معرفی فیلم قرمز از کریستوف کیشلوفسکی Three Colours: Red 1994

آخرین قسمت از سه گانه رنگهای کریستوف کیشلوفسکی عملا به آخرین فیلم او نیز تبدیل شد. کیشلوفسکی قرمز را بعد از دو فیلم آبی و سفید با گوشه چشمی به مفهوم رنگهای پرچم و شعار جمهوری فرانسه (آزادی، برابری، برادری) در این کشور ساخت و پس از اتمام آن در ۵۲ سالگی اعلام کرد دیگر فیلمی نخواهد ساخت. مرگ او دو سال پس از این اعلان به شکل کنایه آمیزی مهر تاییدی بر بازنشستگی او از کارگردانی و البته زندگی زد. قرمز در جشنواره فیلم کن رونمایی و در همان روزهای برگزاری جشنواره به فیلم محبوب بسیاری از منتقدان حاضر تبدیل شد اما هیئت داوران در آن سال، که ریاستش بر عهده کلینت ایستوود بود، ترجیح داد هیچ جایزهای به قرمز ندهد و این نمونهای بارز از بیانصافیهای تاریخی جشنواره کن در حق یک فیلم و فیلمسازش بوده است. از طرف دیگر در انتهای همان سال و هنگامی که سوئیس قرمز را به عنوان نماینده این کشور به آکادمی اسکار معرفی کرد با جواب منفی اسکار روبه رو شد چراکه آکادمی به تأثیر عوامل سوئیسی در ساخت قرمز اعتقادی نداشت. این اتفاق باعث شد سوئیس درخواست آکادمی نسبت به معرفی نمایندهای دیگر را بی جواب بگذارد و از این کار سر بزند. البته قرمز کیشلوفسکی جوایز گوناگون دیگری را به دست آورد و کارگردان لهستانی ناکام از دنیا رفت اما خنجری که از دو سوی اقیانوس اطلس در قلب قرمز فرو رفت هرگز از خاطر علاقه مندان به کیشلوفسکی پاک نخواهد شد.