در شرح حال و معاینه بیمار دچار تهوه و استفراغ چه نکاتی مهم هستند؟
شرح حال به تعیین علت تهوع و استفراغ توجیه نشده کمک می‌کند. داروها، سموم و عفونت‌های گوارشی اغلب علایم حاد ایجاد می‌کنند در حالی که بیماری‌های تثبیت شده موجب بروز شکایات مزمن می‌شوند. انسداد پیلور و گاستروپارزی، طی یک ساعت پس از غذا یاعث ایجاد استفراغ می‌شود در حالی که استفراغ ناشی از انسداد روده دیرتر رخ می‌دهد. در موارد شدید گاستروپارزی، محتویات استفراغ یاقی مانده مواد غذایی خورده شده در چند ساعت یا چند روز قبل است. هماتمز، شک به زخم، بدخیمی یا پارگی مالوری – ویس (Mallory – Weiss syndrome) را بر می‌انگیزد. استفراغ حاوی مواد مدفوعی، در انسداد قسمت دیستال روده باریک یا کولون مشاهده می‌شود. استفراغ صفراوی، انسداد معده را رد می‌کند در حالی که استفراغ مو غذایی هضم نشده بر دیورتیکول زنکر (Zenkers diverticulum) یا آشالازی منطبق است. تخفیف درد شکمی توسط استفراغ از مشخصات انسداد روده باریک است اما استفراغ کردن اثری بر درد ناشی از پانکراتیت یا کوله سیستیت ندارد. کاهش وزن قابل توجه موجب بروز نگرانی درباره وجود بدخیمی یا انسداد می‌شود. تب وجود التهاب را مطرح می‌کند حال آن که در موارد بروز سردرد یا تغییرات میدان بینایی، علل داخل جمجمه‌ای در نظر گرفته می‌شود. سرگیجه یا وزوزگوش نشان دهنده بیماری لابیرنتی است.
معاینه فیزیکی، اطلاعات حاصل از شرح حال را کامل می‌کند. هیپوتانسیون ارتوستاتیک و کاهش تورگور پوستی نشانگر از دست دادن مایع داخل عروقی است. اختلالات ریوی این نگرانی را بر می‌انگیزد که مواد استفراغ شده آسپیره شده باشند. سمع شکم ممکن است فقدان صداهای روده همراه با ایلئوس را آشکار نماید. افزایش ناگهانی در صداهای با فرکانس بالا حاکی از وجود انسداد روده است، در حالی که صدای مشک (succession splash) هنگام حرکت ناگهانی بیماری به پهلو، در گاستروپارزی یا انسداد پیلور یافت می‌شود. تندرنس یاگاردینگ غیرارادی، شک به وجود التهاب را بر می‌انگیزد اما وجود خون در مدفوع دال بر آسیب مخاطی ناشی از زخم، ایسکمی یا تومور است. بیماری‌های عصبی موضعی تظاهر می‌کنند. توده‌های قابل لمس یا آدنوپاتی به نفع وجود نئوپلاسم هستند.
