چه زمانی عینک اختراع شد؟
با نگاه به اطراف خود، افراد بسیاری را می‌بینیم که عینک به چشم دارند، دیدن افراد با عینک، به حدی عادی است که تصور زمانی را که چنین چیزی نبوده مشکل می‌کند. افراد با قدرت بینایی کم، باید زندگی را به راحتی و به نحو احسن بگذرانند.
کسی نمی‌داند که دقیقا چه زمانی عینک اختراع شد. در سال ۱۲۶۶، «Bacon Rojer» یک راهب انگلیسی آزمایشات جالبی را انجام داد و روشی را کشف نمود که به واسطه آن حروف کتاب درشت و راحت‌تر خوانده شوند، او قطعه‌ای از گلوله شیشه‌ای را روی کتاب قرار داد، البته این کار مانند داشتن یک عینک به او کمک نمی‌کرد.
اولین مدرک دال بر وجود شخصی که از اینکه استفاده می‌کرده است، تصویری از یک کاردینال است که در سال ۱۳۵۲ در ایتالیا کشیده شد. در این تصویر دو عدسی قاب دار با دست‌هایی که با میخ به یکدیگر پرچ شده‌اند، بر روی چشم او قرار گرفتند.
هنگامی که صنعت چاپ به کمک دو به مختلف را رایج کرد، عینک برای بسیاری از افراد، به عنوان یک نیاز واقعی به حساب آمده و استفاده از آن رایج گشت. در طی قرن۱۶، عینک به تعداد زیاد در شمال ایتالیا و جنوب آلمان ساخته شد. در سال ۱۷۸۴ «Franklin Benjamin» دو نوع عدسی مختلف را در یک جفت عینک اختراع نمود.
برای درک مطلب که چگونه عینک در بینایی بهتر کمک می‌کند، ابتدا باید مطالبی راجع به چشم بدانید. چشم به مانند یک کره بوده که دارای برآمدگی کمی به طرف جلو می‌باشد. که در آن مردمک قرار داشته و به نور اجازه ورود به قسمت داخلی چشم را می‌دهد. نور با عبور از مردمک به عدسی رسیده و عدسی نور را متمرکز و تصویری را در قسمت عقب کره چشم تشکیل می‌دهد. در اینجا پرده‌ای از جنس سلول‌هایی که نسبت به نور حساسند، قرار دارد که شبکیه نامیده می‌شود.
در بعضی از افراد ممکن است به اندازه کره چشم از حالت طبیعی خارج شود، یعنی کشیده‌تر یا پهن‌تر شود در نتیجه از عدسی ممکن است نتوانند یک تصویر دقیق را بر روی شبکیه متمرکز کند. عینک یک عدسی اضافی برای چشم نموده و این عدسی کار عدسی چشم را اصلاح می‌کند. عینک یک عدسی اضافی برای چشم فراهم نموده و این عدسی کار عدسی چشم را اصلاح می‌کند به طوری که یک تصویر دقیق برروی شبکه متمرکز گشته و شما می‌توانید بهتر ببینید.
