یک اسفنج چگونه غذا می‌خورد؟
شاید باور کردن آن مشکل باشد اما اسفنج‌ها جزو حیوانات می‌باشند. آنها در زمره جالبترین اعضای قلمرو حیواناتند و بیشتر از حیوانات شبیه گیاهان بنظر می‌رسند.
بیش از ۵ هزار نوع اسفنج وجود دارد. محدوده رنگ‌های آنها از سبز، قهوه‌ای، زرد، قرمز و نارنجی تا سفید می‌باشد، و ممکن است بشکل بادبزن، شیپورها، گنبدها و یا جام‌ها در آیند.
بعضی از اسفنج‌ها شاخه‌هایی شبیه درختان دارند. تعداد دیگری از آنها بافت اسفنجی افشانی را روی سطح صخره‌های زیر آب، پوسته‌ها یا چوب، پهن می‌کنند. بعضی از آنها کوچک بوده و طولی کمتر از یک اینچ دارند. برخی دیگر بزرگ و ارتفاع با پهنایی برابر ۲ تا ۳ فوت دارند.
اسفنج‌های بالغ هرگز حرکتی در اطراف ندارند و حتی با وجود اینکه اسفنج یک حیوان زنده است، هنگامی که آن را لمس می‌کنید واکنشی نشان نمی‌دهد. یک اسفنج سر یا دهان نداشته و فاقد چشم، گوش و اندام‌های حسی دیگر می‌باشد. این حیوان همچنین قلب، معده، عضله با سیستم عصبی ندارد.
اگر اسفنج زنده‌ای به دو نیم شود، توده چسبنده‌ای را می‌بینید که سلسله مجراها با حفره‌هایی در داخل آن وجود دارد.
این موجود بگونه‌ای نیست که شبیه یک حیوان بنظر برسد، اینطور نیست؟! و شما می‌توانید دریابید که چرا حتی دانشمندان تا مدت‌ها نمی‌دانستند که اسفنج‌ها واقعا جزو حیواناتند!
بعدها چه چیز باعث شد که اسفنج را گونه‌ای از حیوانات بدانند؟ جواب این سئوال مربوط به نحوه تغذیه اسنفج می‌باشد. چنانکه این جانور غذای خود را صید می‌کند. اسفنج نمی‌تواند مانند گیاهان سبز غذای خویش را بسازد. او گیاهان و جانوران کوچک را که در آب اطراف هستند شکار می‌کند.
چگونه این کار را انجام می‌دهد؟! دیواره لوله یک اسفنج مانند یک غربال یا صافی است که گیاهان و جانوران را از آب جدا می‌کند. آب به داخل اسفنج کشیده می‌شود و بوسیله عمل ضربان رشته‌های تازیانه‌ای و کوچک که فلاژل یا تاژک نامیده می‌شوند خارج می‌شود.
سلول‌های تاژک دار، غذا را می‌گیرند. در انتهای تاژک سطحی چسبناک وجود دارد که غذا را می‌گیرد. مقداری از غذا در آنجا گوارش می‌شود و مقداری دیگر به قسمت‌های دیگر اسفنج منتقل و بوسیله سلول‌هایی که در داخل اسفنج پراکنده‌اند، هضم می‌شود.
