درمان تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی چگونه صورت می‌گیرد؟
تهوع و استفراغ شاید ترسناک‌ترین عارضه ناشی از شیمی درمانی باشد. این عارضه در بیماران جوان و زنان شایع‌تر است. سابقه مصرف زیاد الکل با کاهش ریسک همراه است.
طبقه‌بندی: به ۳ گروه زیر تقسیم می‌شوند:
1- حاد: در طی ۲۴ ساعت اول شیمی درمانی رخ می‌دهد.
۲- تأخیری: ۵-۲ روز پس از آغاز شیمی درمانی، اتفاق می‌افتد.
٣- پیش از انجام شیمی درمانی: بیمارانی که سابقه تهوع و استفراغ در شیمی درمانی قبلی را دارند یا از سطوح بالای اضطراب رنج می‌برند، ممکن است قبل از شروع شیمی درمانی دچار این عارضه بشوند.
درمان: بهترین Approach درمانی، پیشگیری است.
براساس شدت تهوع و استفراغ رژیم‌های درمانی زیر به کار برده می‌شوند:
١- تهوع و استفراغ شدید: آنتاگونیست رسپتور نوروکینین-۱ (1-NK) مثل Aprepitant یا Fosaprepitant به همراه آنتاگونیست رسپتور 5HT3 سروتونین و دگزامتازون.
۲- تهوع و استفراغ متوسط: آنتاگونیست رسپتور SHT3 به همراه دگزامتازون
۳- در موارد تهوع و استفراغ تأخیری، بهترین درمان، دگزامتازون است. الانزاپین هم برای پیشگیری از تهوع حاد و تأخیری به کار برده می‌شود.
۴- تهوع و استفراغ قبل از شیمی درمانی به خوبی به بنزودیازپین‌ها قبل از شیمی درمانی پاسخ می‌دهد.
