سندرم تونل کارپال: یکی از علل مهم سوزش و گزگز انگشتان دست

تعریف: تحت فشار قرار گرفتن عصب مدیان حین عبور از تونل کارپال، سندرم تونل کارپال نامیده می‌شود.

اپیدمیولوژی: این سندرم اکثرا در خانم‌ها بعد از یائسگی رخ می‌دهد.

علائم بالینی:

درد و اختلالات حسی مهمترین علائم سندرم تونل کارپال هستند. درد در آغاز شبانه بوده و موجب بیدار شدن بیمار می‌گردد. بیماران از سوزش و گزگز انگشتان دست شاکی بوده و احساس می‌کنند، انگشتان سنگین و متورم هستند. درد بیماران با تکان دادن و بالا نگه داشتن دست، تسکین می‌یابد. در روز، درد خفیف است ولی اگر وجود داشته باشد در هنگام انجام کارهای ظریف مثل خیاطی می‌باشد. گاهی اوقات ضمن شستن، ظروف از دست آن‌ها رها می‌شود.

علائم پیشرفته: در مراحل پیشرفته، آتروفی عضلات تناردیده می‌شود و کاهش حس در انگشت شست، سبابه، میانی و نیمه خارجی انگشت چهارم رخ می‌دهد.

تستهای تشخیصی: تست فالن و تست تینل در این بیماران مثبت می‌باشد. الکترومیوگرافی EMG و NCV در تشخیص بسیار کمک‌کننده می‌باشند. کاهش سرعت هدایت عصبی، نخستین تغییری است که در NCV روی می‌دهد.

درمان دارویی و غیرجراحی

1- ثابت نگه داشتن مچ دست در هنگام شب با ناودان گچی

۲- تجویز داروهای NSAID

٣- تزریق استروئید در ۸۰٪ موارد باعث تسکین قابل توجه درد می‌شود.

تزریقات مکرر، ریسک پارگی تاندون‌های فلکسور انگشتان را بالا می‌برد.

درمان جراحی:

اندیکاسیون‌های جراحی عبارتند از

1- در صورت عدم موفقیت درمان‌های دارویی و غیرجراحی

۲- در مواردی که با علائم صدمات دائمی عصب همراه می‌باشند، نظیر آتروفی عضلات تنار، بی‌حسی و یا پارستزی مداوم

درمان در دوران حاملگی: در دوران حاملگی فقط از درمان‌های دارویی و غیرجراحی استفاده می‌شود.

سیربیماری: اختلالات حسی در بیشتر موارد برگشت پذیر هستند ولی آتروفی عضلانی در موارد طول کشیده، غیرقابل برگشت می‌باشد. بهتر است عمل جراحی تا قبل از ایجاد آتروفی عضلات تنار انجام شود.