معرفی فیلم مردانسیاهپوش: بینالمللی Men In Black: International 2019
کارگردان: اف.گَریگِری. بازیگران: کریس همسورث (مأمور اچ)، تسا تامپسون (مأمور ام)، کمیل نانجیانی (صدای پاونی)، ربکا فرگوسن (ریزا)، اِما تامپسون (مأمور او). 115 دقیقه. درجه نمایشی:PG-13.
نابودی خاطرات خوب مردان سیاهپوش!
بیست و دو سال از عرضهٔ مردان سیاهپوش (به کارگردانی بری ساننفیلد و بازیگری تامی لیجونز و ویل اسمیت) میگذرد. این فیلم، یکی از بزرگترین کمدیهای استودیویی و بلاشک بزرگترین فیلم کمدی در ژانر علمیتخیلی است. فیلمی که به خاطر خلق موجودات فضایی عجیب وغریباش برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین چهرهپردازی (برای ریک بیکر) شد. پنج سال بعد، در سال ۲۰۰۲ قسمتدوم فیلم، باز هم به کارگردانی ساننفیلد و بازیگری اسمیت وجونز، عرضه شد که کیفیت فیلم نخست را نداشت و آنچه از آن در خاطرهها ماند سگ سخنگویی بود که بهترین دیالوگهای فیلم را داشت. قسمتسوم فیلم در سال ۲۰۱۲ به روی پردهٔ سینماها آمد و بازهم با همان گروه قدیمی ساننفیلد/ اسمیت/ جونز. همهٔ بزرگان، از ریک بیکر چهرهپرداز و کن رالستون جلوههای ویژه تا دنیالفمن آهنگساز به صحنه آمده بودند تا دنبالهای در خور نام این مجموعهٔ سینمایی خلق کنند. فیلم در مجموع حداقل نسبت به قسمتدوم-اش موفق بود. اتانکوئن به عنوان فیلمنامهنویس توانسته بود فیلمنامهٔ خوبی از مقدمهٔ داستانی فیلم نخست بیرون بکشد. حالا شاهد چهارمین قسمت مردان سیاهپوش هستیم و دیگر هیچخبری از گروه قدیمی نیست. دو شخصیت مذکری که در سه فیلم قبلی در محور قصه قرار داشتند حالا تبدیل به یک شخصیت مذکر و یک شخصیت مؤنث شدهاند. اضافه شدن شخصیت مؤنث که در عنوان مردانهٔ فیلم خلل ایجاد میکند، ظاهراً در راستای گرایش اخیرا هالیوود به ساختن فیلمهای «مترقی» و «فمینیستی» است؛ حالا کاری به این نداریم که فیلم تا دلتان بخواهد پراز مایههای مردسالارانه و ضدزن است.
در قسمتچهارم تشکیلات «مردان سیاهپوش»، که وظیفهٔ اصلیاش حفاظت از کرهٔ زمین در برابر موجودات فضایی بیگانه است، به قدری توسعه پیدا کرده که قادر است سراسر کردهٔ خاکی را زیر چتر حفاظتی خود بگیرد. در ادامهٔ ماجرا با مأمور جوانی به اسم مأمور ام (تسا تامسپون) آشنا میشویم که در دوران کودکی از نزدیک شاهد تجربیاتی در پیوند با مردان سیاهپوش بوده است. مأمور ام علاقهٔ بسیار زیادی به ابراز مهارتهای خود دارد. او با مأمور دیگری به اسم مأمور اچ (کریس همسورث) همکار میشود، احتمال موفقیت آنها در مأموریتهای محوله کم به نظر میرسد اما آنها درگیر چالش تازهای میشوند. یک عنصر مهاجم بیگانه که میتواند خودش را به شکل هر چیزی، از جمله مأموران سیاهپوش، درآورد زمین را تهدید میکند. مأمور ام و مأمور اچ برای خنثی کردن این خطر باید به نقاط مختلف جهان بروند و…..
در سهفیلم نخست مجموعه دو بازیگر بینظیر داشتیم که هر صحنه و موقعیتی را میتوانستند به لحظاتی شیرین و دلنشین تبدیل کنند. تحرک و پویایی عجیب و غریب ویل اسمیت در برابر جدیت و سکون تامی لی جونز، ترکیب پیروزمندی بود که سهفیلم نخست مجموعه حول آن به موفقیت رسید. اما زوج همسورث / تامپسون حتی به گرد پای زوج اسمیت/ جونز نمیرسد. البته بهرغم این واقعیت، همسورث و تامپسون باز بهترین اجزای فیلم مردان سیاهپوش بینالمللی هستند. این دو قبلا در فیلم ثور ترکیب کارآمدی از خود ارائه کرده بودند. و همین ترکیب کارآمد دلیلی بوده که از وجود همسورث و تامپسون در بینالمللی استفاده شود. شیمی این دو در فیلم به طور نسبی کارآمد است اما نه آنقدر که بتواند کشتی طوفان زدهٔ فیلم را به ساحل نجات برساند. فیلمنامه عملا به قدری پرت و بیربط است که هر چیز دیگری در فیلم را تباه کرده است. چارچوب داستانی اولیهٔ مردان سیاهپوش از ظرفیتهای لازم برای خلق داستانهای تازه برخوردار است اما فیلمنامهنویسان نتوانستهاند از این ظرفیتها بهره بگیرند. سازندگان فیلم به جای کار روی فیلمنامه تمرکز خود را بر صحنههای جلوههای ویژه گذاشتهاند. اما غلظت CGI به قدری زیاد است که کلیت فیلم را تباه کرده. عملا ً وضع به جایی رسیده که ما در غالب صحنه-های فیلم همسورث و تامپسون را داریم که مشغول نبرد علیه جلوههای ویژه هستند. تنوع لوکیشنهای فیلم نیز نتوانسته بر معضل یکنواختی و ملال فیلم غلبه کند. توقعات از چهارمینقسمت مردان سیاه-پوش خیلی بیشتر از این بود. فیلم نتوانسته به این توقعات پاسخ بگوید، بهطوری که چهارمینقسمت را میتوان بدترین و ضعیفترین قسمت در این مجموعهٔ چهار قسمتی عنوان کرد.
منبع: نشریه دنیای تصویر