یشم سبز چیست و چه تاریخچه و ویژگی‌هایی دارد؟

یشم سنگی است جواهر نشان که تقریبا درخشنده است. هزاران سال است که بشر آنرا با ارزش می‌داند. در زبان چینی‌ها از لغتی استفاده می‌شود که هم معنی یشم و هم بمعنی سنگ گرانبهاست.

لغت انگلیسی یشم از زبان اسپانیایی «Piedra de ljada» به معنی سنگ قولنجی است. علت این نامگذاری آنست که اسپانیایی‌ها اعتقاد داشتند که پشم درد‌های معده را بهبود می‌بخشد. بشم ممکن است از دو ماده معدنی جداگانه باشد. «jadeite» با پشم سبز که خیلی شبیه یکدیگر بنظر می‌رسند، بطوریکه تنها یک کارشناس می‌تواند آن‌ها را از یکدیگر تمیز دهد.

«jadeite» کمی سخت‌تر از «یشم سبز» بوده و نیز اشعه نیمه شفاف دارد و به رنگ‌های بیشتری ظاهر می‌شود.

یشم در حالت خالص سفید است ولی معمولا به اندازه کافی ناخالصی معدنی در آن وجود داشته و آنرا به رنگ زرد روشن، قرمز و یا دارای سایه‌ای از رنگ سبز نشان می‌دهد.

بهترین رنگ یشم، سبز زمردی است با پشم سلطنتی که ممکن است تقریبا شفاف باشد که این نوع از «برمه» می‌آید.

بدلیل آنکه این نوع سنگ، سخت و خشن است، انسان اولیه برای ساختن تبر، چکش، چاقو و سایر ابزار مفید از آن استفاده می‌کرده بعدا آنرا برای جام‌ها، کنده کاری‌ها، جواهر و طلسم بکار می‌برده.

یشم آنقدر سخت است که حکاکی روی آن مشکل می‌باشد و قلم‌های فلزی روی آن کارگر نیستند. بنابراین مواد خشن روی سطح آن مالش داده شده تا پاک شود. ساخت یک گلدان ساده ممکن است دو تا سه سال کار ببرد.

قطعات یشم تراش داده شده در مکزیک کشف شده‌اند که دست کم ۳۵۰۰ سال قدمت دارند. انسان اولیه در آمریکای مرکزی از پشم در ابزار استفاده می‌کرد، ولی اغلب آنرا برای مقاصد مذهبی بکار می‌برد.

«آزتک‌ها » معتقد بودند که بشم چند برابر طلای هموزن خودش ارزش دارد.

چین کشوری است که در آن بشم از اهمیت زیادی برخوردار است. سه هزار سال است که چینی‌ها تراش‌های زیبایی از پشم می‌سازند. یشم باندازه‌ای برای چینیان تحسین برانگیز است که کسانی که توانانی تهیه آنرا داشته باشند همیشه قطعه کوچکی از آن را با خود حمل می‌کنند. آن‌ها معتقدند که با دست زدن به یشم پاره‌ای از خواص نهایی آن زدوده می‌شود.