وقتی این زن متوجه شد که نمی‌تواند اجاره خانه‌اش را بدهد و از اعتبار کارتش کم شده، متوجه شد که پسر 6 ساله‌اش 16 هزار دلار خرج گیم‌های موبایل کرده!
ماه جولای امسال، جسیکا جانسون، یک زن مقیم شهر ویلتون در ایالت کنتیکت آمریکا، متوجه شد که حساب مالی‌اش نمی‌خواند و مبالغی از حساب مالی‌اش مرتب کم می‌شد.
این زن 41 ساله اول فکر کرد که اشتباه شده یا با یک کلاهبرداری روبرو است، پس به بانکش مراجعه کرد و تقاضانامه بررسی کلاهبرداری را پر کرد.
مدتی طول کشید تا در ماه اکتبر بانک پاسخ بدهد. پاسخ بانک این بود که چیز مشکوک و غیرقانونی مشاهده نشده و مبالغ از طریق اپل و با واسطه حساب پی‌پل از او کسر می‌شده.
اما مبلغ چیز کمی نبود و از 16 هزار دلار هم گذشته بود!
پس از تماس با اپل، مشخص شد که هزینه‌های کسر شده صرف بازی سونیک Sonic the Hedgehog می‌شده و تا خانم جانسون اسم بازی را شنید، متوجه شد داستان از کجا آب می‌خورد:
از پسر 6 ساله‌اش. طبعا این مادر از اپل درخواست کرد که پول‌ها را برگرداند، اما اپل گفت که چون ظرف مدت 60 روز از پرداخت‌ها، درخواست نکرده، این کار را نخواهد کرد! خانم جانسون فکرش را هم نمی‌کرد که اپل و پی‌پل که ادعای مبارزه با کلاهبرداری‌شان گوش عالم را برده، این کار را بکنند.
اما خب، خانم جانسون و همسرش، بی‌تقصیر هم نبودند، آنها تنظیمات پیشگیرانه را انجام نداده بودند و همین طوری آی‌پدشان را در اختیار کودک گذاشته بودند. از یک کودک 6 ساله چه انتظاری می‌توان داشت؟
این کودک که عملا نمی‌دانست پول خرج کردن چیست، ابتدا دچار وسوسه خرید یک حلقه قرمز 1.99 دلاری شد، اما کار به خرید سکه‌های طلایی مجازی 99.99 دلاری هم کشید و مرتب پول بود که او خرج آنلاک کردن کاراکترها و ویژگی‌های بیشتر در بازی می‌کرد.
خانم جانسون می‌گوید که این کار مثل این می‌ماند که شرکت‌های تولید ویدئو گیم، ابدا کسی را ترغیب به اسعمال یک خط کوکائین کنند و بعد به تدریج کاری کنند که مصرف او بیشتر و بیشتر شود.
این قضیه هم قابل بحث است که چرا ویدئوگیم‌ها این طور سودطلبانه طراحی شده‌اند، در شرایطی که آدم‌های ابلغ هم 100 دلار صرف سکه‌های طلایی مجازی می‌کنند، چه انتظاری می‌توان از کودکی داشت که هنوز نمی‌تواند بین پول و سکه واقعی و مجازی، افتراقی قائل شود؟!
علیرغم همه ی فواید اینترنت و گوشیهای هوشمند(گردش آزاد اخبار و اطلاعات، سرعت، شفافیت، در دسترسی تقریبا کم هزینه برای تمام اقشار)، خاصیت اعتیاد آور گوشی های هوشمند و اپلیکیشنها غیر قابل انکار است. متاسفانه شرکتها برای سودسازی از روشهای شکلگیری عادات در انسان سوء استفاده می کنند. حتی با خودآگاهی فرد بالغ به این وابستگی ، ترک عادات اصلا راحت نیست.