق واقعی متتی هست که داشتم:دلم نه ادعاهای بزرگ می خواهد نه بزرگهای پرادعا .دلم یک فنجان قهوه داغ می خواهد ویک دوست که بشود با او حرف زد و بعد پشیمان نشد………….
    وحال این دوست همان دنیای مجازی است بنام اینترنت با کلی دوستهای هم دل که با چهره هایی که ماسکهایی لایه لایه دارند ولی در این دنیا همه آنها کنار می رن و حرف دل رو می شه …………..خدا اینترنتو حتی با سرعت پایین و محدود ازمون نگیره ………….آمین. ممنونم دکتر

  11. رضا می گوید

    درود بر شما و نگاه دقیق و بی آلایشتان

  12. نیما می گوید

    دکتر لطیف و قشنگ نوشتی
    بعضی مواقع روح لطیفی پیدا میکنی که منو یاد نوشته های وبلاگ سابقم می اندازه
    دلم می خواد دوباره شروع به نوشتن کنم و حس شروعی دوباره نیست .
    فعلا فقط عکس می گیرم

  13. احمد ر می گوید

    تو این مملکت وبین این مردم فقط باید پول جمع کنی یا داشته باشی .ومن غافل از این نکته تمام عمر سرم به کتاب خواندن خودم بود وبعد اینترنت امد و…القصه .حالا من دلم برای دیگران میسوزد وانها همه با هم برای نداری من دل میسوزانن .حتما” باید چند تاخانه وماشین وباغ و….جور کنی که دیگران بفهمند خوشبختی .بدبختی انجاست ختا نزدیک مانیتور نمیشوند.باهمه دارندگیشان کامپیوتری برای بچه 10 ساله شان نمیخرند میگن از درس می افته ؟وهمش بازی میکنه . دکتر مردم عجیبی داریم طرف 7ساله فوق لیسانسه وتو این 7سال یک برگ کتاب نخوانده بعد دلش برا من میسوزه ؟این هم حکایت ما

  14. علی می گوید

    کل پست خوب بود، ولی عکس ها برای من خیلی جالب بودن …

    راستی، من حداقل روزی یکبار به وبلاگتون سر میزنم، ولی فکر کنم این اولین کامنتمه!

  15. مسعود زمانی می گوید

    مثل همیشه، همونجوری که خودتون هم گفتین.. آنچه از از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند… خیلی پست خوبی بود، بخصوص عکس کتابها، تازه ام کرد… ممنون دکتر مجیدی عزیز…

  16. علی می گوید

    ما درکتون میکنیم و دوستتون داریم آقای مجیدی.
    متشکرم

  17. Hamed می گوید

    خیلی عالی بود

    مخصوصا قسمت آخر (احترام،درک و اعتماد)

  18. Seyed Sam می گوید

    این مطلبتون رو ۱۰۰٪ قبول دارم چون با آدمهایه زیادی برخورد داشتم و حتی خانواده ی خودم که وقتی با اشتیاق فراوان تحقیق و جستجو میکنم در نت یه جور برداشت میکنن و میگن که
    تو چیکار میکنی پایه نت اینهمه وقت تلف میکنی .
    مطالب این سایت در عین سادگی ،بسیار پر معنی و عمیق نوشته میشه ، به گفته ی خودتون ،حرفی که از دل برآید بر دل نشیند.

  19. سعید۱۷۰۹ می گوید

    اون سری مجله‌های همشهری داستان بیشتر از همه به دل نشست. انصافا همشهری داستان یه چیز دیگس!(:

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

••4 5