مجلاتی که در سال ۲۰۱۳، برترین و عجیب‌ترین روجلدها را طراحی و منتشر کردند
در دنیای امروز، با توجه به فراگیر شدن اینترنت، دسترسی مردم به مطالب رایگان وب‌سایت‌ها و خبرگزاری‌ها و اپلیکیشن‌های خوب، رقابت نشریات کاغذی با این پدیده‌های نو، بسیار دشوار شده است.
اما این نشریات، توانسته‌اند، در بسیاری اوقات موقعیت و جایگاه خود را حفظ کنند.
این نشریات معتبر، مقالات طولانی و محتویات عمیقی دارند که نظر مخاطب خاص را جلب می‌کند. این مطالب ژرف را معمولا نمی‌شود در هر جایی پیدا کرد، کاغذی بودن نشریه هم باعث می‌شود، حلقه مخاطبان خاص نشریه، سر فرصت بنشینند و مطالب را بخوانند.
اما این همه کار نیست، نشریات بیاد بتوانند از نظر پوسته‌ای و رنگ و لعاب هم حرفی برای گفتن داشته باشند.
به همین منظور بسیاری از نشریات کاغذی، در این یک دهه صاحب وب‌سایت‌های پربازدید و اپلیکیشن‌های خوبی شده‌اند، اما آیا در مورد خود مجله کاغذی هم می‌شود، ابتکار و خلاقیت به خرج داد؟ مگر به جز چاپ عکس‌های جذاب و یک سری کارهای گرافیکی که دیگر از فرط تکرار و تقلید، عادی شده‌اند، کار خاص دیگری هم می‌شود انجام داد؟
پاسخ مثبت است!
ما در اینجا به شما ۱۳ نمونه را نشان می‌دهیم، تا ببینید صاحبان نشریات با چه مرارت‌ها و کارهای فوق‌العاده‌ای، روجلدهای شگفت‌انگیزی طراحی می‌کنند که اصلا نمی‌شود به سادگی از کنار آنها گذشت.
۱- استفاده از فناوری واقعیت افزوده در مجله Layar
یک تکنیک جالب برای چندرسانه‌ای کردن یک نشریه کاغذی، ایجاد پلی بین محتویات چاپ شده و محتواهای چندرسانه‌ای سایت مجله است.
برای این کار مجله Layar ترتیبی داد تا خوانندگانش به سادگی با گرفتن گوشی موبایل، در مقابل روجلد یکی از شماره‌هایش، یک ویدئو را بتوانند به صورت خودکار ببینند.
در اینجا هیچ جادوگری خاصی انجام نشده است، بلکه از فناوری واقعیت افزوده به صورت خاصی استفاده شده است.
ابتدا از فرد سخنران فیلمی گرفته شد، پشت‌زمینه او حال و هوا و بافتی شبیه روجلد اصلی داشت. حالا وقتی گوشی موبایل را جلوی روجلد بگیرید، اپلیکیشن بارکدخوان، به صورت خودکار شما را به سمت ویدئوی اصلی راهنمایی می‌کند.
چون ویدئو با روجلد مشابهت بصری دارد، چنین به نظر می‌رسد که روجلد، یکباره، جان گرفته است و «بیرون زده است.»
تصور نکنید که کارهایی مثل، خیلی دشوار هستند، شما هم اگر صاحب یک نشریه کاغذی هستید، می‌توانید به سادگی با ایجاد برچسب‌های رنگی اطلاعاتی این کار را بکنید.
برای مثال اگر امکان چاپ عکس رنگی در یک مقاله ندارید، اگر دوست دارید خوانندگان را به وب‌سایت خاصی هدایت کنید یا اگر می‌خواهید نسخه مشروح یک مقاله را بخوانند، می‌توانید یکی از این برچسب‌ها را در مقاله خود چاپ کنید تا خوانندگان شما با موبایل یا تبلت، به وب‌سایت یا صفحه اینترنتی مورد نظر شما هدایت شوند.
پس خواندن این پست «یک پزشک» را به همه شما توصیه می‌کنم.
۲- روجلد برش‌داده شده لیزری مجله طراحی گرافیک Novum
خب، از مجله‌ای که خودش مرجعی برای طراحان دنیاست، انتظار زیادی می‌رود، به همین خاطر آنها در شماره اکتبر سال ۲۰۱۳، ترتیبی دادند که روجلدی بسیار متفاوت داشته باشند، روجلدی که با دقت با لیزر برش داده شده بود!
۳- مجله Little White Lies و یک روجلد فلزی هولوگرافیک
وقتی موضوع اصلی یک شماره مجله شما، فیلم Man of Steel باشد، ایا بهتر نیست که روجلد شما هم ظاهری فلزی داشته باشد؟!
مجله Little White Lies این کار را در سال ۲۰۱۳ انجام داد و روجلد چاپ شده این مجله یک روجلد فلزی هولوگرافیک بود!
۴- نشریه Modus و روجلدی که پای تخته‌سیاه با گچ درست شده باشد
موضوع اصلی یکی از شماره‌های مجله Modus آموزش و یادگیری بود، به همین خاطر برای پررنگ کردن و تأکید روی این مسئله، این ایده به ذهن تیم نشریه رسید که روجلد را به جای فتوشاپ و برنامه‌های ویرایشگر مشابه، به صورتی سنتی تهیه کنند، برای این کار آنها از یک شرکت طراحی بلژیکی کمک گرفتند، آنها هم با گچ کل روجلد را کشیدند و تحویل نشریه دادند!
۵- دسته گل مجله Print
مجله Print از دهه ۱۹۴۰ میلادی منتشر می‌شود، در یکی از شماره‌های سال ۲۰۱۳ که برای گرامیداشت ۲۰ طراح برتر دنیا، مطالبی داشت، دسته گلی در روجلد مجله چاپ شده بود که وقتی به آن از زویایی مختلف نگاه می‌شد، به نظر می‌رسید که جان می‌گیرد و از مجله بیرون می‌زند!
۶- استفاده از توت فرنگی واقعی برای تهیه روجلد مجله Brain
ژاپنی‌ها استاد کارهای عجیب و غریب هستند، بله! من هم مثل شما وقتی این روجلد مجله را دیدم، چیز خاصی دستگیرم نشد:
اما وقتی ویدئوی مربوط به آن را دیدم، شگفت‌زده شدم! این روجلد با فتوشاپ تهیه نشده است، بلکه از هر نظر واقعی است.
یعنی تیم مجله آمدند و اتاقی را خالی کردند، و تیتر مورد نظر را روی اتاق نقاشی کردند.
اما این نقاشی هم، یک نقاشی ساده نبود، چون رنگ استفاده شده یک رنگ طبیعی بود: رنگ توت‌فرنگی!
آنها مقدار زیادی توت‌ٰفرنگی برداشتند و له کردند و داخل دستگاه‌های افشانه گذاشتند و با استفاده از آن متن مورد نظر را روی دیوار نوشتند و سر آخر از صحنه عکس گرفتند!
۷- استفاده پویا از تایپوگرافی در مجله Rivista ایتالیا
این مجله در یکی از شماره‌های سال ۲۰۱۳ که ستاره‌های ایتالیایی NBA را معرفی می‌کرد، از تایپوگرافی به صورت پویا و زیبایی بهره برده بود.
۷- مجله Esquire و استفاده از فضاهای منفی
در شماره مخصوص فیلیپین مجله Esquire که در مورد طوفان «هایان» بود، برای القای حس تنش و بیم روجلد به این صورت کار شده بود.
این روجلد ما را یاد شماره شاخص مجله نیویورکر در مورد حادثه ۱۱ سپتامبر هم می‌اندازد.
۸- روجلد به شکل نقشه و برش لیزری داده شده مجله کلمبوس
۹- روجلد مخصوص مجله نیوساینتیست
مقاله اصلی این مجله در یکی از شماره‌ها در مورد خواب و کارهای عجیبی بود که از ما در حین خواب سر میِ‌زند، طراحی خوبی برای این مقاله انجام شده بود، اما حیف که این طراحی خوب به خاطر فضای محدود روجلد محدود شود و روی آن عناوین مجله چاپ شود.
به همین خاطر این فکر به صاحبان نشریه رسید که با یک طراحی مناسب کاری کنند که خریدار با ورق زدن، طراحی را در ابعاد بزرگ ببیند.
روجلد اصلی، نصفه و نیمه بود و قسمتی از صفحه زیرین را عیان می‌کرد، طوری که خریدار مشتاق می‌شد، بلافاصله، مجله را ورق بزند، تا ببیند در زیر آن چه می‌بیند!
۱۰- استفاده از جوهر محوشونده برای تأکید تغییرات اقلیمی در نشریه بیزینس‌ویک
تغییرات اقلیمی باعث خواهند شد که به زودی جزیره Kiribati به زیر آب برود. دست‌اندرکاران مجله بیزینس‌ویک به این فکر افتادند که برای تأکید بر این مسئله و توجه دادن خوانندگان به اهمیت تغییرات اقیلمی، از ترفند جالبی استفاده کنند:
تیتری که به تدریج محو و ناپدید می‌شود!
۱۱- روجلدی مجله Time Out Lisboa که در دو جهت کار شده بود
۱۲- استفاده از کفش‌های به جا مانده از دوندگان حادثه بمب‌گذاری بوستون برای ایجاد حس همدردی
یکی از بهترین روجلدهای سال ۲۰۱۳ را نشریه بوستون کار کرده بود، صاحبان نشریه کفش‌های به جامانده از دوندگان را پس از انفجار بمب در بوستون جمع کردند و آنها را به این شکل آرایش دادند تا یک قلب در وسط نمودار شود!
۱۳- پازل نشریه سینمایی ورایتی
روجلد نشریه Variety به ظاهر ساده می‌آید:
اما در واقع این نشریه برای یکی از شماره‌های خود دست به ابتکار جالبی زده بود و به جای یک روجلد، چند روجلد طراحی و منتشر کرده بود.
بعضی از صورت‌ها نصفه چاپ شده بود و خریداران و خوانندگان تنها وقتی که نشریه‌ها را کنار هم می‌چیدند، می توانستند کاور کامل را ببینند!
همش عالی بود، ولی ۴ و ۱۰ بی‌نظیر بودند (:
ممنون آقای دکتر. خیلی جالب و جذاب بودن…
توی ایران هم همشهری جوان معمولا قدیمها روجلدهای خوبی میزد. البته این کجا و آن کجا!
* اون طرح مجله ژاپنی که با توت فرنگی کار کرده بودن واقعا بیخود بود!
دوست عزیز کم لطفی نکنید با گفتن بی خود بود
حداقل بگید اصلا خوشم نیومد
این مجله ها و آدمایی که توشون کار میکنن خیلیاشون آدمای تاثیرگذارین
./
پیرو نظر آقا حمید رضا، منم فکر می کنم یه کمی بی رحمی باشه که اینجوری بگیم.
این ایده شاید تو بدترین حالت -به نظر شما- بین بقیه حرفی واسه گفتن نداشته باشه، ولی باید به این نکته هم توجه کنیم که اگر هم اینطور باشه، بین سیزده تای برتر سیزدهم شده بیچاره! تیم های ملی هم همین که میران جام جهانی براشون افتخار بزرگیه! اینم همینطور. حالا اینکه برای همین ایده چند نفر-ساعت کار و چقدر هزینه شده بماند. در آوردن این نوشته های سه بعدی بصورت واقعی کار خیلی سخته.
تازه یه نکته دیگه اینه که ما داستان پشت این ایده رو نمی دونیم. کاری تو این سطح حتما یه دلیل محکم برای خودش داره. نه اینکه “آقا ایندفه حال کردیم مجله مون رو با توت فرنگی رنگی کنیم”.
منم چند وقت پیش‌ها با استفاده آب و تفاله پرتقال و نارنگی و یا هویج دست به اقدام مشابهی برای یک پزشک زدم! نتیجه‌ش شد این:
http://upload7.ir/images/76935209269696229364.jpg
* مهم نتیجه کاره دوستان. نمیگم نتیجه کار من قابل مقایسه‌س. اما اون شخصی که مجله رو می‌خره به شخصه باید بتونه اون اثر هنری رو لمس کنه. نه فقط یه تصویر ساده چاپ شده باشه و یه گرافیست قابل (من که گرافیست نیستم! اون کار بلدهاش رو میگم) بتونه با صرف زمان معقول اون رو شبیه‌سازی کنه. تازه با یک تغییر رنگ میشه میو‌ه‌هاش رو هم عوض کرد! من دیگه نخواستم توت فرنگی تکراری بشه! … 🙂
./
شما مثل اینکه حداقل دستی تو کار داری، ولی ما اصلا گرافیست نیستیم که مثال عینی بزنیم 😀
اگه اونجوری باشه که شما میگی اونوقت باید به جز اون چند تا برش لیزری و روجلد فلزی دارن بقیه رو بزاریم کنار. چون یه گرافیست خوب می تونه همه رو پیاده سازی کنه. از اون تخته سیاه (که فوق العاده بود) بگیر تا اون بسکتبالیستا، روجلد دو طرفه، توفان هایان، Esquire و …
./
آقا از اونجا که موضوع برای خودمم جالب شده بود، یه search کوچیک تو اینترنت زدم و اینارو پیدا کردم.
مجله ژاپنی BRAIN طراحی روی جلد هر شماره اش رو، هر دفعه با محوریت یک رنگ خاص، میده به یک هنرمند یا طراح. برای شماره ماه “می” ۲۰۱۳ هم این سفارش رو با عنوان “قرمز توت فرنگی”ای (Strawberry Red) داده بوده به شرکت Rice Creative.
طبق گفته خود شرکت، اینا برای اینکه بتونند طیف های متنوع قرمزی توت فرنگی رو نشون بدن، به این نتیجه رسیدن که بیان و از خود توت فرنگی استفاده کنن. چون :
خود میوه که فقط یک رنگ ثابت نداره
تو هیچ کدوم از سیستم های رنگ هم چیزی به اسم Strawberry Red نداریم! نه تو CMYK، نه پنتون، …
اینکه قرمزی توت فرنگی در واقع از بافت و زمینه خود توت فرنگیه!
پس گفتن ما هم خودشو اسپری میکنیم.
* نوشته “苺の赤” که استفاده شده هم همون معنی “Strawberry Red” رو میده.
۱ , ۲ , ۳
ممنون از دقت و جستجوگری شما. 🙂
من بیشتر منظورم این بود که زحمتش (که واقعا هم کم نبوده) نمود خارجی نداره (حداقل در یک نگاه گذرا ملموس نیست). کلی هم هزینه شده بابت این همه توت‌فرنگی که اینجوری حروم شدن!
در مورد سیستم رنگ هم احتمالا منظورشون این بوده که این رنگ یه شماره خاص نداره و همونطور که شما فرمودید در حقیقت مخلوطی (بازه‌ای) از رنگ‌هاست. وگرنه خود مجله رو که CMYK چاپ میکنن.
۱۲ و ۱۳ خیلی جالب بود
عالی بود.
این جمله ” ژاپنی‌ها استفاده کارهای عجیب و غریب هستند” . یه ف و یه ه در آخر معناش رو بلکل عوض کرد. غرض کامنت نوشتن بود نه مرض غلط گرفتن.
مجله ای که تبلیغ moto X در مجله Wierd هر چندکه به خاطر روی جلد نبودن در این دسته قرار نمی گرفت ولی خیلی جالب و نوآورانه بود.
لطفن اینو حذف کنید چون تو کامنت بعدی اصلاحش کردم
تبلیغ moto X در مجله Wierd هر چندکه به خاطر روی جلد نبودن در این دسته قرار نمی گرفت ولی خیلی جالب و نوآورانه بود.
بدم میاد وقتی میگی ویدئوشو دیدم(۶) بعد ویدئو رو اپ نمیکنی حداقل لینکه یوتیوب هم میزاشتی بد نبود
ممنون
فوق العاده بود
ایده توت فرنگی افتضاح بیخود بود افتضاح
یه کار دورهمی بیخود