معرفی فیلم ققنوس‌ سیاه X-Men: Dark Phoenix 2019

کارگردان: سیمون کینبرگ. بازیگران: سوفی ترنر (جین گری)، جیمز مک‌آوری (پروفسور ایکس)، مایکل فاسبندر (اریک ماگنوس) جینفر لارنس (ریون دارک هولم)، جسیکا (ووک). 116 دقیقه. درجه نمایشی:PG-13.

پایانی شرم‌آور و نومیدکننده برای افراد ایکس!

حجم نقدهای منفی‌ای که فیلم ققنوس‌سیاه دریافت کرده به قدری زیاد است که باعث حیرت می‌شود. نه تنها منتقدان که تماشاگران هم از این فیلم ناراضی‌اند. همه توقع بسیار بیشتری از این فیلم داشتند. این توقع به واسطهٔ انبوه ستارگان درجهٔ یک سینمای آمریکاست که نقش‌های بزرگ و کوچک فیلم را بازی کرده‌اند. فقط کافی است به این اسامی توجه کنید: الیزابت بنکس، جسیکا چستین، جیمز مک‌آوی، مایکل فاسبندر، جنیفر لارنس، سوفی ترنر و… فیلم دقیقا به همین دلیل «نومیدکننده» است. موقعی که بودجهٔ گزاف و مجموعه‌ای از ستارگان نامدار سینما در پروژه‌ای گردهم می‌آیند طبیعتاً سطح توقع عموم بالا می‌رود و موقعی که این توقع‌ها برآورده نشود فیلم متصف به صفت «نومیدکننده» می‌شود.

ققنوس‌سیاه آخرین قسمت از مجموعه فیلم‌های افراد ایکس است. تقریبا بیست سال از زمانی که برایان سینگر نخستین فیلم این مجموعه را عرضه کرد سپری شده است، اغراق نیست اگر بگوییم یکی دو نسل از تماشاگران سینما با مجموعه فیلم‌های افراد ایکس و شخصیت‌های جور وا جور آن بزرگ شده‌اند و با آن نوعی پیوند عاطفی برقرار کرده‌اند. ققنوس سیاه به هیچ روی نمی‌تواند شایستهٔ فیلم پایانی مجموعهٔ افراد ایکس باشد. فیلم چیز چندان زیادی برای هیجان‌زده کردن تماشاگران مشتاق‌اش ندارد و نه حتی چیزی برای دوست داشتن. صحنه‌های اکشن خسته‌کننده و بازیگران خسته‌تر از همیشه-اند. احساس می‌کنید که فیلم انبوهی از ظرفیت‌های بالقوه را از دست داده و غلو نیست اگر بگوییم ققنوس سیاه بدترین و ضعیف‌ترین قسمت از مجموعه قسمت‌های افراد ایکس است.

در ققنوس سیاه یکی از شخصیت‌های فرعی قسمت‌های قبلی، جین گری (سوفی ترنر)، در محور قصه قرار گرفته است. جین در جریان یک مأموریت ویژه که از سوی گروه افراد ایکس به وی محول شده مأموریتی که خصوصیت بارز آن ابعاد مکانی و زمانی‌اش است- در معرض کشته شدن قرار می‌گیرد اما در آخرین لحظات یک نیروی متافیزیکی ناشناخته جان‌جین را نجات می‌دهد. اعضای گروه افراد ایکس سپس به خانه بر می‌گردند. جین تحت تأثیر نیروی متافیزیکی مورد اشاره از حیث فیزیکی قدرت و توان بیشتری پیدا می‌کند اما هم‌زمان دچار رفتارهای غیرعادی‌ای می‌شود که برای همهٔ دوستان و همکاران‌اش ناآشناست. درادامهٔ داستان، جین به قدری کنترل‌ناپذیر می‌شود که اطرافیان‌اش در معرض خطر قرار می‌گیرند. جین تحت تأثیر نیروی ماورایی آسیب‌های جدی‌ای به دوستان قدیمی‌اش می‌زند. تحت چنین شرایطی اعضای گروه افراد ایکس باید بار دیگر با هم متحد شوند تا جین را از وضعیت بغرنجی که گرفتارش شده نجات دهند. هم‌زمان نیرویی ناشناخته در صدد آن است که با استفاده از جین کرهٔ زمین را نابود و بر کهکشان حکم‌رانی کند …..

سایمون کینبرگ به رغم تجربیات قبلی‌اش در پیوند با مجموعه فیلم‌های افراد ایکس، فیلمی را ساخته که برای طرفداران پروپاقرص مجموعهٔ افراد ایکس در حکم شکنجه و خالی‌کردن تیر خلاص در مغزهایشان است. کینبرگ بنای بیست ساله‌ای را خراب کرده که به تدریج و خشت به خشت ساخته و رفیع‌تر شده بود. این همه اتفاقات بی‌منطق و گسسته‌ای که در قصهٔ نامنسجم فیلم رخ می‌دهد واقعا حیرت‌آور است. برای مثال نگاه کنید به مثلث عشقی لوگان و جین و اسکات که چقدر بی‌مزه و بی‌روح از آب درآمده است. تعامل بین شخصیت‌ها که همیشه از خصوصیات جالب فیلم‌های مجموعه بود، در اینجا کاملا از بین رفته است. پروفسور ایکس، چهرهٔ محبوب قسمت‌های قبلی، چنان بد و مزخرف نمایانده شده که احساس می‌کنید فیلم‌ساز عمداً قصد حال‌گیری از طرفداران مجموعه را داشته است. صحنه‌های اکشن جاندار قسمت‌های قبلی جای خودش را به چند صحنهٔ اکشن بی‌بو و خاصیت داده است. عملاً به جز چند صحنهٔ آغازین و چند صحنهٔ پایانی که اندکی رنگ و بوی قسمت‌های قبلی مجموعه را دارد بقیهٔ صحنه‌های فیلم کسالت بار و خسته‌کننده است.

منبع: نشریه دنیای تصویر