سردرد میگرنی چه علائمی دارد و چه درمان‌هایی برای میگرن وجود دارد؟

میگرن سردردی است که می‌تواند باعث درد شدید ضربان‌دار معمولاً در یک طرف سر شود. سردرد میگرنی اغلب با تهوع، استفراغ و حساسیت شدید به نور و صدا همراه است. حملات میگرنی ممکن است ساعت‌ها تا روز‌ها طول بکشد و درد آنقدر شدید باشد که در فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد کند.

در برخی از افراد، یک علامت هشدار دهنده که به عنوان اورا aura شناخته می‌شود، قبل یا همراه با سردرد رخ می‌دهد. اورا می‌تواند شامل اختلالات بینایی، مانند چشمک زدن نور یا نقاط کور، یا سایر اختلالات، مانند سوزن سوزن شدن در یک طرف صورت یا در بازو یا پا و مشکل در صحبت کردن باشد.

دارو‌ها می‌توانند به جلوگیری از برخی از میگرن‌ها کمک کرده و آن‌ها را کمتر دردناک کنند. دارو‌های مناسب، همراه با دارو‌های خودیاری و تغییر شیوه زندگی، ممکن است کمک‌کننده باشد.

علائم

میگرن می‌تواند کودکان و نوجوانان و همچنین بزرگسالان را درگیر کند. میگرن می‌تواند در چهار مرحله پیشرفت کند: پیش‌درآمد، اورا ، حمله و پس از حمله. همه کسانی که میگرن دارند تمام مراحل را طی نمی‌کنند.

پیش‌درآمد

یک یا دو روز قبل از میگرن، ممکن است متوجه تغییرات ظریفی شوید که هشداردهنده میگرن آینده است، از جمله:

• یبوست
• تغییر خلق و خو، از افسردگی تا سرخوشی
• هوس‌های غذایی
• سفتی گردن
• افزایش ادرار
• نگهداری مایعات
• خمیازه مکرر

اورا

برای برخی از افراد ممکن است هاله‌ای قبل یا در حین میگرن ایجاد شود. هاله‌ها علائم برگشت‌پذیر سیستم عصبی هستند. آن‌ها معمولاً دیداری هستند اما می‌توانند اختلالات دیگری را نیز شامل شوند. هر علامتی معمولاً به تدریج شروع می‌شود، طی چند دقیقه تجمع می‌یابد و می‌تواند تا 60 دقیقه طول بکشد.

نمونه‌هایی از هاله‌های میگرنی عبارتند از:

• پدیده‌های بصری، مانند دیدن اشکال مختلف، نقاط روشن یا چشمک زدن نور
• از دست دادن بینایی
• احساس سوزن سوزن شدن در بازو یا پا
• ضعف یا بی‌حسی در صورت یا یک طرف بدن
• مشکل در صحبت کردن

حمله میگرن

میگرن در صورت عدم درمان معمولاً بین 4 تا 72 ساعت طول می‌کشد. میزان بروز میگرن در افراد مختلف متفاوت است. میگرن ممکن است به ندرت رخ دهد یا چندین بار در ماه رخ دهد.

در طول میگرن، ممکن است موارد زیر را داشته باشید:

• درد معمولاً در یک طرف سر شما است، اما اغلب در هر دو طرف
• دردی که تپش یا ضربان دارد
• حساسیت به نور، صدا و گاهی بو و لمس
• تهوع و استفراغ

مرحله بعد حمله

پس از حمله میگرنی، ممکن است احساس خستگی، گیجی و خستگی تا یک روز داشته باشید. برخی از افراد احساس سرخوشی می‌کنند. حرکت ناگهانی سر ممکن است درد را برای مدت کوتاهی دوباره ایجاد کند.

انواع مختلف سردرد از نظر محل احساس درد. در مورد انواع دیگر سردرد هم به زودی خواهم نوشت:

زمان مراجعه به پزشک

میگرن اغلب تشخیص داده نمی‌شود و درمان نمی‌شود. اگر به طور مرتب علائم و نشانه‌های میگرن را دارید، حملات خود و نحوه برخورد با آن‌ها را ثبت کنید. سپس با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید تا درباره سردرد‌های خود صحبت کنید.

حتی اگر سابقه سردرد دارید، در صورت تغییر الگو یا احساس ناگهانی سردرد‌های خود، به پزشک خود مراجعه کنید.

توجه: سردردهای زیر را جدی بگیرید، ممکن است میگرن نباشند و مشکلات سلامتی فوری یا جدی برای شما در بر داشته باشند:

در صورت مشاهده هر یک از علائم و نشانه‌های زیر که می‌تواند نشان دهنده یک مشکل پزشکی جدی‌تر باشد، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید یا به اورژانس بروید:

• سردرد ناگهانی و شدید مانند صدای رعد و برق
• سردرد همراه با تب، سفتی گردن، گیجی، تشنج، دوبینی، بی‌حسی یا ضعف در هر قسمتی از بدن که می‌تواند نشانه سکته مغزی باشد
• سردرد بعد از آسیب دیدگی سر
• سردرد مزمن که پس از سرفه، فشار، فشار و یا حرکت ناگهانی بدتر می‌شود
• سردرد جدید بعد از 50 سالگی

علل

هر دو عامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد میگرن نقش دارند. عوامل ژنتیکی نقش زیادی در بروز میگرن دارند و در بیشتر موارد، حداقل یکی از افراد خانواده دچار میگرن است.

برخی سندرم‌های شناخته شده مانند CADASIL به شکل اتوزومال غالب به ارث می‌رسند.

از مدت‌ها پیش تنگی عروق داخل جمجمه و اتساع عروق خارج جمجمه به ترتیب به عنوان علل اورا و سردرد میگرن مطرح شده‌اند، زیرا داروهای تنگ کننده عروق مانند ارگوتامین موجب برطرف شدن سردرد میگرن و داروی متسع کننده مانند آمیل نیتریت موجب برطرف شدن اورا می‌شوند.

مطالعات جدیدتر یک مکانیسم پیچیده‌تر را نشان می‌دهد که در آن اختلال اولیه در فعالیت نورونی مرکزی موجب هر دو فاز اورا و سردرد می‌شود. در شروع مرحله اورا جریان خون کورتکس در ناحیه اکسی پیتال کاهش پیدا می‌کند و به سمت جلو گسترش می‌یابد.

دو مکانیسم برای توجیه مرحله سردرد بیان شده است. براساس یکی از این تئوری‌ها التهاب استریل در نورون‌های حسی‌تری ژمینال در مننژها و عروق خونی موجب بروز سردرد می‌شود.

تئوری دیگر اختلال اولیه در مسیردهای مرکزی درد است. این اختلال موجب تفسیر درد پس از ورود سیگنال‌های حسی بی‌آزار می‌شود که به آن Allodynia گفته می‌شود.

محققان در حال بررسی نقش سروتونین در میگرن هستند. سایر انتقال دهنده‌های عصبی در درد میگرن نقش دارند، از جمله پپتید مربوط به ژن کلسی تونین (CGRP).

محرک‌های میگرن

تعدادی از عوامل محرک میگرن وجود دارد، از جمله:

• تغییرات هورمونی در زنان به نظر می‌رسد که نوسانات استروژن، مانند قبل یا در دوران قاعدگی، بارداری و یائسگی، باعث ایجاد سردرد در بسیاری از زنان می‌شود.

دارو‌های هورمونی مانند دارو‌های ضد بارداری خوراکی نیز می‌توانند میگرن را بدتر کنند. با این حال، برخی از زنان متوجه می‌شوند که میگرن آن‌ها در هنگام مصرف این دارو‌ها کمتر اتفاق می‌افتد.

• نوشیدنی این‌ها شامل الکل، به ویژه شراب، و کافئین زیاد، مانند قهوه است.
• استرس و تنس. استرس در محل کار یا خانه می‌تواند باعث میگرن شود.
• محرک‌های حسی چراغ‌های روشن یا چشمک زن می‌توانند باعث ایجاد میگرن شوند، همچنین صدا‌های بلند. بو‌های قوی – مانند عطر، رقیق‌کننده رنگ، مجاورت با دود سیگار هم‌اتاقی‌ها و سایر موارد – باعث میگرن در برخی افراد می‌شود.
• خواب تغییر می‌کند. کم خوابی یا خواب زیاد می‌تواند در برخی از افراد باعث ایجاد میگرن شود.
• عوامل فیزیکی فعالیت بدنی شدید، از جمله فعالیت جنسی، ممکن است باعث ایجاد میگرن شود.
• تغییرات آب و هوا. تغییر آب و هوا یا فشار فشارسنجی می‌تواند باعث ایجاد میگرن شود.
• دارو‌ها دارو‌های ضد بارداری خوراکی و گشاد‌کننده عروق مانند نیتروگلیسیرین می‌توانند میگرن را تشدید کنند.
• خوراکی‌ها. پنیر‌های قدیمی و غذا‌های شور و فرآوری شده ممکن است باعث ایجاد میگرن شوند. بنابراین ممکن است وعده‌های غذایی را حذف کنید.
• افزودنی‌های مواد غذایی. این‌ها شامل شیرین‌کننده آسپارتام و نگهدارنده مونوسدیم گلوتامات (MSG) هستند که در بسیاری از غذا‌ها یافت می‌شوند.

عوامل خطر

عوامل متعددی شما را مستعد ابتلا به میگرن می‌کند، از جمله:

• سابقه خانوادگی. اگر یکی از اعضای خانواده شما مبتلا به میگرن است، احتمال ابتلا به آن‌ها نیز زیاد است.
• سن. میگرن می‌تواند در هر سنی شروع شود، اگرچه اولین مورد اغلب در نوجوانی رخ می‌دهد. میگرن در 30 سالگی به اوج خود می‌رسد و در دهه‌های بعد به تدریج شدیدتر و کمتر شایع می‌شود.
• جنسیت. زنان سه برابر بیشتر از مردان به میگرن مبتلا می‌شوند.
• تغییرات هورمونی. برای زنانی که میگرن دارند، سردرد ممکن است درست قبل یا کمی بعد از شروع قاعدگی شروع شود. آن‌ها همچنین ممکن است در دوران بارداری یا یائسگی تغییر کنند. میگرن به طور کلی پس از یائسگی بهبود می‌یابد.

عوارض

مصرف زیاد دارو‌های مسکن می‌تواند باعث سردرد‌های جدی ناشی از مصرف بیش از حد دارو شود. به نظر می‌رسد این خطر با ترکیبات آسپرین، استامینوفن و کافئین بیشتر باشد. در صورت مصرف بیش از 14 روز آسپرین یا ایبوپروفن، بیش از 14 روز در ماه دارویهای دسته تریپتان‌ها، سوماتریپتان ممکن است سردرد‌های ناشی از مصرف دارو ایجاد شوند. سردرد‌های مصرف بیش از حد دارو زمانی رخ می‌دهد که دارو‌ها تسکین درد را متوقف کند. پس بیمار مجبور می‌شود از دارو‌های ضد درد بیشتری استفاده کند و این چرخه معیوب ادامه پیدا می‌کند.

تشخیص

متخصص مغز و اعصاب میگرن را بر اساس سابقه پزشکی، علائم و معاینه فیزیکی و عصبی تشخیص می‌دهد.

اگر وضعیت شما غیر معمول، پیچیده یا ناگهانی شدید است، آزمایش‌هایی برای رد سایر دلایل درد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). MRI استفاده اسکن یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی قدرتمند برای تولید تصاویر دقیق از مغز و رگ‌های خونی. اسکن MRI به پزشکان در تشخیص تومور‌ها، سکته مغزی، خونریزی در مغز، عفونت‌ها و سایر بیماری‌های مغز و سیستم عصبی (عصبی) کمک می‌کند.
• اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT). در سی تی اسکن از یک سری اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر مقطعی دقیق از مغز استفاده می‌شود. این به پزشکان در تشخیص تومور‌ها، عفونت‌ها، آسیب مغزی، خونریزی در مغز و سایر مشکلات احتمالی پزشکی که ممکن است باعث سردرد شود، کمک می‌کند.

درمان

درمان میگرن با هدف توقف علائم و جلوگیری از حملات آینده انجام می‌شود.

بسیاری از دارو‌ها برای درمان میگرن طراحی شده‌اند. دارو‌های مورد استفاده برای مبارزه با میگرن به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:

• دارو‌های مسکن. این نوع دارو‌ها که به عنوان درمان حاد، در طول حملات میگرنی مصرف می‌شوند و برای توقف علائم طراحی شده‌اند.
• دارو‌های پیشگیرانه. این نوع دارو‌ها به طور منظم و اغلب روزانه برای کاهش شدت یا دفعات میگرن مصرف می‌شوند.

انتخاب‌های درمانی شما بستگی به تعداد و شدت سردرد‌های شما دارد، این که آیا با سردردتان حالت تهوع و استفراغ دارید، سردرد‌های شما چقدر ناتوان‌کننده هستند و سایر شرایط پزشکی که دارید.

دارو‌های مسکن

دارو‌هایی که برای تسکین درد میگرن استفاده می‌شوند، اگر به محض شروع علائم و نشانه‌های میگرن استفاده شوند، بهترین نتیجه را می‌دهند. دارو‌هایی که می‌توان برای درمان آن استفاده کرد عبارتند از:

• مسکن‌ها. این مسکن‌های بدون نسخه یا بدون نسخه شامل آسپرین یا ایبوپروفن است. اگر بیش از حد استفاده شوند، ممکن است باعث سردرد ناشی از مصرف بیش از حد دارو و احتمالاً زخم و خونریزی در دستگاه گوارش شود.

دارو‌های تسکین دهنده میگرن که شامل کافئین، آسپرین و استامینوفن است ممکن است مفید باشد، اما معمولاً فقط در برابر درد خفیف میگرنی مفید هستند.

• تریپتان‌ها: دارو‌هایی مانند سوماتریپتان و ریزاتریپتان برای درمان میگرن استفاده می‌شوند. اینها مسیر‌های درد را در مغز مسدود می‌کنند. اشکال دارویی این دسته دارویی متنوع است و می‌توانند به صورت قرص، تزریق یا اسپری بینی مصرف شوند و می‌توانند بسیاری از علائم میگرن را تسکین دهند. آن‌ها ممکن است برای کسانی که در خطر سکته مغزی یا حمله قلبی هستند ایمن نباشند.
• دی هیدروآرگوتامین (DHE 45، Migranal). این دارو که به صورت اسپری یا تزریق بینی موجود است، زمانی مؤثرتر است که اندکی پس از شروع علائم میگرن برای میگرن‌هایی که بیش از 24 ساعت طول می‌کشد، مصرف شود. عوارض جانبی می‌تواند شامل بدتر شدن استفراغ و حالت تهوع ناشی از میگرن باشد.

افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر، فشار خون بالا، یا بیماری کلیوی یا کبدی باید از دی هیدروآرگوتامین اجتناب کنند.

• دارو‌های افیونی برای افرادی که نمی‌توانند دارو‌های دیگر میگرن مصرف کنند، دارو‌های مخدر مخدر ممکن است کمک‌کننده باشد. از آنجا که آن‌ها می‌توانند بسیار اعتیادآور باشند، معمولاً فقط در صورت عدم درمان موثر دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
• دارو‌های ضد تهوع. اگر میگرن همراه با هاله همراه با تهوع و استفراغ باشد، می‌تواند به شما کمک کند. دارو‌های ضد تهوع شامل کلرپرومازین، متوکلوپرامید یا پروکلرپرازین است. این دارو‌ها معمولاً با دارو‌های ضد درد مصرف می‌شوند.

داروهای جدید میگرن

• Lasmiditan (ریوو). این قرص خوراکی جدیدتر برای درمان میگرن با یا بدون اورا تایید شده است. در آزمایشات دارویی، لزمیدیتان به طور قابل توجهی سردرد را بهبود بخشید. Lasmiditan می‌تواند یک اثر آرام بخش داشته باشد و باعث سرگیجه شود، بنابراین به افرادی که از آن استفاده می‌کنند توصیه می‌شود که حداقل هشت ساعت رانندگی یا کار با ماشین آلات را انجام ندهند.
• Ubrogepant (Ubrelvy). این آنتاگونیست گیرنده پپتیدی مربوط به ژن کلسی تونین خوراکی برای درمان میگرن حاد با یا بدون اورا در بزرگسالان تأیید شده است. این اولین دارویی از این نوع است که برای درمان میگرن تأیید شده است. در آزمایشات دارویی، ubrogepant در تسکین درد و سایر علائم میگرن مانند تهوع و حساسیت به نور و صدا دو ساعت پس از مصرف م thanثرتر از دارونما بود. عوارض جانبی شایع عبارتند از: خشکی دهان، تهوع و خواب آلودگی زیاد. Ubrogepant نباید با دارو‌های مهار‌کننده قوی CYP3A4 مصرف شود.
• آنتاگونیست‌های CGRP Ubrogepant (Ubrelvy) و :rimegepant (Nurtec ODT)آنتاگونیست‌های CGRP خوراکی هستندکه اخیراً برای درمان میگرن حاد با یا بدون هاله در بزرگسالان تأیید شده‌اند. در آزمایشات دارویی، دارو‌های این کلاس در تسکین درد و سایر علائم میگرن مانند تهوع و حساسیت به نور و صدا دو ساعت پس از مصرف م thanثرتر از دارونما بود. عوارض جانبی شایع عبارتند از: خشکی دهان، تهوع و خواب آلودگی زیاد. Ubrogepant و rimegepant نباید با دارو‌های مهار‌کننده قوی CYP3A4 مصرف شوند.

مصرف برخی از این دارو‌ها در دوران بارداری بی‌خطر نیست. اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید، بدون مشورت با پزشک خود از هیچ کدام از این دارو‌ها استفاده نکنید.

دارو‌های پیشگیرانه

دارو‌ها می‌توانند از میگرن مکرر جلوگیری کنند. اگر سردرد‌های مکرر، طولانی مدت یا شدید دارید که به درمان پاسخ مناسبی نمی‌دهند، پزشک ممکن است دارو‌های پیشگیرانه را توصیه کند. در بیمارانی که بیش از یک بار در هفته دچار میگرن می‌شوند، تجویز داروهایی که جنبه پیشگیری دارند را باید در نظر داشت.

هدف دارو‌های پیشگیرانه کاهش دفعات ابتلا به میگرن، شدت حملات و مدت زمان آن‌ها است. گزینه‌ها عبارتند از:

• دارو‌های کاهنده فشار خون. این‌ها شامل مسدود‌کننده‌های بتا مانند پروپرانولول و متوپرولول  است. مسدود‌کننده‌های کانال کلسیم مانند وراپامیل  می‌توانند در پیشگیری از میگرن مبتلا به هاله مفید باشند.
• دارو‌های ضد افسردگی یک داروی ضدافسردگی سه حلقه‌ای (آمی‌تریپتیلین) می‌تواند از میگرن جلوگیری کند. به دلیل عوارض جانبی آمی‌تریپتیلین، مانند خواب آلودگی، ممکن است به جای آن دارو‌های ضد افسردگی دیگری تجویز شود.
• دارو‌های ضد تشنج. والپروات و توپیرامات ممکن است در مواردی که میگرن کمتری دارید، مفید باشد، اما می‌تواند عوارض جانبی مانند سرگیجه، تغییر وزن، تهوع و موارد دیگر را ایجاد کند. این دارو‌ها برای زنان باردار یا زنانی که قصد باردار شدن دارند توصیه نمی‌شود.
• تزریق بوتاکس تزریق بوتاکس تقریباً هر 12 هفته به جلوگیری از میگرن در برخی از بزرگسالان کمک می‌کند.
• آنتی بادی‌های مونوکلونال CGRP Erenumab-aooe (Aimovig)، fremanezumab-vfrm (Ajovy)، galcanezumab-gnlm (Emgality) و eptinezumab-jjmr (Vyepti) دارو‌های جدیدتری هستند که توسط سازمان غذا و دارو برای درمان میگرن تأیید شده‌اند. آن‌ها بصورت ماهانه یا سه ماهه با تزریق تزریق می‌شوند. شایع‌ترین عارضه جانبی واکنش در محل تزریق است.

از پزشک خود بپرسید که آیا این دارو‌ها برای شما مناسب هستند یا خیر. مصرف برخی از این دارو‌ها در دوران بارداری بی‌خطر نیست. اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید، بدون مشورت با پزشک خود از هیچ کدام از این دارو‌ها استفاده نکنید.

سبک زندگی و درمان‌های خانگی

با شروع علائم میگرن، سعی کنید به یک اتاق آرام و تاریک بروید. چشمان خود را ببندید و استراحت کنید یا چرت بزنید. یک پارچه سرد یا بسته یخ پیچیده در یک حوله یا پارچه روی پیشانی خود بگذارید و مقدار زیادی آب بنوشید.

این اقدامات همچنین ممکن است درد میگرن را تسکین دهد:

• تکنیک‌های آرامش را امتحان کنید. بیوفیدبک و سایر روش‌های تمدد اعصاب روش‌هایی را برای مقابله با شرایط استرس‌زا به شما آموزش می‌دهد که ممکن است به کاهش تعداد میگرن شما کمک کند.
• روال منظم خواب و تغذیه را ایجاد کنید. زیاد یا کم نخوابید. روزانه یک برنامه خواب و بیداری ثابت تنظیم کنید و از آن پیروی کنید. سعی کنید وعده‌های غذایی را هر روز در یک زمان مشخص بخورید.
• به مقدار زیاد مایعات بنوشید. هیدراته ماندن، به ویژه با آب، ممکن است کمک کند.
• دوره‌های سردرد خود را در جایی یادداشت کنید. ثبت علائم در دفترچه به شما کمک می‌کند تا بیشتر بدانید که چه چیزی باعث میگرن شما می‌شود و چه درمانی موثرتر است. این همچنین به پزشک شما در تشخیص وضعیت شما کمک می‌کند و پیشرفت شما را در بین ویزیت‌ها پیگیری می‌کند.
• به طور منظم ورزش کنید. ورزش هوازی منظم تنش را کاهش می‌دهد و می‌تواند از میگرن جلوگیری کند. در صورت موافقت پزشک، فعالیت هوازی مورد علاقه خود را انتخاب کنید، مانند پیاده روی، شنا و دوچرخه سواری. اما به آرامی خود را گرم کنید، زیرا ورزش ناگهانی و شدید می‌تواند باعث سردرد شود.

ورزش منظم همچنین می‌تواند به شما در کاهش وزن یا حفظ وزن سالم کمک کند، و تصور می‌شود که چاقی یکی از عوامل ایجاد میگرن است.

طب جایگزین

درمان‌های غیر سنتی ممکن است به درد مزمن میگرن کمک کند.

• طب سوزنی آزمایشات بالینی نشان داده است که طب سوزنی ممکن است برای سردرد مفید باشد. در این درمان، یک پزشک سوزن‌های نازک و یکبار مصرف را در نقاط مشخصی از پوست شما در نقاط مشخص شده وارد می‌کند.
• بیوفیدبک به نظر می‌رسد بیوفیدبک در تسکین درد میگرن مثر است. این تکنیک آرام‌سازی از تجهیزات خاصی برای آموزش نحوه نظارت و کنترل برخی از واکنش‌های فیزیکی مرتبط با استرس مانند تنش عضلانی استفاده می‌کند.
• درمان رفتاری شناختی. درمان شناختی رفتاری ممکن است برای برخی از افراد مبتلا به میگرن مفید باشد. این نوع روان درمانی به شما می‌آموزد که چگونه رفتار‌ها و افکار بر نحوه درک درد تأثیر می‌گذارد.
• مدیتیشن و یوگا. مدیتیشن ممکن است استرس را که عامل محرک میگرن است، برطرف کند. یوگا که به طور منظم انجام می‌شود، ممکن است تعداد دفعات و مدت زمان میگرن را کاهش دهد.

دوز بالای ریبوفلاوین (ویتامین B-2) ممکن است تعداد و شدت سردرد‌ها را کاهش دهد. مکمل‌های کوآنزیم Q10 ممکن است دفعات میگرن را کاهش دهد، اما مطالعات بیشتری مورد نیاز است.

مکمل منیزیم برای درمان میگرن استفاده شده است، اما نتایج متفاوتی دارد.

از پزشک خود بپرسید که آیا این درمان‌ها برای شما مناسب است یا خیر. اگر باردار هستید، بدون مشورت با پزشک خود از هیچ کدام از این روش‌های درمانی استفاده نکنید.

آماده شدن برای ویزیت پزشکی

آنچه شما می‌توانید انجام دهید

• علائم خود را پیگیری کنید. با نوشتن شرح هر مورد از اختلالات بینایی یا احساسات غیر معمول، از جمله زمان وقوع، مدت زمان طولانی شدن آن و عوامل ایجاد‌کننده آن‌ها، یک دفترچه ثبت اطلاعات سردرد داشته باشید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس‌های عمده یا تغییرات اخیر زندگی را بنویسید.
• لیستی از تمام دارو‌ها، ویتامین‌ها یا مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، از جمله دوز‌ها تهیه کنید. فهرست تمام دارو‌هایی که برای درمان سردرد استفاده کرده‌اید بسیار مهم است.
• سوالاتی را که می‌خواهید از پزشک خود بپرسید بنویسید.

سوال: آیا کودکان هم دچار میگرن می‌شوند؟

میگرن به طور معمول از کودکی، نوجوانی یا اوایل دوران بلوغ آغاز می‌شود و ممکن است تعداد حملات آن با افزایش سن کاهش یابد. علاوه بر سردرد، ممکن است تمام علایم و نشانه‌های میگرن، شامل تهوع، استفراغ، افزایش حساسیت نسبت به نور و صدا در کودکان ایجاد شود. معمولاً مدت سردرد میگرنی درکودکان کمتر ( ۱ تا ۴ ساعت) است. ممکن است علایم و نشانه‌های میگرن، بدون وجود سردرد در کودکان دیده شود.

میگرن بازیلار چیست؟

گاهی احساس سبکی سر، سرگیجه، آتاکسی یا تغییر سطح هوشیاری در میگرن بازیلار روی می‌دهند.

میگرن بازیلار به میگرنی گفته می‌شود که اورای آن از ساقه مغز منشا می‌گیرد و موجب علائم درگیری ساقه مغز مانند سرگیجه ( Vertigo)، آتاکسی و تغییر سطح هوشیاری می‌شود ولی ضعف حرکتی از علایم میگرن بازیلار نیست.