بدون فناوری چاپ سه‌بعدی شاید درمان موفق تومور لگن این مرد 65 ساله، غیرممکن بود
چندی وقتی بود که آقای اسمیت از دردی در لگن خود شاکی بود. متأسفانه بررسی‌ها نشان دادن که او مبتلا به تومور لگن شده و بایستی جراحی شود.
اما مشکل اینجا بود که تومور استخوان لگن را هم درگیر کرده بود و برای اینکه این مرد، بعد از جراحی مجددا قادر به راه رفتن باشد، باید قسمت‌های درگیر استخوان که باید برداشته می‌شدند، دوباره بازسازی می‌شدند.
به همین خاطر پزشکان دپارتمان ارتوپدی و ترومای بیمارستان شاهزاده ویلز در هنگ گنگ، به فناوری چاپ سه‌بعدی روی آوردند.
قبل از عمل؛ ابتدا با سی تی اسکن، وسعت درگیری به دقت مشخص شد و یک مدل سه‌بعدی از تومور ساخته شد.
بعد مهندسان پیوند، وارد شدند و یک مدل سه‌بعدی و دقیق از پیوند مصنوعی ساختند. این پیوند مصنوعی باید به قدت از نظر زیستی و مکانیکی بررسی می‌شد. یکی از نرم‌افزارهای مورد استفاده برای این بررسی، نرم‌افزار Abaqus بود.
پیوند باید طوری ساخته می‌شد که امکان نصب روی بافت سالم باقیمانده را می‌داشت و نیز باید می‌توانست همه تنش‌های مکانیکی بعد از کارگزاری را تحمل کند، طوری که وزن بیمار، بعد از اینکه سرپا می‌شد، در تمام پیوند توزیع شود و در جای خاصی تمرکز پیدا نکند و باعث تخریب پیوند نشود.
بعد از بررسی‌های لازم سرانجام پیوند با آلیاژ خاصی از تیتانیوم به نام Ti6A14V و استریل شد.
قبل از عمل جراحی، یک مدل سه‌بعدی از پیلی‌آمید برای تمرین قبل از عمل ساخته شد، تا پزشکان از چفت شدیدن بافت پیوندی در محل مطمئن شوند.
و سرانجام عمل جراحی با موفقیت انجام شد. 4 هفته بعد از عمل بیمار توانست راه برود و 8 هفته بعد، بیمار می‌توانست، لگن‌اش را به راحتی کنترل کند. و حالا که 10 ماه از عمل گذشته، این بیمار هیچ دردی ندارد و بدون کمک یا عصا می‌تواند راه برود. خوشبختانه تومور هم فعلا برنگشته است.
دانشمندان به تازگی کرم‌چاله‌ی مغناطیسی ایجاد کردند. از این روش می‌توان در دستگاه‌های ام‌آر‌آی و برخی دیگر از دستگاه‌های پزشکی که در مجاورت میدان مغناطیسی شدید دچار اختلال می‌شوند، استفاده کرد و توأماً از دستگاه‌های مختلف استفاده کرد. این یکی از کاربردهای کرم‌چاله‌های مغناطیسی است.