چرا به ویتامین C نیاز داریم؟

غذایی که می‌خوریم، شامل مواد بسیار مهمی نظیر: پروتئین‌ها، چربی‌ها، کربوهیدارت‌ها، آب و مواد معدنی است ولی این‌ها نیز به تنهایی کافی نیستند و برای ادامه حیات به ویتامین‌ها نیز نیازمندیم.

ویتامین‌ها موادی هستند که توسط گیاهان و یا جانوران تولید می‌شوند، به نحوی که برای اعمال حیاتی بدن، بقدر کفایت باشند. وقتی که بدن ما دچار کمبود ویتامین می‌شود، بیمار می‌شویم. برای مثال: کمبود ویتامین A به بینایی ما لطمه وارد می‌سازد، کمبود ویتامین B سبب بیماری بری‌بری می‌شود و غیره … .

در قدیمی بیش از آن که انسان ویتامین‌ها را بشناسد، مشاهده شده بود که مردمی که به انواع خاصی از موادغذایی دسترسی ندارند، دچار بیماری می‌شوند. برای مثال، ملوانانی که به سفرهای طولانی می‌رفتند و در این میان به سبزیجات تازه دسترسی نداشتند، گرفتار بیماری به نام اسکوروی می‌شدند.

در قرن هفدهم به ملوانان بریتانیایی، لیموترش داده می‌شد تا از این بیماری جلوگیری شود و بدین جهت آن‌ها را لیمی می‌نامیدند.

ویتامینی که مانع بیماری اسکوروی می‌شود ویتامین C است که به آن اسیداسکوربیک هم می‌گویند.

برخی از ویتامین‌ها را در جنین گیاهان می‌توان یافت. برای مثال ویتامین B در جنین گندم یافت می‌شود. ویتامین C در برگ‌های سبز تازه، ریشه‌ها، ساقه‌ها، جوانه‌ها و پوسته خارجی گیاهان که کاملاً رشد کرده باشند، یافت می‌شود.

نکته جالب و قابل توجه آنست که تقریباً تمام پستانداران، ویتامین C را در کبد خود تولید کرده و هرگز دچار کمبود آن نمی‌شوند ولی انسان، میمون و خوکچه هندی تنها پستاندارانی هستند که قادر به تولید ویتامین C در کبدر خود نمی‌باشند.

در صورت کمبود این ویتامین در بدن چه روی خواهد داد؟ رگ‌های خونی ترد و شکننده شده و به راحتی خونریزی می‌کنند. لکه‌های سیاه و آبی رنگی روی پوست و نزدیکی چشم، ظاهر می‌شود، لثه‌ها به راحتی خونریزی می‌کنند. هورمون‌ها و آنزیم‌ها به خوبی عمل نکرده و مقاومت‌ها در برابر عفونت باکتری‌ها کاهش یافته و ممکن است التهاب و آماس در گلو ظاهر شود.