درسنامه و راهنمای خبرخوانی، فیدخوانی و سوژهیابی – قسمت دهم: چطور سوژه برای وبلاگنویسی پیدا کنیم؟
گاهی اوقات ما شخصا سوژههای زیادی شامل خاطرات و دیدگاهها و روزنوشتهای خود داریم، گاهی هم ماهیت وبلاگ ما طوری است که باید برای پیدا کردن مطالب تازه مرتب مطالعه و وبگردی کنیم.
پیدا کردن سوژه برای وبلاگ گاهی شبیه ماهیگیری میماند، گاهی ما ساعتهای منتظر به قلاب افتادن یک ماهی میافتیم و خبری نمیشود و گاهی هم آنقدر سفره دریا پربرکت است که ما نمیدانیم، روی کدام سوژه کار کنیم.
علاوه بر منابع اینترنتی، کتابها و مستندها و مجلات هم سوژههای خوبی برای نوشتن فراهم میآورند. مجموعه فیدی که در یکی از پستهای قبلی تقدیم شما شد، بالقوه آنقدر سوژه دارد که میتوانید با استفاده از آن هر روز از داشتن چند سوژه خوب و ناب مطمئن باشید.
اما سؤال اصلی این پست این است که کدام سوژه برای نوشتن در وبلاگ مناسب است و کار روی کدام یک، تنها اتلاف وقت است و مخاطبی پیدا نمیکند.
به گمان من هر بلاگری، در آغاز کار باید کمی آزمون و خطا کند تا بتواند ذائقه خاص مردم را پیدا کند.
بدیهی است که حرکت دائم در جهت سلیقه مردم، کار درستی نیست، چون ما باید سلایق و علایق خودمان را هم در نظر بگیریم. بنابراین به صلاح است که سوژهها به نوعی فصل مشترک علایق ما و عامه مردم باشند.
سعی کنید اگر به یک خبر جنجالی و متناقض برخوردید، حتما صحبت آن را با جستجویی در اینترنت، چک کنید، مبادا که با انتشار یک خبر نادرست، اعتبار خبری خودتان را زیر سؤال ببرید.
همیشه به اخبار روز توجه کنید و ببینید آیا می توانید در لابلای آنها خبر جذابی پیدا کنید که با بسط دادن آن، تبدیل به یک سوژه وبلاگی شود
یک سؤال اساسی که شخصا من همیشه موقع انتخاب سوژه از خودم میپرسم: که چی بشه!
من همیشه در خیال تصور میکنم که خوانندهای در حال خواندن یکی از پستهای من است و با دیدن آن از خودش میپرسد که این پست چه اهمیتی میتواند برایش داشته باشد و اصلا آیا بهتر بود اصلا نوشته نمیشد؟!
مثلا وقتی شما یک سوژههای فناورانه تحلیلی دارید که در سایتهای دیگر کار نشده، چه لزومی دارد که بیایید و مثلا در مورد تست انداختن آیفون در مواد مذاب بنویسید!
البته مطالب تفریحی و غیرجدی در بین مطالب جدی و تحلیلی همیشه لازم هستند، اما اگر محور سایت شما مطالب غیرکاربردی و غیرتأثیرگذار باشد، هیچگاه نمیتوانید خود را مطرح کنید.
برخی از اخبار که فینفسه جالب هستند، ممکن است توسط یک منبع خبری به صورت بسیار خلاصه عنوان شوند. در این صورت شما ممکن است با پیدا کردن همان خبر در یک خبرگزاری دیگر، به نکات جالبی بربخورید که نوشتن در مورد آنها خوانندگان شما را بسیار تحت تأثیر قرار بدهد.
نکته: حتی منابع به ظاهر معتبر اینترنتی، اصطلاحا در حکم وحی منزل نیستند و ممکن است حاوی اشتباهات فاحشی چه در بخش نقل خبر و چه در تحلیل باشند. شهامت داشته باشید و وقتی با تحلیل نادرست یک کارشناس به ظاهر مشهور فرنگی روبرو میشوید، تحلیل خودتان را هم مطرح کنید.
مطالب خود را بسط بدهید!
گاهی سایتهای مرجع بدسلیقگی میکنند و از ذکر یک حاشیه جذاب خبر خودداری میکنند، اما همین حاشیه ممکن است ارزش دوچندانی برای مطلب شما ایجاد کند.
تکراری ننویسید!
اینترنت پر از سوژه هست! هیچگاه تصور نکنید که مثلا در موسم نمایشگاه فناوری CES، تنها سوژه جذاب فناورانه تنها و تنها نوشتن در مورد این نمایشگاه است. بگردید و مطالب غیرتکراری پیدا کنید و با نوشتن در مورد آنها، وبلاگ خود را برجسته و چهره کنید!
[mks_separator style=”solid” height=”2″]با انتشار این پست، این درسنامه کوچک به پایان میرسد. اما هنوز انبوهی مطالب ریز در همین قسمت کار با فیدخوانها، به خصوص در بخش ویژگیهای جانبی اینوریدر باقی میمانند، همان طور که در قسمت سوژهیابی و تحلیل خبر و مبحث داغ این روزها یعنی fake news، کلی حرف ناگفته باقی مانده است.
تلاش من این بوده که در قالب این ده پست، شالودهای برای مباحث بعدی ایجاد کنم تا بتوانم مطالب بعدی را با فاصله روی آن سوار کنم.
[mks_separator style=”solid” height=”2″]سخن نهایی:
1- اگر به سبب تنبلی و نداشتن وقت آزاد مهارت فیدخوانی را هرگز نیاموخته بودید، سعی کنید با صرف چهار پنج ساعت وقت، یک بار برای همیشه این کمبود خود را رفع کنید. مطمئن باشید که هزاران برابر این زمان، در آینده سود خواهید برد.
2- فیدخوانی را به یک دوست یا عضو خانواده خود بیاموزید. مثلا اگر همسرتان 24 ساعته سرش در تلگرام است، چه اشکالی دارد که برایش اپلیکیشن اینوریدر را نصب کنید، منابع پیشنهادی ما را به ان بیفزایید و او را با یک دنیای نو و بسیار غنیتر آشنا کنید؟!
3- اگر علاقه کافی و مهارتهای ابتدایی برای وبلاگنویسی را دارید، شروع کنید به وبلاگنویسی، شما میتوانید از هفتهای یک پست شروع کنید و بعد به تناسب فعالیت خود را افزایش دهید.
4- لطفا به هر طریقی که میتوانید این درسنامه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
مشاهده کل مطالب این درسنامه
این نوشتهها را هم بخوانید
سلام بر آقای مجیدی عزیز،
بسیار تا بسیار ممنونم از این مطالب عالی.
من از اون دسته کاربران بسیار غیرفعالیم که شاید حدود ۳ یا ۴ ساله که مطالب یک پزشک رو میخونم ولی سرجمع شاید ۱۰ تا نظر هم ندادم باشم! : )))))
ولی خوب با اشتراک گذاری مطالب سعی میکنم حداکثر حمایتی که میتونم رو داشته باشم،
چند نکته رو میخواستم ذکر کنم:
نکته الف: برای من پیگیری فیدها با افزونه فایرفاکس فیدلی بسیار راحته، به شما هم پیشنهاد میکنم حتما تستش کنید بسیار روون و بدون باگ هست
https://addons.mozilla.org/en-US/firefox/addon/feedly-notifier/?src=userprofile
یک افزونه دیگه هم بود برای اضافه کردن سریع لینک ها فیدلی، اینطوری دیگه نیاز به وارد کردن دستی توی سایت فیدلی نیست و آدم یادش نمیره!
نکته ب: لینک کوتاه شده ای که زدید توسط گوگل حذف شده گویا:
https://goo.gl/vgJBul
https://goo.gl/vgJBul – this goo.gl shortlink has been disabled. It was found to be violating our Terms of Service. Click here and here for more information about our terms and policies respectively.
نکته ج: احساس میکنم توی این قالب یک پزشک شدیدا بخش کامنت مورد کم لطفی قرار گرفته! خیلی جمع و جور پایین صفحه هست و حتی انتهای مطالبتون کاربران رو هم دعوت به اظهار نظر نمیکنید، اگر روی بخش نظرات بیشتر مانور بدید و حتی بیاریدش بالای بسیار هم نظردهی مطالب بیشتر میشه و هم از جهت سئو و تایم آن سایت کاربر بهتره!
این دست مطالبتون خیلی مورد علاقه من هستند، همین طور مدت هاست توی فکر مطالب آموزشی برای فعالیت در شبکه های اجتماعی هستم، شخصا هنوز مطلبی ندیدم که به صورت تجربی و دقیق مراحل عضویت و استفاده از توییتر و یوتیوب و … رو برای کاربران ایرانی تشریح کنه
توییتر این چند وقت بسیار مد نظر خبرگزاری ها و سیاسیون بوده ولی بسیاری از سیاسیون با اینکه علاقهمند به توییتر هستند، ولی به دلیل عدم وجود آموزشی روان و مرتب برای شروع و استفاده از توییتر، ازش چشم پوشی میکنن!
اگر مشابه این مطالب آموزش فید، برای توییتر هم مطلبی بنویسید بدون شک کمک شایانی به استفاده بیشتر از توییتر و زمینه سازی برای رفع فیلتر آن خواهد بود!
عذرخواهی میکنم برای این نظر طولانی، جبران این ۳-۴ سال نظر ندادنه! : )))
یک نظر هم از شما میخواستم، من مدت هاست درگیر لینوکس و نرم افزارهای آزاد هستم، وبلاگ های لینوکسی فارسی زبان شدیدا فعالیتشون کمه، شاید از بین ۵۰ وبلاگی که من سراغ دارم، حداکثر هفته ای ۴-۵ مطلب خوب و درست درمون نوشته بشه!
قبلا چند باری وبلاگ نوشتم و بازدهی خیلی خوبی داشته، الان میخوام مجدد استارت بزنم اما بزرگترین مشکل اینه که در این حوزه عمده فارسی زبانان مطالب وبلاگ های انگلیسی رو میخونن، و همچنین حجم کاربرای انگلیسی زبان هم بسیار زیاده
به نظر شما اگر من بخوام وبلاگی در این زمینه بزنم که در جهت کاری هم برام مفید باشه و برای مثال بعدا شرایط مهاجرت و یا کار در ممالک خارجه (!) بشه، به فارسی بنویسم یا انگلیسی؟
به انگلیسی خیلی عالی تسلط ندارم ولی خوب دست و پا شکسته میشه منظور رو رسوند! به ساختن ویدیوهای آموزشی و آموزش های یوتیوبی هم بسیار علاقه دارم اما همچنان در شَکَم که آیا از پسش بر میام یا نه! اگر تجربه ای از وبلاگ نویسی به انگلیسی دارید ممنون میشم بگید
تشکر فراوان
:X
خوب همیشه سوژه هست ولی هم باید به موضوع وبلاگ مرتبط باشد و هم باید طوری نوشت که مطلب تکراری و خسته کننده نباشد
تمام ده قسمت رو مطالعه کردم , یکی از بهترین مطالب چند سال اخیر بود , ممنون از شما , ترغیب شدم به فیدخوانی روی بیارم
حس میکنم یه چیزی توم زنده شده !!! یک دنیا ممنون..
با سلام و تشکر ا مطالب مفیدتون
ممنون از مطلب مفیدتون حقیقتا که نوشتن محتوای خاص برای وبلاگ کار سختیه و نبود تجربه این وسط به شدت از کیفیت کار کم میکنه
سلام
شما که لطف کردین و این مطالب مفید رو نوشتین
یه مجموعه هم بنویسید که نگارش رو یاد بده. یه چیزی مثه کارگاه نگارش
شاید مشکل خیلی ها مثل من این باشه نوشتن بلد نیستیم. خیلی ایده ها ممکنه تو ذهنمون باشه ولی نمیتونیم رو کاغذ بیاریم. نمیدونیم از کجا شروع کنیم. با اینکه شاید خیلی بهش فکرکرده باشیم ولی وقتی شروع میکنیم به نوشتن، نمیتونیم مطالب رو بهم پیوند بدیم و در آخر مقاله ای از آب دربیاریم که مخاطب از خوندنش حداقل سردرگم نشه. با خودش نگه این زبون بسته چی میخواست بگه! دنبال چی بود؟
ممنون
سپاس فراوان از این مجموعه آموزش هایی که تدارک دیده بودید . واقعا عالی و کارآمد بود . مرسی …