عظیم‌‌ترین مجسمه در حال ساخت تاریخ، مجسمه یادبود اسب دیوانه

در مناطق مختلف دنیا، در برهه‌های مختلف تاریخ، انسان‌ها بارها برای جاودانه کردن اشخاص، رویدادها یا برای گذاشتن نشانی از خود تاریخ، به ساخت بناها و مجسمه‌های عظیم ساخته شده از سنگ روی آورده‌اند.

در ایران ما دو نمونه از این بناها وجود دارند:

نقش رستم و بیستون که اولی در 12 کیلومتری شمال شرق تخت‌جمشید در استان فارس است و دومی در نزدیکی کرمانشاه.

کعبه رستم در جلو و نقش رستم در پشت آن:

2-27-2014 8-00-08 AM

بیستون:

2-27-2014 8-02-45 AM

در آفریقا دست کم پنج حجم سنگی بزرگ وجود دارد که مشهورترین آنها ابو الهول است:

2-27-2014 8-04-41 AM

در اتیوپی، کلیسای سنت جورج قرار دارد:

2-27-2014 8-07-19 AM

مجسمه تخریب شده بودا در بامیان، مشهورترین جسمه سنگی عظیم افغانستان بود که متأسفانه توسط طالبان نابود شد:

2-27-2014 8-09-19 AM

اما یک بودای 71 متری در لشان چین هنوز پابرجاست:

2-27-2014 8-10-46 AM

در اردن، بنای البتراء یا پترا قرار دارد:

2-27-2014 8-14-42 AM


همه این مجسمه‌ها و بناها قدمت تاریخی دارند، اما در آمریکا دو حجم سنگی حفر شده در سنگ قرار دارند که به احتمال زیاد آنها را در فیلم‌ها دیده‌اید. هر دوی آنها در قرن بیستم ساخته شده‌اند و البته ساخت یکی از آنها هنوز تکمیل نشده است.

اولی بنای یادبود ملی در کوه راشمور است که در آن چهره 4 رئیس جمهور آمریکا، یعنی جورج واشنگتن، توماس جفرسون، تئودور روزولت و آبراهام لینکلن حفر شده است.

2-27-2014 8-24-29 AM

این صورت‌ها نمایانگر 130 سال از تاریخ آمریکا هستند. ساخت آنها در سال 1927 شروع شد و در سال 1939 ساخت آنها به اتمام رسید.

ساخت این صورت‌های عظیم، ایده یک مورخ به نام روان رابینسون بود و هدف از آنها ایجاد یک جاذبه برای توریسم بود.

طول هر کدام از این صورت‌ها 18 متر است.


اما جالب است بدانید که عظیم‌‌ترین مجسمه حفر شده در سنگ دنیا، کدام بنا است!

این مجسمه در فاصله اندکی از مجسمه صورت‌های رؤسای جمهور آمریکا در داکوتای جنوبی قرار دارد، ساخت آن در سال 1948 شروع شده است و هنوز هم در حال تکمیل است.

مجسمه‌سازی که ساخت این مجسمه به او سفارش داده شد، کورزاک جولکوفسکی نام داشت، او مردی با پشتکار و استعداد فوق العاده بود و مجسمه‌سازی را بدون آموزگار فراگرفته بود.

2-27-2014 8-40-59 AM

در سال 1939،  او نامه‌‌ای از هنری استندینک‌‌بیر دریافت کرد که در حقیقت زندگی او را عوض کرد. در این نامه، از او تقاضا شده بود که در یک کوه بزرگ مجسمه‌‌ی یادگاری از یکی از قهرمانان بزرگ سرخ‌‌پوستان با نام «اسب دیوانه» بسازد تا سفیدپوستان بدانند که سرخ‌‌پوستان هم قهرمانان بزرگی داشته‌‌اند. البته سرخ‌‌پوستان پولی برای این کار نداشتند و فقط جایی را به نام تپّه سیاه در اختیار او گذاشتند.

بعد از جنگ جهانی دوم، کار ساختن مجسمه شروع شد و اولین دینامیت در 1948 به وسیله‌‌ی استندینک‌‌بیر منفجر شد.

وقتی این بنا تکمیل شود،  درازای افقی این مجسمه 314 و بلندی آن از زمین در حدود 200 متر خواهد بود. در حال حاضر سر مجسمه و قسمت محدودی از تنش تکمیل شده است.

2-27-2014 8-40-33 AM

مدل کوچک مجسمه اسب دیوانه:

2-27-2014 8-43-08 AM

در این عکس مشخص شده است که چگونه باید تخته‌سنگ عظیم برش داده شود تا مجسمه تکمیل شود:

2-27-2014 8-43-34 AM

اولین وسیله برای بالابردن دینامیت و وسایل به بالای کوه یک سطل و یک کابل کهنه 20 ساله و یک موتور شورلت 1936 بود که کورزاک با هزینه 20 دلار آنها را سر هم کرده بود.

کورزاک سپس، یک راه‌‌پله به ارتفاع 170 متر در کوه ساخت و 100 خروار وسایل مختلف را روی دوش خود از این پله‌‌ها بالا برد؛ اولین کمپرسوری که او استفاده کرد، بنزینی بود. در سال 1949، او تمام درخت‌‌های سر راه را انداخت و کابلی به طول 5 کیلومتر کشید و به وسیله آن 15000 ولت به کمپرسور جدیدش با قدرت 75 کیلوگرم رساند.

استعداد خدادادی کورزاک، وقتی که 17 ساله بود کشف شد. او در این موقع، کار تعمیر یک مجسمه را در بوستون به عهده گرفت. برای ساختن این مجسمه اسب دیوانه، کورزاک جاده‌‌ای کنار کوه کشید تا سنگ‌‌ها را به پایین بریزد. در دوران زندگی او برای این مجسمه 1.6 میلیون تُن سنگ را جابجا کرد.

2-27-2014 9-02-12 AM

کورزاک که والدینش لهستانی بودند، در سال 1908 در بوستون آمریکا به دنیا آمد.

او در سال 1982 درگذشت، اما بیوه او و 7 نفر از 10 پسر او، کار ساخت مجسمه اسب دیوانه را همچنان ادامه می‌دهند.

2-27-2014 9-03-30 AM

اسب دیوانه بین سال‌های 1840 تا 1877 می‌زیست، او رهبر یکی از قبیله‌های  مهم سرخپوست‌ها بود و علیه دست‌اندازی ارتش فدرال آمریکا به زمین‌های بومیان، مبارزه می‌کرد، یکی از افتخارات او پیروزی در نبرد Little Bighorn در جریان مبارزه با ارتش آمریکا بود، اما دست آخر او در سال 1877 تسلیم ژنرال کوک شد و بعد از اینکه یک نگهبان با سرنیزه او را به شدت مجروح کرد درگذشت.

2-27-2014 8-42-36 AM

11 دیدگاه

  1. سلام و خسته نباشید از نوشتن این همه پست زیبا. ولی میخواستم یک ایرادی که تازگیها خیلی زیاد شده در وبلاگتون را یادآری کنم و اون غلطهای تایپی هست که بعضی اوقات واقعا آزارنده میشن. باز هم ممنون. مهری

  2. مجسمه بودای واقع در بامیان که توسط طالبان نابود شد.
    تصحیح شود لطفا
    ممنونم از شما

  3. خیلی سخت نگیر
    تو این حجم کار آقای دکتر و تنها بودن ایشون در جمع آوری ، ترجمه ، و ادیت مطالب این چنین زیبا ، چند تا غلط املائی نه خیلی مهمه نه آزار دهنده و نه قابل اجتناب.
    مهم موضوع و درون مایه ی متن هست این ها همه ظاهره :دی

  4. واقعا برای من جالب بود. و جالب تر اینکه آمریکایی ها چه خوب ظلمی که بر سرخپوستان کرده اند را پذیرفته اند و این در دنیای امروز کم سابقه است. مثلا ترکیه هرچقدر هم خودش را به اروپا میچسباند هیچ وقت نسل کشی ارامنه را قبول نمیکند. یا خیلی موارد دیگر. چیزی که جالب است در آمریکا این است که نه تنها مردم اجازه داده اند یاد این قهرمان ضد آمریکایی با بزرگترین بنای یادبود ممکن گرامی داشته شود بللکه این کار را حتی مجانی و مردمی انجام میدهند و تنها ستایش آزادگی و مردانگی و شجاعت است که برایشان مهم است.کاش ما هم با تمام ادعایی که داریم این یک مورد را از آنها یاد بگیریم

  5. توی فیلم نبرسکا که به نظر من یکی از بهترین فیلمای امسال بود، حدود دقایق 18، نزدیک منطقه ی راشمور که میشن، یه سری به اون کوه می زنن و وودی (بروس درن پیرمرد) از اینکه این مجسمه تکمیل نشده ناراحت میشه، میگه انگار حوصله مجسمه ساز سر رفته و بعد بدون معطلی و توجه بیشتر به پسرش میگه میگه : «باشه دیدیمش بیا بریم».
    یه جورایی از اینکه کارش کامل نشده خوشش نمیاد. انگار دوس داره همیشه کارا تا آخر برن و همه چی به نهایت خودش برسه.

  6. این مجسمه رو مگه 400 500 نفر دیگه شبانه روزی روش کار کنن تا به یه جایی برسه بعد این همه سال تازه صورتش ساخته شده.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]