نخستین معتاد گوگل گلس، درمان شد!
اعتیاد به اینترنت یا گجتها هنوز در مرجع معتبر تشخیصی بیماریهای روانپزشکی یا DSM قرار نگرفته است و صرفا در بخش ضمیمه DSM این مشکل جزو اختلالاتی قرار گرفته است که باید مطالعه بیشتری روی آن صورت بگیرد. با این همه گاه و بیگاه، اخباری در مورد بعضی از موارد اعتیاد اینترنتی منتشر میشود.
تازهترین مورد یکی از کارکنان نیروی دریایی آمریکا بود. این مرد 31 ساله، دو ماهی بود که او گوگل گلس خریده بود و البته مشکل اعتیاد به الکل را هم داشت، او میپنداشت که با گوگل گلس میتواند با سرعت بیشتر فهرست کالاهای انبار شده نیروی دریایی را تهیه کند. اما بعد از مدتی دچار وابستگی به گوگل گلس شد، طوری که جز هنگام خواب یا شستشو گوگل گلس را از روی صورت برنمیداشت.
وقتی که مجبور میشد گوگل گلس را بردارد، علایم ترک در او ظاهر میشود و پرخاشگر و تحریکپذیر میشد. به علاوه او دست او ناخودآگاه به سمت شقیقه راستش میرود تا وجود عینک را چک کند و با لمس دسته آن، تنظیمات عینک را انجام بدهد! او در خواب میدید که از پنجره کوچک گوگل گلس مناظر را میبیند.
پزشکان موفق شدند، بعد از 35 روز این مرد را ترک بدهند و از شر الکل و گوگل گلس برهانند. برای کامل شدن روند درمان او باید برنامه 12 پلهایترک الکل را هم ادامه بدهد.
با خواندن این داستان، به این فکر کردم که شاید روزی همراه داشتن دائمی وسایل هوشمند پوشیدنی، دیگر اعتیاد محسوب نشود و از نظر تکنیکی یکی شدن ما و گجتهایمان چنان تنگاتنگ شود که کسی اصلا در پی ترک نباشد.
منبع: گاردین
این نوشتهها را هم بخوانید
یه روزی میرسه که یکی میشیم با این گجت ها! :|
مکالمه معتادان گوگل گلس:
داداششش دستم به عینکم نمی رسه.
آره با وفا اون تکمه ارشالو بژن .
اشغری یه آپدیت جدید اومده هیولا .. عصری قراره از تیمور گوگ بگیرم
فرار کن مامورا ی سایبری…
چون گلس بوده (بخاطر لزوم پوشیدن) موضوع برجسته شده. وگرنه خیلی از ماها همیشه گوشیمون کنار دستمونه و در کوچکترین فرصتی که پیش میاد میریم تو کارش!
این متن رکورددار تعداد کلمه او بود.توی هر جمله حداقل دو بار او استفاده شده.
باور کنین یکی از دلایلی که من گوگل گلس نمی خرم همینه! معتاد به اینترنت که هستم اونم اضافه چه ترک با مشقتی میشه؟