آیا Android Wear آیندهٔ عینک گوگل را تهدید می‌کند؟

عینک گوگل (Google Glass) در زمان معرفی یک ایدهٔ مترقی و جالب بود و تاکنون نیز افراد زیادی تحت عنوان کاوشگر این عینک را به قیمت ۱۵۰۰ دلار به‌صورت آزمایشی استفاده کرده‌اند. در این زمان افراد زیادی به این خاطر که عینک گوگل حریم خصوصی آن‌ها را نقض می‌کند به مخالفت با این دستگاه بر خواسته‌اند و افرادی نیز بوده‌اند که به خاطر استفاده از عینک گوگل به آن‌ها حمله شده است. ولی حتی اگر این مسئله را در نظر نگیریم به نظر می‌رسد اشتیاق مردم برای عینک گوگل رو به کاهش باشد. مقداری از این کاهش اشتیاق به خاطر این است که چند سال از معرفی عینک گوگل گذشته ولی هنوز آمادهٔ عرضه برای عموم مردم نیست. دلیل دیگر کاهش اشتیاق مردم به خاطر ورود دیگر دستگاه‌های مشابه به بازار است.

Android Wear اکنون بزرگ‌ترین پروژهٔ گوگل در حوزهٔ دستگاه‌های پوشیدنی است و به نظر می‌رسد بتواند خیلی بیشتر از عینک توجه مردم را به خود جلب کند. در این مقاله می‌خواهیم برتری‌های ساعت هوشمند با سیستم‌عامل Android Wear بر عینک گوگل را بررسی کنیم و ببینیم آیا این محصول می‌تواند خطری برای عینک گوگل به‌حساب بیاید یا نه.

شباهت‌ها

مسئلهٔ عدم رعایت حریم خصوصی به کنار، بزرگ‌ترین مشکلی که عینک گوگل با آن روبرو است کارایی مشابه Android Wear است. همان اطلاع‌رسانی‌های سریع و راحت از وقایع داخل گوشی که عینک گوگل انجام می‌دهد، توسط ساعت‌های هوشمند با سیستم‌عامل Android Wear نیز (حتی راحت‌تر) انجام می‌شود.

عینک گوگل و ساعت هوشمند Android Wear هردو دارای رابط کاربری کارت مانند (مشابه Google Now) هستند و آنچه درگوشی رخ می‌دهد مثل آمدن پیام، زمان ملاقات، نوتیفیکیشن برنامه‌ها و … را به اطلاع شخص می‌رسانند. جستجوی صوتی گوگل هم در عینک و هم در ساعت موجود است و به کاربر امکان می‌دهد پاسخ کوتاه به برخی سؤالات را از طریق آن دستگاه دریافت کند. یا کارهایی مثل تنظیم قرار ملاقات یا جواب دادن به پیامک را با دستورات صوتی انجام دهد. تفاوت آن‌چنانی میان آنچه عینک و ساعت ارائه می‌دهند وجود ندارد و بیشتر تفاوت در نحوهٔ ارائهٔ آن‌ها است.

در این صورت از شما می‌پرسیم آیا دوست دارید این اطلاعات را بر روی ساعت مشاهده کنید یا اینکه توسط نمایشگری بر روی عینک به چشمتان تابانده شود؟ اگر از ساعت استفاده کنید، نوتیفیکیشن‌ها و پیام‌ها به‌صورت نامحسوس بر روی مچ دست شما هستند تا موقعی که بخواهید آن‌ها را چک کنید. برای بررسی نوتیفیکیشن‌ها کافی است دستتان را بالا بیاورید تا صفحهٔ ساعت روشن شود و نوتیفیکیشن مربوطه به نمایش دربیاید. اگر از عینک گوگل استفاده کنید نوتیفیکیشن‌ها دیگر نامحسوس نیستند و به‌محض ورود با ظاهر شدن جلوی چشمتان توجه شمارا به خود جلب می‌کنند. اکثر مردم عادت به این‌چنین دریافت اطلاعات ندارند و ممکن است برایشان خیلی خوشایند نباشد.

به نظر من دریافت اطلاعات از طریق ساعت نه‌تنها راحت‌تر، بلکه زیباتر و شکیل‌تر هم هست. برای مثال ساعت Moto 360 در عین کارایی، زیبایی و ظرافت ساعت‌های کلاسیک را تداعی می‌کند درصورتی‌که عینک گوگل ظاهر علمی تخیلی به انسان می‌دهد!

یک مزیت عینک گوگل قابلیت عکس‌برداری و فیلم‌برداری است که به شما اجازه می‌دهد سریعاً از هر آنچه می‌بینید عکس یا فیلم بگیرید. البته وقتی کسی از عینک گوگل یا ساعت هوشمند استفاده می‌کند به این معنی است که گوشی موبایل همراه دارد. در این صورت خیلی‌ها ممکن است ترجیح بدهند از دوربین باکیفیت‌تر گوشی به‌جای دوربین جایگذاری شده در عینک استفاده بکنند. لذا وجود دوربین بر روی عینک بااینکه مفید است ولی تفاوت خیلی زیادی  در زندگی ما ایجاد نمی‌کند.

ویژگی‌های نرم‌افزاری

گوگل آیندهٔ اندروید را در اتحاد پلتفرم‌ها می‌بیند. اتحاد پلتفرم‌ها به این معنی است که تلفن‌های همراه، تلویزیون‌ها، لپ‌تاپ‌ها و دستگاه‌های پوشیدنی از پلتفرم‌های مشترک استفاده کنند. بدین‌صورت برنامه‌نویسی برای این دستگاه‌ها راحت‌تر خواهد بود و کاربران نیز احتیاج ندارند کار با چندین سیستم‌عامل کاملاً متفاوت را یاد بگیرند.

عینک گوگل محدودیت‌های خاص خود را برای برنامه‌نویسان دارد و کار با API موجود برای آن به‌راحتی Android Wear نیست. حتی خود گوگل مدت زیادی طول کشید تا به‌روزرسانی‌های معمول اندروید مثل به‌روزرسانی Hangouts را برای عینک گوگل عرضه کند. درصورتی‌که برنامه‌های Android Wear‌ به‌طور مستقیم از فروشگاه اندروید Play Store دریافت می‌شوند و بسیاری از محتوای آن از همین ابتدا برای خریداران موجود و قابل‌استفاده است.

 Android L پاییز امسال با تغییرات بسیار زیاد به گوشی‌ها خواهد آمد و طبق آنچه گفته‌شده عینک گوگل از این تغییرات بی‌بهره خواهد بود. البته گوگل می‌تواند علی‌رغم صحبت‌های گذشته نسخهٔ جدید اندروید را برای عینک منتشر کند ولی هنوز محدودیت‌های سخت‌افزاری و برنامه‌نویسی برای عینک پابرجا خواهند ماند.

عینک گوگل کاملاً وابسته به دستورات صوتی و قسمت لمسی در پایهٔ عینک است. عدم وجود نمایشگر لمسی محدودیت‌هایی را برای برنامه‌نویسان به وجود می‌آورد. برنامه‌های عینک همواره باید به‌گونه‌ای ساخته شوند تا باوجود محدودیت‌های سخت‌افزاری عینک به‌خوبی کار کنند.

Android Wear هم‌اکنون در دسترس است

شهروندان آمریکایی و انگلیسی می‌توانند درازای پرداخت ۱۵۰۰ دلار به‌عنوان کاوشگر یک عینک گوگل دریافت کنند. این مبلغ خیلی زیادی برای دریافت یک دستگاه آزمایشی است و افرادی که عاشق تکنولوژی باشند دست به چنین کاری خواهند زد. درصورتی‌که این افراد هم‌اکنون می‌توانند با پرداخت کمتر از ۲۰۰ دلار یک ساعت هوشمند سامسونگ با سیستم‌عامل Android Wear بخرند.

به‌زودی ساعت‌های LG G Watch و Samsung Gear Live‌ و کمی پس‌ازآن Motorola Moto 360 به اقصی نقاط جهان صادر خواهند شد. حتی اگر گوگل بتواند نسخه‌ای از عینک برای عموم مصرف‌کنندگان عرضه کند خیلی از Android Wear‌ عقب خواهد بود.

در شرایطی که عینک گوگل و ساعت هوشمند با سیستم‌عامل Android Wear عملکرد مشابهی دارند و ساعت حتی بهتر از عینک کار می‌کند، شاید به‌سختی بتوان کاربران را ترغیب به خرید عینک به‌جای ساعت کرد. درنتیجه ممکن است کمبود مشتری و عدم وجود پشتیبانی مناسب نرم‌افزاری، عینک گوگل را وارد چرخه‌ای بکند که وضعیت آن مرتب بدتر بشود.

بااینکه عینک گوگل شروع خوبی داشت ولی ساعت هوشمند به خاطر عدم وجود محدودیت‌های عینک توانسته در زمان کوتاهی از آن جلو بزند. ما نیز دوست داریم عینک گوگل را در فروشگاه‌ها ببینیم و از آن استفاده کنیم ولی ظاهراً خیلی کار دارد تا بتواند با Android Wear رقابت کند. پشتیبانی از عینک گوگل بعد از این‌همه فعالیت و تلاش برای آن قطع نخواهد شد ولی به خاطر آمدن حریف قدرتمندتر به بازار خطر بی‌استفاده شدن آن در آینده وجود دارد. از این جهت که تاکنون دستگاه‌های هوشمند پوشیدنی خیلی زیادی از جانب تولید‌کنندگان بزرگ دنیا عرضه شده‌اند ولی هیچکدام نتوانسته‌اند موفقیت آنچنانی کسب کنند بعید نیست عینک گوگل نیز به چنین سرنوشتی دچار شود.

منبع