گلوله بد است – 10 عکس تأسفآور از جنگها

اگر زمین میتوانست سخن بگوید، روزی میتوانست شرح بدهد که ما انسانها چطور از 3500 سال قبل از میلاد مسیح تا به حال، همواره صحنه این کره خاکی را آلوده به جنگها و کشتارها و بیرحمیها کردهایم.
در این سالیان طولانی انسانها با غرور و زیادهخواهیها و بیخردهای خود مسبب پیدایش 14500 جنگ شدند که در جریان آنها 3.5 میلیارد نفر کشته شدند.
انسانها زویایی متعالی و دستنیافتنی زیادی دارند، اما در کنار آن خوی جنگطلبی و خشونتخواهی آنها در مقاطع محتلف برجسته شده است و متأسفانه امید نمیرود که درمانی برای این جنبه از وجود ما پیدا بشود.
البته در تاریکترین روزهای جنگهای خانمانبرانداز هم گاهی بعضی از انسانها با شفقتها، مهربانیها و فداکاریهای خود برای حفظ زندگی و هستی همنوعان خود، بارقههایی از انسانیت را نشان دادهاند.
اما چه کسی است که بتواند جنگ را در کلیت آن تأیید کند؟
در این پست با هم عکسهای شوکآور و تأسفآوری را مرور میکنیم که بسیاری از آنها برای من تازگی داشتند.
1- عکس سرباز ژاپنی
در جریان جنگ در جزیره گوادلکانال در سال 1942، نیروهای متفقین با ارتش ژاپن که پیش از آن هیچ آشنایی خاصی با آن نداشتند درگیر شده بودند و مجبور بودند با دشمنی که در ورای یک دیوار از گیاهان سبز، پنهان شده بود، سانتیمتر به سانتیمتر درگیر شوند.
عکاس نشریه لایف به نام رالف مورس در این هنگام عکسهای خوبی از درگیری گرفت.
متأسفانه هر دو سوی جنگ، وحشیگیریهایی از خود نشان دادند، مثلا سر اجساد را قطع میکردند و بر نیزه مینهادند، یا اینکه گردنبندهایی از دندانهای انسانها به عنوان افتخار جنگ برای خود درست میکردند!
در اینجا سر جدا شده یک سرباز ژاپنی را میبینیم.
2- بمباران ماساوا
در 29 می سال 1991، بعد از 30 سال درگیری، اریتره از اتیوپی جدا شد. یک سال پیش از این استقلال، جبهه رهاییبخش مردمی اریتره، یک تهاجم وسیع را علیه بندر ماساوا شروع کرد تا مسیر تغذیه و تسلیح ارتش اتیوپی را جدا کند.
در جریان این حمله، به مدت چند روز شهر آماج بمبهای ناپالم و خوشهای قرار گرفت که در این جریان صدها نفر کشته شدند. یک ماه بعد حمله دیگری شروع شد. مغازهها و داروخانهها از بین رفته بودند و شهروندان درپناهگاهها، گرسنگی میکشیدند.
بیشتر عکسهایی از ماساوا گرفته شد، آنقدر فجیع بودند که راهی به رسانهها پیدا نکردند.
اما در این بین، این عکس که در آن مردی روی یک بمب نشسته است، بسیار تأثیرگذار و تأملبرانگیز بود.
3- یک اشتباه معصومانه
این عکس در سال 2005، توسط کریس هوندروس گرفته شده است و نشان میدهد که هر جنگی میتواند چه پیامدهای قابل پیشبینیای در بر داشته باشد و صحبت از یک جنگ تر و تمیز که در آن تنها نظامیهای یکدیگر را هدف قرار دهند و شهروندان در امان باشند، چقدر بیمعنا است.
ساعت شش صبح، عکاس با یک گروه از نظامیهای آمریکایی که مشغول گشتزنی معمول در شهری در شمال عراق به نام تلعفر شده بودند، همراه شده بود.
به تازگی کمینی علیه سربازان آمریکایی انجام شده بود. در گرگ و میش صبح، ناگهان گروه دیدند که خورویی در حال نزدیک شدن به آنهاست، چند تیر هوایی شلیک شد، اما خودرو با سرعت بیشتری به مسیرش ادامه داد. به همین خاطر سربازها وحشتزده، خودرو را هدف گرفتند.
بعد از توقف خودرو، سربازها با منظره شوکآوری مواجه شده بودند. داخل خودرو فقط اعضای یک خانواده معمولی عراقی بودند: یک مادر و پدر و چهار فرزند آنها.
آنها سربازها را ندیده بودند و وقتی تیر هوایی شلیک شده بود، از روی ترس و در یک واکنش طبیعی خواسته بودند که با سرعت بیشتر از صحنه دور شوند.
هیچ از کدام از کودکان زخمی نشده بودند، اما والدین آنها از شدت جراحات، تقریبا قابل تشخیص نبودند.
تصور کنید جراحت روانیای که این کودکان باید در باقی عمر تحمل کنند. به هر حال سربازها به مقر خود بازگشتند تا به بازی نینتندو مشغول شوند!
4- بازپرس رودزیایی
بین سالهای 1964 تا 1979 به مدت 13 سال، جنگی در رودزیا رخ داد. پارتیزانهای سیاهپوست در این جنگ علیه دولت سفیدپوست، قیام کرده بودند.
عکسالعمل دولت، بیرحمانه بود، آنها برای ریشهکن کردن این پارتیزانها، دست به قتل و شکنجه زدند.
در اینجا عکسی از جی راس بومن را میبینیم:
مردان سیاهپوست مجبور شدند که 45 دقیقه تمام زیر آفتاب سوزان شنا بروند، هر وقت یکی خسته میشد و روی زمین میافتاد، او را به گوشهای میبردند و با شلیک یک گلوله به سر به قتل میرساندند، دست آخر یکی از پارتیزانها باقی ماند که او هم قطعا باید در باقی عمر با آسیب روانی این شکنجه سر میکرد.
5- پاکسازی صحنه جنگ
در جریان جنگهای داخلی آمریکا، در سال 1864، جنگی به نام Cold Harbor رخ داد که تلفاتی 18 هزار نفری در برداشت. میدان جنگ از اجساد کشتهشدگان و پیکر زخمیها پر شده بود، اما 4 روز تمام طول کشید تا دو طرف جنگ بتوانند بر سر حضور امدادگرها و پزشکان در میدان جنگ توافق کنند. وقتی نیروهای پزشکی رسیدند، متوجه شدند که خیلی دیر شده است.
در این زمان، تنها دستور پاکسازی داده شد و تختهای روان، یکی بعد از دیگری از اجساد و قطعات پیکر کشتهشدگان پر میشد.
6- جدا کردن سر گروهبان
در جریان جنگ جهانی دوم، گردن زدن، یکی از شیوههای اعدام توسط ژاپنیها بود.
عکسی که میبینید از جیب یکی از سربازان کشته شده ژاپنی به دست آمد و نشان میدهد که یک سال پیشتر یک گروهبان استرالیایی به نام لئونارد سیفلیت در پاپوآ در گینه نو، گردن زده شده است.
7- جیمز ای کالاهان
این یکی از عکسهای مشهور جنگ ویتنام است و در شمال شهر سایگون گرفته است. در 17 ژوئن سال 1967 گروهی از سربازهای آمریکایی، اسیر یک کمین ویتنامیها شدند و در یک جنگ سه ساعته، 31 نفر از آنها کشته شد و 100 نفری هم زخمی شدند.
عکاسی به نام هنری هوئت این عکس بهیادماندنی را گرفته است: در این عکس سربازاری به نام جیمز ای کالاهان را میبینیم که ناامیدانه میکوشد جان یک سرباز مصدوم را نجات بدهد.
8- حمله به اینچون
در هر جنگی، قربانیهای اصلی شهروندان عادی هستند. جنگ کره در سالهای ابتدایی دهه 1950، یکی از همین جنگهای تأسفآور بود.
پس از پیروزیهای اولیه کره شمالی، آمریکا و نیروهای کره جنوبی دست به یک قمار بزرگ زدند، آنها تصمیم گرفتند یک حمله آبی-خاکی به شهر اینچون در نزدیکی مرز کره شمالی کنند، بلکه بتوانند سئول را پس بگیرند.
این عکس در جریان همین نبرد گرفته شده است.
9- یادگار عامل نارنجی
یکی از جنبههای تأسفآور جنگ ویتنام استفاده آمریکایی از سمی به نام عامل نارنجی بود، آنها با افشاندن این سم روی جنگلها و کشتزارها بعث نابودی پوشش سبز استتارکننده چریکهای ویتنامی میشدند و منابع غذایی آنها را نابود میکردند.
تقریبا 75.5 میلیون لیتر عامل نارنجی روی ویتنام و کامبوج ریخته شد.
با وجود اینکه 4 دهه و نیم از زمان گذشته است، هنوز هم مردم ویتنام درگیر آلودگی سم دیوکسین -عامل مؤثر ماده نارنجی- هستند. فرزندان و نوههای آن نسل، هنوز به صورت ناقص متولد میشوند.
در این عکس یک کهنهسرباز جنگ را میبینیم که در سال 2006، پسر 14 سالهاش را حمام میکند.
10- مراسم تدفین پدر
در این عکس، پسربچه هشت سالهای به نام کریستین را میبینیم که راست ایستاده، سرش را بالا گرفته است، بغض کرده و سعی میکند گریه نکند. سربازی در مراسم تدفین پدرش به او پرچمی هدیه میکند.
یک هفته پیشتر، پدر او در جریان گشتزنی در شهر الانبار عراق، کشته شده بود.
«کریستین» بعد از آن، یک نهاد خیریه درست کرد که به فرزندان سربازان کشته شده جنگ هدایای کریسمش میفرستد.
این نوشتهها را هم بخوانید
دردآور بود…همین
و بعد اسم خودمون رو گذوشتیم انسان های متمدن و هوشمند، هوش و تمدن یعنی این؟
از جنگ متنفرم
از جنگ متنفرم از اینکه یه عده با اسم خون ، زمین و دین و وطن یا هر چیزه دیگه ای انسان ها رو مجبور میکنن تا به بیرحمانه ترین شکل جون هم دیگه رو بگیرن
همیشه برام جای سوال داشت که اگه خدا هست ، پس چرا این همه مردم بی گناه کشته میشن
قدرت و تدبیر و مهربانی خدا رو که میگن داره در این زمینه ها درک نمی کنم
خب جوابش روشنه : ” ما گوسفند نیستیم”
که اگر گوسفند بودیم چوپانی باید ما را به علفزار میبرد، از گرگ و … محافظتمان میکرد، آخوری برایمان میساخت و مسکنمان میداد.
ولی حالا که آدمیم و صاحب اختیار تبدیل شدیم به قطعه ناکوک
حین دیدن عکسا، اصن از دنیا کنده شده بودم. فقط اخم کرده بودم و با دیدن هر عکس مو به تنم سیخ میشد. واقعا میخواستم بهتون فحش بدم آقای مجیدی، ولی دقیقتر که فکر کردم برای درک عمق فاجعه جنگها، دیدن این عکسها ضروریه.
ممنون
ای خدااااااااااااااااا
سلام، تال آفار نه https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%84%D8%B9%D9%81%D8%B1
ممنونم.
سلام
دوست عزیز این اعمال انسانی هستن و به خدا ربطی ندارن چون الان یکی از اعضای داعش یکی رو می کشه یعنی خدا راضیه چون ظاهرا هیچ کاری نمی کنه؟البته بحثش یکم مفصله ولی اگه دوست داشتید به ایمیل من stahrn61 در جی میل پیام بزنید براتون توضیح میدم مفصل
ممنون از مطلب خوبتون که خشونت جنگ رو به خوبی نشون داده.
برای تعداد ۳.۵ میلیارد کشته منبعی دارید؟ با توجه به اینکه در جنگ دوم جهانی که خونینترین جنگ تاریخ بوده حدود هفتاد میلیون نفر کشته شدن این عدد به نظر خیلی زیاده
مطمئنا آمار جایی ثبت نشده، ولی با توجه به کل درگیریهای تاریخ دنیا، ناممکن به نظر نمیرسد.
منبع این پست:
http://listverse.com/2014/10/08/10-shocking-photos-from-the-bitter-heart-of-war/
جنگ چیز عجیبیه. حتی سیر تکامل نتونسته خوی وحشی گری رو از ما ها بگیره.
زیست شناسی میگفت:
; اگر تمام گونه های حشرات نابود بشن در عرض پنجاه سال زندگی و زمین نابود میشه
اگر تمام انسان ها نابود بشن تمام گونه های زنده در عرض پنجاه سال شکوفا میشن;
راست میگفت. انسان یه قاتل خطرناکه.
تو عکس ماساوا یه مرد روی یه بمب نشسته اول فک کردم ژستی گرفته برای عکس گرفتن ولی روی چهره اش زوم کنید به دوربین نگاه نمیکنه تو چهره اش اثری از گریه هم نیست انگار گریه هاشو کرده ولی خالی نشده ، درمانده است.غم بزرگی رو تصور کنید که گریه چاره نمیکنه ادمو .یا اون بچه تو اینچون .
کمی عمیق تر فک کنیم یا حتی اون مرد سیاه پوش چپ دست چاقو بدست که چند وقتیه تو صفحه تلویزیون ظاهر میشه ، دلم بحال اونم میسوزه اونم ادم ترحم برانگیزیه.ایا اون تاحالا لذت محبت کردن لذت رحم کردن ، بخشش و دوست داشتن و لذت انسان بودن رو چشیده ؟
عکس اخر متاثر کننده بود
زندگی ابستن صحنه های رقت باری است که در این پهنه حالت را از انسان بودن بهم میزند و این گونه است که خواسته یا ناخواسته دانسته یا ندانسته در فرجامی که غرق شدن در باتلاق خاک و خون وندانم کاری هاست
کثیف ترین چیز ین دنیا جنگه. جنگ شرمیه بر چهره بشریت.
خدایا یعنی میشه یه روزی دنیا رو بدون جنگ ببینیم
فقط همین بس که اگه چنین جماعتی(انسانی) رو حیوان خطابشون کنید؛ ؛ متاسفانه ارتقاء شخصیت و شعور بهشون دادین.
دوستان دقت کنید در همه این جنگها که نام برده شد یا مستقیم یا غیر مستقیم آمریکا وجود داشت…….
شاید گریزی از جنگ نیست!
فقط جنگ نیست که هویتی متوحش و نه متمدن برای نوع بشر رقم میزند، خود نفت و ماهیت اقتصادی و طبیعت آن کلیت ساکنان این سیاره را در استفاده جهت کاربرد انرژی و تولید در توحشی ناگزیر متوقف میکند.
بسیار زشت ولی تاثیرگذار بود
لطفا از تصاویر جنگ ایران-عراق هم با همین مضمون بذارید