آیا سفر انسان به ماه یک دروغ بزرگ است؟!

بنابراین این تصور شکل گرفت که ناسا بعد از پی بردن به ناممکن بودن این مأموریت، یک فرود ساختگی ترتیب داده تا در مسابقه فضایی با اتحاد جماهیر شوروی سابق به این کشور ضربه‎ای محکم وارد کند. کشوری که در آن زمان با فرود موفقیت‌آمیز کاوشگرش بر سطح ماه از رقیبش پیش افتاده بود.

به محض بازگشت سفینه فضایی آپولو ۱۱، شایعاتی به راه افتاد که واقعی بودن فرود نیل آرمسترانگ بر ماه را زیر سوال می‎برد؛ لحظه‎ای که برای همیشه با این جمله معروف آرمسترانگ در ذهن‎ها ثبت شد: ” این قدمی است کوچک برای انسان و جهشی عظیم برای بشریت.”

با انتشار کتابی به نام “ما هرگز به ماه نرفتیم: کلاهبرداری ۱۰ میلیارد دلاری آمریکا” در سال ۱۹۷۶، این شایعات ابعاد بزرگ‎تری پیدا کردند. نویسنده این کتاب بیل کیسینگ بود، خبرنگاری که در بخش روابط عمومی یکی از شرکت‎های پیمانکار ناسا کار می‎کرد. بحث‎هایی را که او در این کتاب مطرح کرد بعدها منکران فرود آپولو ۱۱ بر ماه به کار گرفتند.

تکان خوردن پرچم آمریکا در نبود جو

تصاویر فرود آپولو ۱۱ برای کسانی که سفر به ماه را انکار می‎کردند مجموعه مدرک بود. آن‌‎ها می‎پرسیدند چرا در فضای پس‎زمینه سطح ماه ستاره‎ای دیده نمی‎شود و پرچم آمریکا در محیطی که هوا در آن جریان ندارد تکان خورده است.

مایکل ریچ، ستاره‎شناس از دانشگاه کالیفرنیا می‎گوید برای رد این تئوری یک توجیه علمی وجود دارد. پرچم به دلیل فشاری که آرمسترانگ و دیگر فضانورد همراه او به نام باز آلدرین موقع فرو کردن آن در زمین وارد کرده‎اند، چین خورده و از آنجایی که جاذبه در سطح ماه یک ششم جاذبه زمین است، پرچم به همان حالت باقی مانده است.

آسمان بدون ستاره

نکته دیگری که انکار کنندگان مأموریت آپولو ۱۱ روی آن دست گذاشته‎اند، آسمان بدون ستاره در تصاویر مربوط به فرود آپولو ۱۱ بر ماه است. اما این در واقع نتیجه تضاد شدید میان مناطق روشن و تاریک تصویر است که در عکاسی پدیده‎ای رایج به حساب می‎آید.
اما دلیل این اتفاق چیست؟ برایان کوبرلین، استاد اخترفیزیک موسسه فناوری راچستر می‎گوید از آنجایی که سطح ماه نور خورشید را منعکس می‎کند در تصاویر بسیار روشن می‎افتد.

این روشنایی باعث می‎شود ستارگان نسبتا کم نور در تصاویر تاریک‎تر به نظر برسند. به همین دلیل است که در عکس‎های مأموریت آپولو ۱۱ ستاره‎ها دیده نمی‎شوند. در واقع نور ستاره‎ها بسیار ضعیف است. احتمالا زمان نوردهی دوربین هم بالا بوده است.

ردپاهای جعلی

ادعاهای جعلی بودن فرود بشر بر ماه، ردپاهای به جا مانده فضانوردان بر ماه را هم هدف قرار داده‎اند. آن‎ها معتقدند به دلیل نبود رطوب در سطح ماه تصویر معروف ردپای آلدرین نمی‎تواند واقعی باشد.

مارک رابینسون، استاد دانشگاه ایالتی آریزونا برای این یک توجیه علمی دارد. سطح ماه با لایه‎ای از سنگ‎ریزه و گرد و خاک به نام “سنگ پوشه” یا “رگولیت” پوشیده شده است. این لایه بسیار نرم است و وقتی رویش قدم بگذاری براحتی فشرده می‎شود. ذراتی که این لایه را تشکیل داده‎اند خاصیت چسبندگی دارند و به همین دلیل حتی وقتی پایت را بلند کنی، رد پا همچنان شکل خود را حفظ می‌کند.

نکته دیگری که رابینسون به آن اشاره می‎کند این است که ردپاها ممکن است میلیون‎ها سال بر سطح ماه باقی بمانند چون آنجا اتمسفر وجود ندارد و در نتیجه از وزش باد هم خبری نیست.

چطور آپولو ۱۱ از کمربند وان آلن به سلامت گذشت؟

یکی از پرطرفدار‎ترین تئوری‎های توطئه در باره فرود انسان بر ماه این است که کمربند وان آلن باید باعث مرگ فضانوردان می‎شد.
کمربند وان آلن پرتوهایی هستند دورادور زمین و نتیجه برهم‌کنش باد خورشیدی با میدان مغناطیسی زمین.

در مراحل اولیه مسابقه فضایی، پرتوهای این کمربند یکی از نگرانی‎های اصلی بود؛ اینکه فضانوردان در معرض میزان کشنده‎ای از این پرتوها قرار بگیرند.

اما به گفته ناسا، سرنشینان آپولو ۱۱ در سفر خود به ماه کمتر از دو ساعت در کمربند وان آلن بودند و در نقاطی که تشعشعات به حداکثر می‎رسند حتی پنج دقیقه هم باقی نماندند؛ یعنی آنقدر آنجا نبودند که پرتوها رویشان اثر کند.

مدارک تصویری علیه تئوری‎های توطئه

ناسا چند سال پیش تصاویری را منتشر کرد که مدارگرد شناسایی ماه (Lunar Reconnaissance Orbiter) از محل فرود همه سفینه‎های پروژه آپولو گرفته بود.

این تصاویر را یک کاوشگر فضایی گرفته که از سال ۲۰۰۹ در اطراف ماه در گردش بوده و ثابت می‎کنند سفینه‎های آپولو روی ماه فرود آمده‎اند.

در یکی از این تصاویر محل فرود آپولو ۱۱، اثرات به جا مانده بر سطح ماه و حتی بقایای ماه‎نشین دیده می‎شوند. تصاویر همچنین نشان می‎دهند شش پرچمی که فضانوردانان مأموریت‎های مختلف آپولو در ماه نصب کرده‎اند هنوزبه همان شکل باقی مانده‎اند. کاوشگر فضایی سایه پرچم‎ها را هم بر سطح ماه یافته است.

تنها استثنا پرچم آپولو ۱۱ است که به گزارش باز آلدرین یکی از اگزوزهای موتور ماه‎نشین موقع بلند شدن آن را انداخت.

اگر سفر به ماه دروغ بود، چرا شوروری ساکت ماند؟

برای اثبات این که در روز ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹ نیل آرمسترانگ بر ماه قدم گذاشت، مدارک علمی کافی وجود دارد و با اینکه نادرستی تئوری‎های توطئه درباره فرود بر ماه مشخص شده اما این نظریات همچنان بسیار پرطرفدار هستند و همه جا از آن‌ها صحبت می‌شود.

یکی از سوالاتی که معمولا از طرفداران تئوری‎های توطئه سفر به ماه پرسیده می‎شود این است که چرا شوروی به این غافله نپیوست؟ کشوری که در بحبوحه جنگ سرد با آمریکا، یک پروژه سری برای فرستادن فضانورد به ماه را دنبال می‌کرد.

رابرت لائونیوس، مورخ ارشد پیشین ناسا می‎گوید: “اگر سفر ما به ماه ساختگی بود، شوروی توانایی و انگیزه این را داشت که چنین چیزی را ثابت کند. آن‎ها هیچوقت حتی یک کلمه هم حرف نزدند و این از نظر من بیانیه‎ای بسیار قدرتمند است.”

منبع: بی بی سی