چرا داخل «ایگلو» ها ذوب نمی‌شود؟
اگر چه خانه‌های سنگی و چوبی در بین اسکیموها متداول شده است، اما هنوز هم در مواقع خاص یا هنگام سفر از خانه‌های یخی استفاده می‌کنند. این نوع خانه‌ها به‌سرعت ساخته شده و در مقابل هر نوع آب و هوایی مقاومند. گودالی به شعاع 1.5 و عمق m 0.5 در توده‌های تازه برف، حفر شده، سپس سطح این قالب‌ها را با چاقو بریده و طوری چیده می‌شوند که به‌طرف داخل مایل بوده و لبه‌ها بر روی یکدیگر قرار می‌گیرند. یک دایره از این قطعات برفی ساخته شده و سپس صیقل داده می‌شود و بعد از آن یک سنگ سقف با لبه‌های پهن‌تر، در قسمت بالای آن قرار داده می‌شود و تمام شکاف‌ها با برف پر می‌شود.
یک خانه کوچک اسکیمویی در مدت ۲ ساعت ساخته می‌شود. هنگامی که خانه ساخته شد، زن اسکیمو داخل خانه شده و چراغ روغنی را روشن می‌کند. سپس او در را با یخ بسته و مانع ورود هوا به داخل می‌شود. برف‌ها شروع به آب شدن می‌کنند، ولی از آنجائی که سقف، گنبدی شکل است، چکه نمی‌کند. در عوض به‌تدریج قطعات یخ را در بر می‌گیرد، بطوریکه در تمام مدت لایه بسیار نازکی از آب روی آن می‌پاشد. وقتی که این لایه تمام بلوک‌ها را در برگرفت او چراغ را خاموش و در را باز می‌گذارد. هوای سرد خارج، به داخل کلبه نفوذ کرده و در ظرف چند دقیقه خانه بی داوم برفی، تبدیل به یک گنبد یخی می‌شود!
حال این خانه به قدری محکم است که اگر یک خرس قطبی روی آن برود، خراب نمی‌شود و از آنجائی که بسیار سخت و محکم است، آب نمی‌شود و پناهگاه امن و راحتی را به وجود می‌آورد.
