دایناسورها در کجا زندگی می‌کردند؟
فسیلها بهترین راه شناسایی موجوداتی است که میلیونها سال قبل بر روی کره زمین می زیسته‌اند. فسیلها حیوانات و گیاه مدفون شده در زیر خاک و صخره‌ها می‌باشند. این بقایا که بیشتر آنها به سنگ مبدل شده‌اند، ممکن است از صدف‌ها، حشرات، کرم‌ها، برگها، استخوان و با اسکلت کامل جاندار و با تنها جای پای باقی مانده توسط حیوانات ماقبل تاریخ بر کناره‌های یک باتلاق باشد.
دانشمندان براساس شواهدی اینچنین، معتقدند که دایناسورها در حدود ۱۸۰۰۰۰۰۰۰ سال قبل در همه جا پراکنده بوده اند و حدود 6۰۰۰۰۰۰۰ سال قبل منقرض شده‌اند.
چه فسیل‌هایی یافت شده است که دانشمندان را متقاعد کرده است؟ مهمترین آنها استخوان پنجه‌ها و دندان ها می‌باشد. از روی این نمونه‌ها می‌توان اسکلت جانوران را دوباره بازسازی نمود و بدین ترتیب می‌توانیم بگوئیم که اندامشان چگونه بوده است و از سوی دیگر جای پاها و مسیر حرکت آنها نیز وجود داشته است. در صحرای گویی آسیا، لانه‌ها و استخوانهای بزرگی از دایناسورها پیدا شده‌اند. دانشمندان فسیل سیب زمینی شکل یک تخم دایناسور را پیدا کردند که جوجه آن آماده برای خروج از تخم بوده است!. در حقیقت فسیل دایناسورها در تمام قاره‌ها یافت شده است، بعلاوه شمال آمریکا. بنابراین نتیجه می‌گیریم که این جانداران میلیونها سال قبل در همه نواحی مختلف کره زمین زندگی می‌کردند.
با این وجود برای ادامه حیات دایناسورها شرایط خاصی لازم بود. آنها جزء دسته خزندگان بوده و خونسرد بودند، یعنی دمای بدن آنها با دمای محیط، تغییر می‌کرده است. بسیاری از آنها در باتلاقها بسر می‌بردند، جایی که نشو ونمای زیاد گیاهان، غذای آنها را فراهم ساخته است.
ولی آب و هوای کره زمین در حدود 60 میلیون سال بطور قابل ملاحظه‌ای تغییر کرد. باتلاقها کاملا خشک شدند، سرزمینهای پست بصورت کوههایی درآمدند. آب و هوا سردتر و خشک‌تر شد، بنابراین دایناسورها نه تنها مساکن خود، باتلاقها و سرزمینهای پست را از دست دادند، بلکه هوای سرد آنها را کند و تنبل کرده و باعث از بین رفتن بسیاری از گیاهانی که از آنها تغذیه می‌کردند، شد. در این زمان دایناسورها که قادر نبودند خود را با شرایط جدید وفق دهند، بکلی از بین رفته و منقرض شدند و جای آنها را حیوانات خونگرم با مغزهای بزرگتر و توانایی تطبیق با شرایط جدید و متغیر گرفتند.
