پزشک ژاپنی که زندگیاش را وقف افغانها کرد

در شرایطی که قدرتهای خارجی در حال حاضر ترجیح دادهاند که همه چیز در افغانستان به گذشته تلخ برگردد و خود شهروندان افغانی هم توان مقابله با طالبان را ندارند باید از یک پزشک ژاپنی به نام تتسو ناکامورا یاد کنیم که زندگیاش را وقف جنگلکاری و مهار بیابانزایی در افغانستان و صلح در این کشور کرد.
او بعدها مدال خورشید تابان و مدال ملی افغانستان را دریافت کرد. افغانها به او کاکا مراد میگفتند.
او پس از سه دهه کار و خدمت انساندوستانه در افغانستان، در یک حمله مسلحانه به خودرو این مؤسسه در شهر جلالآباد، مرکز ولایت ننگرهار افغانستان کشته شد.
او در سال ۱۹۴۶ در شهر فوکووکا ژاپن به دنیا آمد. پس از تحصیل در رشته پزشکی در ۱۹۸۴ به پاکستان رفت تا به درمان بیماران جذامی در آنجا بپردازد.
دو سال پس از آن به افغانستان رفت و در یکی از روستاهای دوردست یک درمانگاه و نهاد غیردولتی “خدمات درمانی صلح ژاپن” (پیاماس) ایجاد کرد.
این نهاد خیریه در اوج فعالیتش ده درمانگاه راه انداخت که در کنار کمک به دیگر بیماران، به درمان پناهجویان و بیماران جذامی میپرداخت.
دکتر ناکامورا همچنین به ساخت چاهها و آبیاری در روستاهایی پرداخت که مردم به خاطر نبود آب پاک به وبا و بیماریهای دیگر دچار شده بودند.
در ۲۰۰۳، او برنده جایزه “رامون مگسهسه” شد که به عنوان جایزه نوبل آسیایی شناخته میشود.
دکتر ناکامورا در ۲۰۱۴ به روزنامه “جاپان تایمز” گفته بود که به خاطر مصونیتش هر روز از مسیر متفاوتی سفر میکند.
او اما اضافه کرده بود که بهترین اقدام احتیاطی که میتواند کند “دوست شدن با همه” است.
او گفته بود:”تلاش کردهام که هیچ دشمنی برای خودم درست نکنم…بهترین راه این است که همه را دوست خود بسازید، با آن که شاید مردم فکر کنند من فاقد اصول هستم. چرا که مردم یگانه تکیهای است که در آنجا به آن اتکا میکنم…و این به طور شگفتانگیزی موثرتر از حمل اسلحه است.”
در مورد فعالیتهای انساندوستانه و کارنامه او فیلم مستندی نیز از سوی تلویزیون ملی ژاپن ساخته شده است.
در سال ۲۰۰۳ ناکامورا یک کانال آبرسانی در ولسوالی خیوه ولایت ننگرهار ساخت. محلیها نام آن کانال را «مروارید» گذاشتند. کانال مروارید به طول بیش از ۲۵ کیلومتر، آب رودخانه کنر (در افغانستان: دریای کنر) را به کشتزارها و خانههای مردم ولسوالی خیوه میرساند.
او برای ساخت کانال مروارید، از روشهای سنتی ۲۰۰ سال پیش برای ساخت کانال آبرسانی در زادگاه خودش، فوکوئوکا، الهام گرفت.
ناکامورا در دشت گمبیری در نزدیکی شهر جلالآباد در شرق افغانستان بیش از ۸ کانال آبرسانی ساخت یا احیا کرد که ۱۶ هزار هکتار زمین زراعی را آبیاری میکند و زندگی ۶۰۰ هزار نفر را متحول کردهاست. او همچنین در ۱۱ بند آبگردان بر روی رودخانه کنر ساخت.
ناکامورا میگفت: «اسلحه و تانک، مشکلات را حل نمیکند؛ احیای کشتزارها، برای بهبود وضعیت افغانستان یک عنصر بنیادین است».
این پزشک و امدادگر ژاپنی، چند بار از مرگ جان به در برد. یک بار نزدیک بود در رگبار مسلسل یک هلیکوپتر آمریکایی کشته شود. بار دیگر جانش را برای حفاظت از خاکریزهای یک رودخانهٔ درحال طغیان به خطر انداخت.
این نوشتهها را هم بخوانید