آیا رتیل‌ها زهر دارند؟

آیا هرگز tarantella» » رقصیده‌اید، با آن را دیده‌اید؟ آیا می‌دانستید که ریشه این رقص از تصورات مردم در مورد رتیل بوجود آمده است؟ رتیل، عنکبوت بزرگ پشمالو و درنده است. در قرون وسطی تصور می‌شد مردمی که با نیش رتیل گزیده می‌شوند، به بیماری، tarantism» » دچار می‌شوند، چنین تصور می‌شد که بیمارانی که دچار کسالت و ناخوشی می‌شوند، تنها راه خارج کردن آنها از این حالت، موسیقی است و باید آنقدر برقصند تا کاملاً خسته شوند، آنگاه پس از آن ممکن است بهبود یابند. براساس این باور، این رقم گسترش یافت که یک رقص با نشاط و جالب ایتالیایی است مرتب تندتر و تندتر می‌شود تا اینکه بپایان می‌رسد.

برخلاف آنکه نیش رتیل برای حشرات و حیوانات کوچک، کشنده و مهلک است، هیچ مدرکی دال بر خطرناک بودن آن برای انسان وجود ندارد. ولی هر جا که رتیل باشد، هنوز مردم از آن می‌ترسند. رتیلهای واقعی فقط در جنوب اروپا یافت می‌شوند و نام خود را از شهر تارانتو ایتالیا گرفته‌اند. بدن پشمالویی دارند و طولشان اینچ است. چون دیگر عنکبوتها تار نمی‌تند و به جای آن پناهگاههای عمیق حفر می‌کنند که آن را با ابریشم می‌پوشانند. در طول زمستان آنها خود را درون این لایه‌ها با گذاشتن یک پوشش ابریشمی محبوس کرده و تا بهار به خواب زمستانی فرو می‌روند.

این جانوران مانند ببر به انتظار شکار خویش می‌نشینند، آنها در میان لانه خود و یا آشغالها و با در میان برگها دراز کشیده و مخفی می‌شوند. زمانی که حشره‌ای به سوی آنها می‌آید سریعاً هجوم برده او را نیش زده و به درون لانه خود می‌کشند. نیش رتیل یا حشره را می‌کشد و یا او را فلج می‌کند، در هر صورت کاری از دست حشره ساخت نیست. و بالاخره آن را سر فرصت می‌خورد.

رتیل شکار خود را نمی‌جود و قورت هم نمی‌دهد، بلکه خون و آب بدن را می‌مکد. هنگام بارداری آنها با احتیاط رفتار می‌کنند، پیله‌هایشان را در خانه نگه داشته و وقتی که بیرون می‌روند، با خود می‌برند. وقتی رتیلهای کوچک سر از تخم در آوردند، برای مدت یکهفته با بیشتر دنبال ما در بیرون می‌روند.