فیلم مریخی محبوب من – خلاصه داستان، نقد و بررسی – My Favorite Martian (1999)
کارگردان : دانلد پتری
فیلمنامه‌نویس : شری استونر و دینا آلیور، بر مبنای یک مجموعهٔ تلویزیونی نوشتهٔ جان ل.گرین
فیلمبردار : توماس ایکرمن
آهنگساز(موسیقی متن) : جان دبنی
هنرپیشگان : کریستوفر لوید، جف دانیلز، الیزابت هرلی، داریل هانا، والاس شاون، کریستین ابرسول، مایکل لرنر و ری والستن
̎تیم اوهارا̎ (دانیلز) که قبلاً روزنامه‌نگار بوده، حالا تهیه‌کننده‌ای تلویزیونی در سانتابارباراست و با مشکلات زیادی روبه‌رو است. ̎تیم̎ از ̎بریس چانینگ̎ (هرلی)، خبرنگار تلویزیونی خوشش می‌آید و در همان حال سعی دارد جلوی احساسات عاطفی‌اش را نسبت به ̎لیزی̎ (هانا) ـ تکنسینی که در شبکه کار می‌کند ـ بگیرد. یک شب موقع برگشتن به خانه، ̎تیم̎ شاهد فرود پُرزحمت و خسارت بشقاب پرنده‌ای مریخی است.
مریخیِ درونِ بشقاب پرنده (لوید) به زمین آمده و دنبال یک مریخی دیگر می‌گردد که سی‌وپنج سال پیش گم شده است. پس از فرود، مریخی کذائی خود را در ساحل پنهان می‌کند و برای آن‌که از دید کنجکاوان مخفی بماند، بشقاب پرنده‌اش را هم اندازهٔ یک اسباب‌بازی می‌کند؛ ̎تیم̎ به هر حال بشقاب پرنده را می‌یابد و به خانه می‌برد. مریخی که چارهٔ دیگری ندارد، ̎تیم̎ را تا خانه‌اش تعقیب می‌کند و خود را به او نشان می‌دهد. ̎تیم̎ در وجود مریخی، کلید رسیدن به شهرت و ثروت را می‌بیند ولی مریخی که حالا خودش را ̎عمو مارتینِ̎ ̎تیم̎ جا زده، مدام نقشهٔ او را به هم می‌زند. در این بین گروهی مأمور دولتی به رهبری یک دانشمند خل و چل (شاون)، مریخی را تعقیب می‌کنند و می‌خواهند به بشقاب پرنده‌اش دست یابند که اگر به موقع تعمیر نشود، پس از مدتی خود به خود نابود می‌شود. در این فاصله، ̎تیم̎ علاقه‌اش را به ̎بریس̎ از دست می‌دهد و عشق واقعی را نزد ̎لیزیِ̎ وفادار پیدا می‌کند و مریخی نه تنها دوست گم‌شده‌اش را بر روی زمین پیدا می‌کند بلکه دوستان جدیدی نیز می‌یابد…
در ادامهٔ موج بازسازی مجموعه‌های تلویزیونی موفق سال‌های دور، حالا مریخی محبوب من (۱۹۶۳ ـ ۱۹۶۵) نیز به فیلم در می‌آید. اما حاصل این اقدام کمپانی والت دیزنی (که والدینی را که از مجموعه خاطره دارند، مخاطب اصلی فرض کرده است) رضایت‌بخش نیست. این‌جا وجه فانتزی (برای تماشاگر سال‌های آخر دههٔ ۱۹۹۰) گیرا نیست و جلوه‌های ویژه، اگرچه چشم‌گیر هستند، بیشتر مصنوعی به‌نظر می‌رسند.
در پرورش وجه کمدی پتری (که با فیلم‌هائی مثل پیرمردان غرغرو، ۱۹۹۳، قرار است کمدی‌ساز باشد) تمام سعی خود را می‌کند و به جائی نمی‌رسد. و لوید در اجرای شوخی‌ها بداعتی نشان نمی‌دهد (او عین شخصیت‌های کمدی دیگر فیلم‌هایش ظاهر می‌شود). ری والتسنِ هشتاد و یک ساله که در مجموعهٔ تلویزیونی نقش ̎مریخی̎ را به عهده داشت، این‌جا نقش کوتاه یک مأمور تحقیق فدرال را بازی می‌کند.
