آیا کرونا زمانی را که به گیم اختصاص میدهیم، افزایش داده؟
مشغول شدن به گیم و توجه زیاد به آن، معمولا در جامعه سرزنش میشود. در مورد کودکان، کاهش توجه به دروس و نیز کاهش تحرک فیزیکی و مهارتهای دستی، ممکن است رخ بدهد. بزرگسال گیمر هم که در فرهنگ ما پذیرفته شده نیست. بماند که گیمر حرفهای چقدر نزد ما عجیب و غریب است.
اما کرونا تا حد زیادی شرایط را تغییر داده است. وقتی کودکان نمیتوانند در زمینهای بازی و مهد کودکها با هم بازی کنند، تقلید بازیهای فیزیکی روی صفحات موبایل، تبلت و پیسی میتواند تحرکی ذهنی و مجازی برای آنها بسازد.
به نکات جالب زیر که در یکی از مقالههای همشهری خواندم توجه کنید:
- کودکان از بازیهای واقعی در فضای دیجیتال تقلید میکنند. به این معنی که بازی روی صفحه دیجیتال میتواند جایگزین چیزهایی شود که کودکان در دوران همهگیری کرونا از دست دادهاند و این لزوما اتفاق بدی نیست.
- شرکت مخابراتی آمریکایی ورایزون میگوید: فقط در هفته اول قرنطینه کرونا بازی کردن تا 75درصد افزایش داشته است.
- عرضهکننده کنسولهای نینتندو سوییچ که یک انتخاب محبوب میان خانوادهها، گیمرها و بچههاست، میگوید نمیتواند پاسخگوی میزان بالای تقاضا در این ماهها باشد.
- افزایش اقبال به سمت بازیهای ویدیویی برای شرکتهای مختلف ازجمله نینتندو نیز سود قابل توجهی داشته است. در 3ماه دوم سال 2020حدود 1.4میلیارد دلار سود نینتندو بود که 5برابر بیشتر از دوره مشابه در سال 2019 بوده است. بیشتر این سود نیز بهدلیل افزایش اقبال به سمت بازی شبیهسازی اجتماعی با نام Animal Crossing: New Horizons بوده است.
اما جالب است از سوی دیگر گیمهایی هم داریم که درباره کرونا هستند. مثلا گیمی به نام Together ساخته شده که نشان میدهد در شرای کرونا چطور زندگی برای دو نفر با دیدگاههای مختلف عوض میشود. (+) این دست بازیها سعی میکنند تصویری از انتشارپذیری آسان بیماری و لزوم رعایت نکات بهداشتی و فاصلهگذاری را ارائه دهند.