هزار عکس از آسمان نیویورک در یک چیدمان عکس عظیم
قرار است به زودی در ترمینال B نیویورک یک نمایشگاه عکس بینظیر برگزار شود.
این نمایشگاه و گالری عکس، کاری است از عکاسی به نام سارا سزه.
او هزاران عکس که از آسمان نیویورک در بازه زمانی صبح تا غروب گرفته شده و طیف رنگیای از آبی روشن تا نارنجی آخر روز را دارند، روی صفحههای از آلومینیوم نصب کرده و با آرایهای کروی، در کمار هم چیده است.
نام این نمایشگاه توسط سارا سزه، کوتاهتر از یک روز گذاشته شده. این نام از شعری از امیلی دیکینسون به نام «نمیتوانم برای مرگ توقف کنم» الهام گرفته شده است.
« چون مرگ را در آغوش نتوانستم گرفت »
امیلی دیکنسون
ترجمه: یونس طاوسی
او مهربانانه خود به پیشوازم آمد؛
مسافرانِ ارابه مرگ
تنها ما بودیم
و ابدیت.
آهسته به پیش میراندیم؛
شتابی در کارش نبود.
و من
به حرمتِ مرگ
از همه چیز (رنجها و لذتها)،
گذشته بودم.
از فراز مدرسه ای گذشتیم
که بچه ها در گاهِ بازی
جست و خیز میکردند.
عبور کردیم از فرازِ کشتزارهای پر محصول،
غروب خورشید را هم
پشتِ سر گذاشتیم.
و شاید هم او ما را پشت سر گذاشت؛
شبنم های شبانگاهی
سرد و لرزان
و تنها تنپوش ِ من
لباس ِ عروسی ام.
و شالِ گردنم
تور عروسی.
دربرابر منزلگاهی ایستادیم
که نبود جز
برآمدگی ای بر روی زمین
با سقفی که
به سختی نمایان بود.
و باقی ِ خانه
ریشه در زمین داشت.
با اینکه از آن زمان،
قرنها میگذرد
اما هنوز کوتاهتر از آن روزی به نظر میرسد
که برای نخستین بار دریافتم،
ارابه مرگ به سوی جاودانگی میشتابد