قانون متکالف Metcalfe در مورد ارزش یک شبکه چه می‌گوید؟

قانون متکالف:

ارزش یک شبکه متناسب با توان دوم تعداد کاربرانش رشد می کند. رابرت متکالف (R.Metcalfe) مبدع این قانون، در ۱۹۹۶ در نیویورک تایمز چنین می نویسد: «داشتن تنها یک تلفن در جهان ارزشی معادل صفر خواهد داشت. اما این ارزش به ازای هر تلفن دیگری که بتوان با آن تماس گرفت افزایش می یابد.» متکالف اولین بار در سال ۱۹۸۰ درباره این تفکر صحبت کرد، اما این جورج گیلدر (G.Gilder) روزنامه نگار بود که آن را در مقاله ای در سال ۱۹۹۳ قانون نامید. گیلدر مدعی بود که قانون متکالف باعث تقویت قانون مور خواهد شد.

از آنجایی که ارزش، در واقع همان چیزی که اقتصاددان آن را مطلوبیت می نامند، قابل اندازه گیری نیست، برخلاف قانون های پیشین نمی توان بیانی عددی برای قانون متکالف ارائه کرد. اما این ضعف مانع از تجزیه و تحلیل این قانون به دست اقتصاددانان نشد. به این استدلال توجه کنید که بیشترین ارزشی که از تلفن تان به دست می آورید ناشی از امکان شماره گیری ۵۰ شماره ای است که بیشترین تماس های پی درپی را با آنها برقرار می کنید و دیگر بخش های شبکه به هیچ وجه آن قدر اهمیت ندارند.

به گفته  هاچسون «شما مثل بسیاری دیگر، شاید بیشتر تنها با ۵۰ تا ۱۰۰ نفر تماس می گیرید، اما هر یک از آنها نیز به ۵۰ تا ۱۰۰ نفر دیگر نیاز دارند. بنابراین افزایش شبکه آنها را تشویق به پیوستن به آن می کند.» هاچسون افزود: «در واقع همین نوع توجیه اقتصادی مقیاس شبکه، علت شکست ناپذیر بودن استانداردهای پرسابقه ای مثل ویندوز را تفسیر می کند» اما به هر حال تمامی افزایش ها باعث ارزشمند تر شدن شبکه نمی شود. به گفته اندرو پی مک آفی (A.P.McAfee)، استادیار دانشکده بازرگانی هاروارد، «برخی از اعضای شبکه که ما آنها را آلاینده ها می نامیم، دست کم از دیدگاه شما باعث کاهش این ارزش می شوند.» نمونه هایی مثل شرکت های بازاریابی تلفنی که وقت خوردن شام و ناهار با تماس هایشان مزاحمت ایجاد می کنند، نامه های الکترونیکی اسپم شده ای که وعده های عجیب و غریبی برای بزرگ تر کردن برخی از اندام های بدنتان می دهند و گره های ناقصی که مسیر اطلاعاتی را که سعی در دریافت آنها از شبکه دارید، می بندند.

سال گذشته در همایشی با عنوان مقابله با محدودیت های شبکه، مک آفی و فرانکو خاویر اولیویو (F.X.Oliveau) ، یکی از مشاوران گروه مشاور بوستون، در مقاله ای چهار مشکل دیگر رشد شبکه ها را شناسایی کردند: اشباع، آمیختگی آزاردهنده صداها، دسته بندی و جست وجو. اشباع زمانی رخ می دهد که یک شبکه از قبل محتوی تمام چیز های ارزشمندی باشد که اعضای جدید می توانند به آن اضافه کنند، مثل تمام فایل های موزیکی که یک سرویس اشتراک فایل می تواند امیدوار به جمع آوری آنها از اعضای جدیدش باشد.

آمیختگی زمانی رخ می دهد که تاثیر متقابل میان اعضا بسیار پیچیده تر از آن می شود که قابل دنبال کردن باشد، برای مثال گروه گفت وگوی اینترنتی که رشته ای از صدها پاسخ تولید می کند. دسته بندی زمانی رخ می دهد که اعضا به گروه هایی تقسیم می شوند که هریک از بخش خاصی از شبکه استفاده می کنند، مثل خانم های کلاس بالاتری که سعی می کنند از طریق نامه های زنجیره ای برای امور خیریه پول جمع کنند و تنها به مکاتبه با یکدیگر می پردازند. سرانجام هزینه های جست وجو به نقطه ای رسیده است که در عمل بیشتر به منابع یک شبکه غیرقابل دسترسی می ماند.شبکه ها تنها چیز هایی نیستند که براساس قانون متکالف معامله نمی کنند. حتی به نظر می رسد پیشرفت های به وجود آمده در زمینه سخت افزار نیز نتایج نزولی دارد، البته آن طور که قانون ورت حکم می کند.