سرطان پروستات - عوامل ایجاد کننده و راه‌های تشخیص و درمان

تقریبا %۱۰۰ موارد آدنوکارسینوم است.
سرطان پروستات عمدتا بعلت کارایی غربالگری در آن موضوع مورد بحثی است.
در حالیکه تعداد زیادی از مردان دچار سرطان پرستات می شوند تعداد کمی گرفتار بیماریزایی و مرگ و میر مستقیم آن می شوند.
متاسفانه نمی توان تعیین کرد که چه کسانی زنده می مانند و بدون مشکل با بیماریشان زندگی می کنند و یا اینکه چه کسانی دچار علائم و نتایج وخیم ناشی از آن می شوند + درمان ممکن است بیماریزایی و میرایی قابل توجهی را از قبیل ناتوانی جنسی، بی اختیاری ادرار و عفونت به دنبال داشته باشد.

غربالگری مورد بحث است زیر شواهد قطعی مبنی بر بهبود پیامدها تغییر نتیجه با غربالگری وجود ندارد.
در افراد با سابقهٔ فامیلی مثبت و نژاد آفریقایی – آمریکایی در معرض خطر باید غربالگری از ۴۰ سالگی شروع شود.
در سایرین غربالگری از ۵۰ سالگی آغاز می شود.
روش های غربالگری، معاینه انگشتی رکتوم PSA – (DRE)
بیوپسی توده پروستات تشخیص دهنده است
درد استخوان، افزایش آلکالین فسفاتاز یا هایپرکلسمی می تواند نشان دهندهٔ متاستاز به استخوان باشد.

پیش آگهی به درجه و مرحلهٔ بیماری بستگی دارد.
از ۲ سیستم استفاده می شود ۱ – gledon score (از نظر بافت شناسی) ۲- TNM (اندازه تومور، غدد لنفاوی، متاستاز)
میزان بقای ۵ ساله

-خوب تمایز یافته (۱۰۰%)

– تمایز ضعیف: < 70%