چگونه علف‌های هرز گسترش پیدا می‌کنند؟
در حقیقت چیزی بنام علف هرزه وجود ندارد. هنگامیکه زارعی دانه‌هایی را می‌کارد امیدوار است که محصول با ارزشی را تولید کند، بنابراین مر گیاد دیگری را که در مزرعه‌اش رشد نموده و مزاحم محصول او شود علف هرزه می‌نامد.
اصولا علف‌های هرزه گیاهان زیان آورند. بعضی از آنها برای گاو و اسب سسی هستند و برخی دیگر از آفتاب، خاک، مواد معدنی و آب استفاده کرده و در نتیجه به محصولات اصلی ضرر میزنند. یا اینکه بعضی از آنها مثل کل عمل کرده و یا در مقابل حشرات یا امراض نبانی، نقش میزبان را دارند و بنا بر این موجبات زیان و خسارت را فراهم می‌سازند.
علف‌های هرزه از راه‌های مختلفی زیاد شده و گسترش پیدا می‌کنند. منشی از آنها با علوفه. با گرد و خاک، زباله و در کود حیوانی از محلی به محل دیگر منتقل می‌گردند. لیکن بیشتر علف‌های هرزه که باعث این همه مزاحمت و ناراحتی شوند. فقط در اثر بی‌دقتی و غفلت انسان توسعه پیدا نمی‌کنند بلکه خود دارای وسایلی هستند که با آنها تخم خود را منتشر می‌سازند.
بعضی علف‌های هرزه، چنان بمقادیر زیادی تخم تولید می‌کنند که بنظر می‌رسد بهر حال قسمتی از آنها عملا تحت هر شرایطی زنده بمانند. یا اینکه بعضی علف‌های هرزه هم دارای برجستگی‌های شاخه‌ای شکل و موی مانندی بر روی دانه‌ها و میوه‌های خود می‌باشند که این شاخه‌ها موجب می‌شوند که باده دانه را بمسافاتی قابل توجه حمل کند. این قبیل علف‌های هرزه عبارتند از نوعی علف شبیه‌تر شک. بته یا خار و علف هرزه‌ای که دارای گل زرد بوده و به تخم آن قاصد گفته می‌شود. همچنین انواع دیگری از علف هرزه هستند که روی تخم آنها چنگک یا برآمدگی‌های تیزی قرار دارد که با کمک آنها، تخم در داخل پشم جانوران یا به لباس انسان منتقل شده و بدینوسیله در سرزمین‌های تازه منتشر می‌گردد.
بعضی از موفق‌ترین این علف‌های هرزه حتی احتیاجی ندارند که از طریق تخم گسترش پیدا کنند. زیرا آنها دارای یکنوع ریشه‌های زیر زمینی هستند که شاخه هائی را بطور عمودی از زمین خارج می‌سازند و اگر ریشه زیر زمینی قطع شود، این شاخه‌های عمودی خود به گیاهانی جداگانه تبدیل می‌شوند.
بعلت زیان و خساراتی که این علف‌های هرزه می‌رسانند بشر پیوسته در کنترل و مبارزه علیه آنها کوشش می‌کند. امروزه انواع مختلف مواد شیمیائی وجود دارد که برای معدوم کردن علف‌های هرزه یا جلو‌گیری از رشد و نمو و پیدایش آنها تهیه شده است.
