همین الان یک هواپیمای جاسوسی روسیه در بالای خاک آمریکا در حال فعالیت است و آمریکا در عین آگاهی، کار خاصی نمی‌کند! چون کار این هواپیما، قانونی است!
از 10 تا 15 آوریل، یک هواپیمای نظامی ترابری روسیه که تغییر کاربری داده، با داشتن دوربین‌ها و حسگرهای پیشرفته در بالای خاک آمریکا در حال پرواز خواهد بود. این هواپیما فعالیت‌های دولت آمریکا را رصد خواهد کرد.
آمریکا هم کاملا از این امر آگاه است، اما هیچ برخوردی نخواهند کرد.
چرا؟
چون این کار طبق معاهده آسمان‌های باز صورت می‌گیرد:
معاهده آسمان‌های باز توافقنامه‌ای بین ۳۴ کشور جهان است که در خصوص اجازه پرواز هواپیماهای جاسوسی و تجسسی بر فراز مناطق کشورهای عضو این معاهده می‌باشد. این معاهده جهت ایجاد درکی متقابل و اطمینان به کشورهای امضا کننده در خصوص کلیه تحرکات و فعالیت‌های نظامی که ممکن است باعث نگرانی آنها شود، ایجاد شده است. معاهده آسمان‌های باز یکی از بزرگ‌ترین تلاش‌های بین‌المللی برای هرچه شفاف‌تر کردن فعالیت‌های نظامی است.
مفهوم اولیه این طرح در سال ۱۹۵۵ توسط دوایت آیزنهاور، رئیس جمهور وقت آمریکا، به شوروی در کنفرانس ژنو ارائه شده بود که با مخالفت روس‌ها روبه‌رو شد. بعد از مخالفت شروری، این طرح برای سال‌ها از دستور کار خارج شد که در نهایت در دوران ریاست جمهوری جرج بوش پدر مجدداً درمورد آن بحث شد که منجر به امضای توافقنامه‌ای در ۲۴ مارس ۱۹۹۲ شد. در نهایت نیز از اول ژانویه ۲۰۰۲ این طرح عملیاتی و اجرا شد.
اعضای فعلی این معاده شامل این کشورها هستند: بلاروس، بلژیک، بوسنی و هرزگوین، بلغارستان، کانادا، کرواسی، جمهوری چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، گرجستان، آلمان، یونان، مجارستان، ایسلند، ایتالیا، لیتوانی، لوکزامبورگ، هلند، نروژ، لهستان، پرتغال، رومانی، روسیه، اسلوواکی، اسلوونی، اسپانیا، لتونی، سوئد، ترکیه، اکراین، بریتانیا و آمریکا.
خب، گرچه کشورهای صاحب قدرت هسته‌ای و سلاح‌های نامتعارف با ماهواره‌های جاسوسی و شیوه‌های دیگر، به دقت فعالیت هم را زیر نظر دارند، اما همیشه به راه‌های دیگری هم برای نظارت نیاز داشتند. بدون این شیوه‌های نظارت اصولا معاهده‌های بین‌المللی کنترل سلاح‌های هسته‌ای مثل پیمان استارت نو معنی خاصی نداشت.
هواپیمای جاسوسی یا شاید بهتر باشد دقیق‌تر بنویسیم نظارتی روسیه، در قسمتی از مأموریت خود بر فراز آسمان کانادا هم پرواز خواهد کرد و در همین زمان متخصصان آمریکایی و کانادایی هم مأموریت مشابهی را در روسیه انجام خواهند داد.
آمریکا معمولا از هوایماهای مدل OC-135B transport و روسیه از دو هواپیمای توپولف Tu-154ON transport و آنتونوف An-30 استفاده می‌کند.
این هواپیماها اجازه دارند که از انواع حسگرها و دوربین‌های ویدئویی و پانورامایی و فروسرخ استفاده کنند. البته قبل از پرواز همه تجهیزات بازرسی می‌شوند تا اطمینان حاصل شود هواپیماها مسلح نیستند یا وسیله جاسوسی/نظارتی غیرمتعارفی استفاده نمی‌شود. مثلا یکی از چیزهای ممنوع استفاده از رادار است.
نکته دیگر این معاهده آسمان‌های باز این است که هر اطلاعاتی که طی یک بازرسی توسط یکی از کشورها به دست آید، باید در اختیار همه کشورهای عضو قرار گیرد.
یک جلسه بازرسی هوایی می‌تواند در هر زمانی صورت بگیرد، اما طبق معمول و عرف، طرفی که قصد بازرسی دارد، از پیش به کشور هدف اطلاع میدهد که قصد بازرسی دارد.
بر اساس مساحت کشور تحت بازرسی، تعداد پروازهای مجاز متغیر است. مثلا روسیه و آمریکا به هم اجازه می‌دهند که 42 پرواز بازرسی بر فراز خاک‌های یکدیگر داشته باشند. در حالی که 12 پرواز بر فراز فرانسه و دو پرواز بر فراز پرتغال کافی است.
پروازهایی که الان در حال انجام هستند، جلسه نهم و دهم پروازهای بازرسی روسیه در سال 2017 هستند.
با توجه به متن تیتر میتوانست به این صورت نیز باشد
“همین الان یک هواپیمای جاسوسی آمریکا در بالای خاک روسیه در حال فعالیت است و روسیه در عین آگاهی، کار خاصی نمی‌کند! چون کار این هواپیما، قانونی است!”
یک پزشک تو هم شیطون شدی؟! روسیه دوست خوبی نیست!
وقتی قراره با آگاهی کامل “کشور مورد بررسی” این عملیات صورت بگیرد،آیا میشود اسمش را جاسوسی یا به قول شما نظارتی گذاشت؟
اگر کشور مورد نظر پروژه سری داشته باشد،حاضر میشود تمام و کمال آن پروژه را جهانی کنه؟!